تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۷: تفاوت میان نسخه‌ها

أَلا إِنهُمْ فى مِرْيَةٍ مِّن لِّقَاءِ رَبِّهِمْ أَلا إِنَّهُ بِكلِّ شىْءٍ محِيط(۵۴)

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۶۰۰ </center>

به يقين كسانى كه در آيات ما الحاد و كفر مى ورزند امرشان بر ما پوشيده نيست آيا كسى كه به آتشش مى افكنند بهتر است و يا كسى كه روز قيامت با ايمنى مى آيد با اين حال باز اختيار با خود شما است هر چه دلتان مى خواهد بكنيد كه او به آنچه مى كنيد بينا است (۴۰).

كسانى كه به قرآن كفر ورزيدند يعنى مشركين عرب كه قرآن به زبان آنان نازل شده در آتشند براى اينكه به كتابى ناياب كفر ورزيدند (۴۱).

به زودى آيات خود را هم در آفاق و خارج از وجود آنان و هم در داخل وجودشان نشان خواهيم داد تا روشن گردد كه خدا حق است آيا اين شهادت براى پروردگار تو بس نيست كه او ناظر و گواه بر هر چيزى است (۵۳).

ولى تو بدان كه منشاء همه اين بهانه جوييها اين است كه در مساءله معاد در شكند و بدان كه خدا به هر چيزى احاطه دارد (۵۴).

در اين آيات بار ديگر به مساءله قرآن و كفر مشركين بدان - با اينكه آياتش ‍ روشن و مقامش بلند است - برگشت شده و بى انصافيها و كوتاهيهايى كه درباره آن كردند و تهمتهايى كه به آورنده اش زدند، و لجبازيهايى كه در برابر حق نموده ، و كفرى كه نسبت به آيات آن ورزيدند، و آثار و توابعى كه اين رفتارهايشان داشت ، برشمرده و سوره را پايان مى دهد.

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۶۰۲ </center>

و آيه اولى يعنى آيه ((ان الّذين يلحدون فى آياتنا...(( به منزله برزخ و رابطى است كه اين فصل از آيات سوره را با فصل قبلى ارتباط و اتصال مى دهد، چون اين آيه در وسط آيه بعدش كه مى فرمايد ((ان الّذين كفروا بالذكر لما جاءهم ...((، و آيه اول از فصل قبل كه مى فرمود ((و قال الّذين كفروا لا تسمعوا لهذا القرآن ...(( و آيه اواخر آن كه مى فرمود ((و من آياته الليل و النهار...((، قرار گرفته است ، پس همانطور كه گفتيم مى تواند برزخ و رابطى بين دو دسته آيات باشد.

<span id='link394'><span>

==تهديد خداوند ملحدين امت را به عذاب روز قيامت ==

إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فى ءَايَتِنَا لا يخْفَوْنَ عَلَيْنَا ...