روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-ضَمَانُ الْمُزَكَّى وَ زَكَاةُ النَّقْدَيْنِ وَ مُسْتَحِقُّ الزَّكَاة

و روي محمد بن مسلم عنه ع :

أَنَّهُ قَالَ لَهُ رَجُلٌ بَعَثَ بِزَكَاةِ مَالِهِ لِتُقْسَمَ فَضَاعَتْ هَلْ عَلَيْهِ ضَمَانُهَا حَتَّى تُقْسَمَ فَقَالَ إِذَا وَجَدَ لَهَا مَوْضِعاً فَلَمْ يَدْفَعْهَا فَهُوَ لَهَا ضَامِنٌ حَتَّى يَدْفَعَهَا فَإِنْ لَمْ يَجِدْ لَهَا مَنْ يَدْفَعُهَا إِلَيْهِ فَبَعَثَ بِهَا إِلَى أَهْلِهَا فَلَيْسَ عَلَيْهِ ضَمَانُهَا لِأَنَّهَا قَدْ خَرَجَتْ مِنْ يَدِهِ وَ كَذَلِكَ اَلْوَصِيُّ اَلَّذِي يُوصَى إِلَيْهِ يَكُونُ ضَامِناً لِمَا دُفِعَ إِلَيْهِ إِذَا وَجَدَ رَبَّهُ اَلَّذِي أُمِرَ بِدَفْعِهِ إِلَيْهِ فَإِنْ لَمْ يَجِدْ فَلَيْسَ عَلَيْهِ ضَمَانٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۳۱

و محمّد بن مسلم روايت كرده است كه از آن امام عليه السّلام در باره كسى سؤال كرده است كه زكات مال خود را فرستاده است تا تقسيم شود، ولى در اين ميان تلف شده است. در اين صورت آيا ضمانت آن تا مرحله تقسيم شدن بر عهده او خواهد بود؟ امام فرمود: در صورتى كه موردى براى پرداختن زكات يافته است، و آن را نپرداخته و به جاى ديگر فرستاده است، ضامن است، ولى اگر كسى را نيافته است كه به او بپردازد، و به اين جهت آن را براى اهل و مستحقّينش فرستاده است ضامن نيست، زيرا در اين صورت مال از دست او بيرون بوده است. و همچنين شخص وصىّ كه به او وصيّت كنند كه مالى را به كسى بدهد، هر گاه شخص مورد وصيّت را بيابد و در دادن مال تعلّل كند تا تلف شود ضامن است، ولى اگر او را نيابد ضامن نيست.