روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۶۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن ابن فضال عن ابي جميله و منصور بن يونس عن محمد بن مروان عن ابي عبد الله ع قال :

مَا مِنْ عَيْنٍ إِلاَّ وَ هِيَ بَاكِيَةٌ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ إِلاَّ عَيْناً بَكَتْ مِنْ خَوْفِ اَللَّهِ وَ مَا اِغْرَوْرَقَتْ عَيْنٌ بِمَائِهَا مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِلاَّ حَرَّمَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ سَائِرَ جَسَدِهِ عَلَى‏ اَلنَّارِ وَ لاَ فَاضَتْ عَلَى خَدِّهِ فَرَهِقَ ذَلِكَ اَلْوَجْهَ‏ قَتَرٌ وَ لاََ ذِلَّةٌ وَ مَا مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ وَ لَهُ كَيْلٌ وَ وَزْنٌ إِلاَّ اَلدَّمْعَةُ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُطْفِئُ بِالْيَسِيرِ مِنْهَا اَلْبِحَارَ مِنَ‏ اَلنَّارِ فَلَوْ أَنَّ عَبْداً بَكَى فِي أُمَّةٍ لَرَحِمَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ تِلْكَ اَلْأُمَّةَ بِبُكَاءِ ذَلِكَ اَلْعَبْدِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۵

از محمد بن مروان، از امام صادق (ع)، فرمود: چشمى نيست مگر اينكه روز رستاخيز گريان است جز چشمى كه از ترس خدا گريسته است، و هيچ چشم از ترس خدا اشكين نشود جز اينكه همه تن را بر آتش حرام كند، و آن اشك بر هيچ گونه‏اى روان نگردد كه تيرگى و خواريش در گيرد، چيزى نباشد جز آنكه پيمانه و وزنى دارد جز اشك، راستى خدا عز و جل به‏ اندكى از آن درياها از آتش را خاموش كند و اگر چنانچه‏اى كه بنده در امتى بگريد، خدا عز و جل براى گريه آن يك بنده به همه آن امت رحم كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۳۳

و نيز آن حضرت عليه السّلام فرمود: هيچ چشمى نيست جز اينكه روز قيامت گريان است مگر چشمى كه از ترس خدا گريسته باشد، و هيچ چشمى نيست كه از ترس خداى عز و جل باشك خود پر شود جز اينكه خداى عز و جل همه آن بدن را بآتش دوزخ حرام گرداند، و آن اشك بر گونه‏اى روان نگردد كه گرد پريشانى و خوارى ببيند، و هيچ چيزى نيست جز اينكه پيمانه و وزنى دارد مگر اشك كه همانا خداى عز و جل باندكى از آن درياهائى از آتش را خاموش كند، پس اگر بنده‏اى در ميان يك امتى بگريد خداى عز و جل‏ بخاطر گريه آن بنده بهمه آن امت رحم كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۳۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از ابن‏فضّال، از ابوجميله و منصور بن يونس، از محمد بن مروان، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «هيچ چشمى نيست، مگر اينكه در روز قيامت گريان است، مگر چشمى كه از ترس خدا گريسته باشد. و هيچ چشمى از آب خود پر نشده (كه در دور آن بگردد از ترس خداى- تعالى-)، مگر آنكه خداى- تعالى- تمام بدن او را بر آتش دوزخ حرام گردانيده. و هيچ چشمى سرريز نشده (كه آب آن بر رخساره صاحبش روان گردد)، كه بعد از آن، آن روى را غبار سياه و نشانه اندوه و خوارى و رسوايى فرو پوشيده باشد. و هيچ چيز نيست، مگر اينكه آن را كيل و وزنى هست، مگر اشك چشم. پس به درستى كه خداى- تعالى- به اندكى از آن، درياهايى از آتش را فرو مى‏نشاند. پس اگر آنكه بنده‏اى در ميانه گروهى بگريد، هر آينه خداى- تعالى- به سبب گريه آن بنده، بر همه آن گروه رحمت فرمايد».