گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۴۲: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۲۳۳: خط ۲۳۳:
<span id='link341'><span>
<span id='link341'><span>


و در تفسير قمى به سند خود از ابى بصير، از امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده ، كه فرمود: بنى اسرائيل مى گفتند: آنچه مردان دارند موسى ندارد، و اين تهمت از اين نظر بهتر در دلها مى نشست ، كه موسى همواره بدن خود را در محلى مى شست كه احدى او را نبيند، اين بود تا آنكه روزى موسى كنار نهرى جامه خود را كند، و روى سنگى گذاشت ، و مشغول شستشو شد خداوند سنگ را فرمود: تا از موسى دور شود، و موسى مجبور شود به تعقيب آن برود و در نتيجه بنى اسرائيل همه عورت او را ببينند، و بدانند كه آن سخن تهمت است ، و همين طور هم شد، و فهميدند آنچه مى گفتند تهمت بوده ، پس اين آيه در اين باره است كه مى فرمايد: ((يا ايها الذين آمنوا لا تكونوا كالذين آذوا موسى ...((
و در تفسير قمى، به سند خود، از ابوبصير، از امام صادق «عليه السلام» روايت كرده كه فرمود: بنى اسرائيل مى گفتند: آنچه مردان دارند موسى ندارد، و اين تهمت از اين نظر بهتر در دل ها مى نشست، كه موسى همواره بدن خود را در محلى مى شست كه احدى او را نبيند. اين بود تا آن كه روزى موسى كنار نهرى جامه خود را كند، و روى سنگى گذاشت، و مشغول شستشو شد. خداوند سنگ را فرمود: تا از موسى دور شود، و موسى مجبور شود به تعقيب آن برود و در نتيجه، بنى اسرائيل، همه عورت او را ببينند و بدانند كه آن سخن تهمت است. و همين طور هم شد، و فهميدند آنچه مى گفتند، تهمت بوده. پس اين آيه در اين باره است كه مى فرمايد: «يَا أيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوا مُوسَى...».
و در مجمع البيان آمده كه مفسرين در تفسير اين آيه و اينكه منظور از اذيت بنى اسرائيل چيست ؟ اقوالى گفته اند:
اول اينكه موسى و هارون به بالاى كوه رفته بودند، و در همانجا هارون مرد، بنى اسرائيل به موسى گفتند: تو او را كشته اى ، خدا به ملائكه دستور داد، جنازه هارون را برداشته ، به يك يك بنى اسرائيل نشان دهند، و بگويند كه او به مرگ خود مرده است ، و بدين وسيله موسى را تبرئه كرد (نقل از على و ابن عباس )
و در مجمع البيان آمده كه مفسران، در تفسير اين آيه و اين كه منظور از اذيت بنى اسرائيل چيست، اقوالى گفته اند:
 
اول اين كه: موسى و هارون به بالاى كوه رفته بودند و هارون، در همان جا مُرد. بنى اسرائيل، به موسى گفتند: تو او را كشته اى. خدا به ملائكه دستور داد، جنازۀ هارون را برداشته، به يك يك بنى اسرائيل نشان دهند، و بگويند كه: او، به مرگ خود مُرده است، و بدين وسيله، موسى را تبرئه كرد. (نقل از على و ابن عباس).
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۵۳۲ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۵۳۲ </center>
دوم اينكه موسى مردى بسيار با حياء و پوشيده ، و همواره شستشوى بدن خود را در نقطه اى انجام مى داد كه كسى او را نبيند، بنى اسرائيل به گمان افتادند، كه لابد عيبى نظير پيسى و جذام در بدن او هست ، كه اين قدر خود را از ما پنهان مى دارد، ناگزير روزى براى شستشو به نقطه خلوتى رفته بود، و جامه خود را روى سنگى نهاده مشغول آب تنى بود، كه ناگهان ديد سنگ جامه را برداشته مى رود، موسى لخت و عريان سنگ را تعقيب كرد، و بنى اسرائيل همه ديدند كه بدن او از هر بدنى ديگر بى عيب تر، و پاكيره تر است ، و خدا وى را از آنچه درباره اش مى گفتند تبرئه كرد، (بدون سند نقل از ابى هريره )
دوم اين كه: موسى، مردى بسيار با حيا و پوشيده بود، و همواره شستشوى بدن خود را در نقطه اى انجام مى داد كه كسى او را نبيند. بنى اسرائيل به گمان افتادند، كه لابد عيبى نظير پيسى و جذام در بدن او هست، كه اين قدر خود را از ما پنهان مى دارد. ناگزير روزى براى شستشو به نقطۀ خلوتى رفته بود، و جامۀ خود را روى سنگى نهاده، مشغول آب تنى بود، كه ناگهان ديد سنگ، جامه را برداشته مى رود. موسى، لخت و عريان سنگ را تعقيب كرد، و بنى اسرائيل همه ديدند كه بدن او، از هر بدنى ديگر، بى عيب تر، و پاكيزه تر است، و خدا، وى را از آنچه درباره اش مى گفتند، تبرئه كرد. (بدون سند، نقل از ابوهريره).
مؤ لف : روايت اولى را الدر المنثور هم از ابن مسعود، و روايت دومى را از انس ، و ابن عباس نقل كرده
 
و در الدر المنثور است كه ابن منذر، و ابن مردويه ، از سهل بن سعد ساعدى ، روايت كرده كه گفت : هرگز نشد كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) نوبتى بر اين منبر بنشيند، و آيه ((يا ايها الذين آمنوا اتقوا الله و قولوا قولا سديدا(( را تلاوت نكند
مؤلف: روايت اولى را، الدر المنثور هم از ابن مسعود، و روايت دومى را از انس و ابن عباس نقل كرده.
مؤ لف : قريب به اين مضمون را از عايشه و ابى موسى اشعرى و عروه نيز نقل كرده
و در الدر المنثور است كه ابن منذر و ابن مردويه، از سهل بن سعد ساعدى روايت كرده كه گفت: هرگز نشد كه رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم»، نوبتى بر اين منبر بنشيند، و آيه: «يَا أيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَ قُولُوا قَولاً سَدِيداً» را تلاوت نكند.
 
مؤلف: قريب به اين مضمون را، از عايشه و ابوموسى اشعرى و عروه نيز، نقل كرده.




۱۴٬۴۲۳

ویرایش