گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۳۵: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۱۵۹: خط ۱۵۹:
روايات وارده از ائمه اهل بيت «عليهم السلام» و از طرق اهل سنّت متفق اند در اين كه:  
روايات وارده از ائمه اهل بيت «عليهم السلام» و از طرق اهل سنّت متفق اند در اين كه:  
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۴۶۳ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۴۶۳ </center>
كاروانى از تجار وارد مدينه شد، و آن روز، روز جمعه بود، و مردم در نماز جمعه شركت كرده بودند. رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» مشغول خطبه نماز بود. كاروانيان به منظور اعلام آمدن خود، طبل و دائره كوبيدند. مردم داخل مسجد، نماز و رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» را رها نموده، به طرف كاروانيان متفرق شدند. اين آيه شريفه بدين مناسبت نازل شد. و بنابراين، منظور از همان استعمال طبل و دائره و ساير آلات طرب به منظور جمع شدن مردم است. و ضمير در «إليهَا» به تجارت بر مى گردد. چون مقصود اصلى مردم از متفرق شدن، همان رسيدن به تجارت بود، و طبل و دائره، وسيله اى براى تجارت بوده، نه مقصود اصلى.
كاروانى از تجار وارد مدينه شد، و آن روز، روز جمعه بود، و مردم در نماز جمعه شركت كرده بودند. رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» مشغول خطبه نماز بود. كاروانيان به منظور اعلام آمدن خود، طبل و دائره كوبيدند. مردم داخل مسجد، نماز و رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» را رها نموده، به طرف كاروانيان متفرق شدند. اين آيه شريفه بدين مناسبت نازل شد. و بنابراين، منظور از «لهو»، همان استعمال طبل و دائره و ساير آلات طرب به منظور جمع شدن مردم است. و ضمير در «إليهَا» به تجارت بر مى گردد. چون مقصود اصلى مردم از متفرق شدن، همان رسيدن به تجارت بود، و طبل و دائره، وسيله اى براى تجارت بوده، نه مقصود اصلى.


بعضى از مفسّران گفته اند: ضمير «إلَيهَا» به كلمۀ «أحَدُهُما - يكى از لهو يا تجارت» كه در تقدير بر مى گردد. گويا فرموده: «انفَضُّوا إلَى اللّه و انفَضُّوا إلَى التّجَارَة». يعنى: يا به طرف سر و صداى طبل متفرق شدند، و يا به طرف تجارت. چون هر يك از اين دو عامل، سبب جداگانه اى بود براى متفرق شدن مردم.  
بعضى از مفسّران گفته اند: ضمير «إلَيهَا» به كلمۀ «أحَدُهُما - يكى از لهو يا تجارت» كه در تقدير است، بر مى گردد. گويا فرموده: «انفَضُّوا إلَى اللّه و انفَضُّوا إلَى التّجَارَة». يعنى: يا به طرف سر و صداى طبل متفرق شدند، و يا به طرف تجارت. چون هر يك از اين دو عامل، سبب جداگانه اى بود براى متفرق شدن مردم.  


و به همين جهت، در آيه شريفه با آوردن كلمۀ «أو»، بين آن دو ترديد انداخت، و نفرمود «تِجَارَةً وَ لَهواً»، و ضمير مذكور هم صلاحيت براى برگشتن به هر دو عامل را دارد. خواهى گفت: بايد ضمير با مرجعش از نظر مذكر و مؤنث بودن مطابق باشد، و كلمۀ «لهو» مذكر، و ضمير «إلَيهَا» مؤنث است. جواب مى گوييم: بله، قاعده همين است، ليكن كلمۀ «لهو»، چون در اصل مصدر است، لذا هم مى شود ضمير مذكر به آن برگردانيد و هم مؤنث.
و به همين جهت، در آيه شريفه با آوردن كلمۀ «أو»، بين آن دو ترديد انداخت، و نفرمود «تِجَارَةً وَ لَهواً»، و ضمير مذكور هم صلاحيت براى برگشتن به هر دو عامل را دارد. خواهى گفت: بايد ضمير با مرجعش از نظر مذكر و مؤنث بودن مطابق باشد، و كلمۀ «لهو» مذكر، و ضمير «إلَيهَا» مؤنث است. جواب مى گوييم: بله، قاعده همين است، ليكن كلمۀ «لهو»، چون در اصل مصدر است، لذا هم مى شود ضمير مذكر به آن برگردانيد و هم مؤنث.
۱۶٬۳۴۲

ویرایش