الشعراء ٢٢٠: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۲۰


ترجمه

اوست خدای شنوا و دانا.

او همان شنواى داناست
او همان شنواى داناست.
که او خدای شنوا و دانا (به گفتار و کردار خلق) است.
یقیناً او شنوا و داناست.
هرآينه اوست شنواى دانا.
چرا که او شنوای داناست‌
كه اوست شنوا و دانا.
چرا که او بس شنوا و آگاه است.
بی‌گمان او، (هم)او بسیار شنوای بس داناست.
که او است همانا شنوای دانا


الشعراء ٢١٩ آیه ٢٢٠ الشعراء ٢٢١
سوره : سوره الشعراء
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - خدا، سمیع (شنوا) و علیم (دانا) است. (إنّه هو السمیع العلیم)

۲ - شنوایى و علم مطلق، تنها از آنِ ذات بى مانند خداوند است. (إنّه هو السمیع العلیم) «ال» در «السمیع» و «العلیم» براى جنس (از نوع استغراق صفاتى) و مفید حصر است; یعنى، تنها او است که شنوایى اش بى حد و دانایى اش مطلق است.

۳ - شنوایى و علم گسترده و بى همتاى الهى، مقتضى توکل کردن بر او در تنگناها (و توکّل على العزیز الرحیم ... إنّه هو السمیع العلیم) «إنّه هو السمیع...» مى تواند تعلیل براى امر به توکل باشد; یعنى، بر او توکل کن; زیرا او شنواى راز و نیازهاى شما و دانا به چگونگى برداشتن تنگناها است.

۴ - خداوند، داراى شنوایى و علم همه جانبه بر احوال و نیازهاى خلق (الذى یریک حین تقوم . و تقلّبک فى السجدین . إنّه هو السمیع العلیم)

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: سمیع ۱; علیم ۱
  • توکل: زمینه توکل بر خدا ۳
  • خدا: آثار شنوایى خدا ۳; آثار علم خدا ۳; اختصاصات خدا ۲; شنوایى خدا ۲، ۴; علم خدا ۲; وسعت علم خدا ۴
  • سختى: توکل در سختى ۳

منابع