۱۶٬۹۱۱
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←رواياتى در ذيل آيات راجع به داستان ورود موسى (عليه السلام ) به مدين و ملاقات باشعيب (عليه السلام گشتن و...
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
<span id='link26'><span> | <span id='link26'><span> | ||
== | ==داستان بازگشت موسى «ع» به سوی مصر و پیامبری او == | ||
<center> «'''بیان آیات'''» </center> | <center> «'''بیان آیات'''» </center> | ||
اين | اين آيات، فصل ديگرى از داستان موسى «عليه السلام» است، كه در آن، اجمالى از حركت آن جناب با خانواده اش، از مدين به طرف مصر، و مبعوث شدنش به رسالت به سوى فرعون و قوم او، براى نجات دادن بنى اسرائيل، و تكذيب آنان رسالت وى را، و سرانجام غرق شدنشان را در دريا آورده، تا آن كه در آخر داستانش منتهى مى شود به نزول تورات، كه گويا منظور از بيان قصه، همين قسمت آخر است. | ||
«'''فَلَمَّا قَضى مُوسى الاَجَلَ وَ سارَ بِأَهْلِهِ | «'''فَلَمَّا قَضى مُوسى الاَجَلَ وَ سارَ بِأَهْلِهِ آنَس مِن جَانِبِ الطورِ نَاراً...'''»: | ||
مراد از | مراد از «قضاء أجل»، به سر بردن مدت مقرر است، كه مراد از آن، در آيه اين است كه: موسى آن مدتى را كه قرار گذاشت براى شعيب خدمت كند، به سر رسانيد، كه در روايت گذشته ديديم، فرمودند: مدت طولانى تر را به سر رسانيد. | ||
و كلمه «آنس» از مصدر «ايناس» است، كه به معناى ديدن و به چشم خوردن چيزى است. و كلمه «جذوة من النار»، به معناى پاره اى از آتش است. و كلمه «تَصطَلُون»، از مصدر «اصطلاء» است، كه به معناى گرم شدن به آتش است. | |||
عبارت | سياق آيه شهادت مى دهد كه اين جريان در شب واقع شده، و گويا شبى بسيار سرد بوده. و نيز بر مى آيد كه موسى «عليه السلام» و همراهانش، راه را گم كرده بودند. در چنين شرايطى، موسى «عليه السلام» از طرف طور، كه در آن نزديكى ها بوده، آتشى به چشمش مى خورد. به اهل خود دستور مى دهد همان جا بمانند، تا او برود به طرف آنچه به چشمش خورده، شايد در آن جا انسانى ببيند، و از او بپرسد راه كجا است. و يا آن كه پاره اى آتش گرفته بياورد، تا با آن گرم شوند. | ||
در سوره «طه»، به جاى اين عبارت كه: «لَعَلّى آتِيكُم مِنهَا بِخَبَر: شايد از آن جا خبرى از راه برايتان بياورم». | |||
عبارت «لَعَلّى آتِيكُم مِنهَا بِقَبَسٍ أو أجِدُ عَلَى النّارِ هُدى: شايد از آن برايتان پاره اى بياورم، و يا بر كنار آتش راهنمايى شوم» آمده و اين تعبير، بهترين دليل است بر اين كه اين كاروان در آن شب، راه را گم كرده بودند. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۴ </center> | ||
و همچنين | و همچنين اين كه به اهلش خطاب مى كند كه: «اين جا باشيد...»، شاهد است بر اين كه غير از همسرش، كس ديگرى هم با او بوده. و لذا تعبير به جمع آورده (باشيد)، و اگر تنها همسرش با او بود، مى گفت: «تو اين جا بباش». و در تورات، در سفر خروج، اصحاح چهارم، آيه ۲۰، آمده كه موسى در اين سفر همسرش و فرزندانش را همراه داشته. | ||
«'''فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِى مِن | «'''فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِى مِن شاطِى الْوَادِ الاَيْمَنِ فى الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكةِ مِنَ الشجَرَةِ...'''»: | ||
در | در مفردات، در معناى كلمه «شاطئ» گفته: «شاطئ الوادى»، معنايش كنار وادى است. و نيز همو گفته: كلمه «وادى»، در اصل به معناى محلى است كه سيلاب از آن جا مى گذرد. و به همين اعتبار، شكاف ميان دو كوه را نيز «وادى» مى گويند. و جمع اين كلمه «أوديه» مى آيد، و كلمه «بقعه»، به معناى قطعه اى از زمين است كه به شكل زمين هاى اطرافش نبوده باشد. | ||
و مراد از كلمه | و مراد از كلمه «أيمن»، جانب راست است، در مقابل «أيسر»، كه به معناى سمت چپ است. و مقصود در اين جا، أيمن و سمت راست وادى است. و به آنچه بعضى گفته اند: «أيمن، از «يُمن»، در مقابل شومى است»، نبايد اعتناء كرد. | ||
و | و «بقعه مباركه»، قطعه و نقطه مخصوصى است از (كناره سمت راست وادى)، كه در آن درختى قرار داشته كه نداى «يَا مُوسى» از آن درخت برخاسته، و مبارك بودنش به همين خاطر است، كه نداى الهى و تكلم او، با موسى در آن جا واقع شد. و از اين راه شرافتى يافت. و موسى به خاطر همين شرافت و قداست، مأمور شد كفش خود را بكند. همچنان كه فرمود: «فَاخلَع نَعلَيكَ إنّكَ بِالوَادِى المُقَدّس طُوىً». | ||
<span id='link27'><span> | <span id='link27'><span> | ||
