الحج ١٦: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۵۳
ترجمه
| الحج ١٥ | آیه ١٦ | الحج ١٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«کَذلِکَ»: این گونه. مشارالیه می‌تواند انزال مذکور بعد از اسم اشاره بوده و یا انزال آیات بر پیغمبران پیشین مراد باشد. «آیاتٍ»: حال ضمیر (ه) است. «وَ أَنَّ اللهَ یَهْدِی مَن یُرِیدُ»: این جمله خبر مبتدای محذوفی مثل (أَلأمْر) بوده و تقدیر چنین است: أَلأمْرُ أَنَّ اللهَ یَهْدِی مَن یُرِیدُ. یا این که لامی مقدّر شود و چنین باشد: لاِنَّ اللهَ ...
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۳ - ۱۶ سوره حج
- وصف الحال سه صنف از مردم : اصرار كنندگان برباطل ، متزلزلان در راه حق و مؤ منان
- مراد از اينكه درباره رهبرى پيروى از شيطان فرمود:((كتب عليه انه من تولاه فانهيضله ...((
- رفع ريب و ترديد در بعث و نشور، با بيان چگونگى خلقت انسان و نبات
- نسبت زمين به گياه مانند نسبت رحم به جنين است
- تفصيلى در مورد استنتاج پنج نتيجه از بيان كيفيت خلقت انسان و نبات
- مقصود از ((علم (( و ((هدى (( در آيه : ((و من الناس منيجادل فى الله بغير علم و لاهدى ...((
- وصف صنفى ديگر كه دين را براى دنيايشان مى خواهند (و من الناس من يعبد الله علىحرف ...)
- معنى و مفاد آيه : ((من كان يظن ان لن ينصره الله ...(( و وجوهى كه درباره آن گفته اند
- دو روايت در ذيل ( و من الناس من يجادل ...)
- رواياتى درباره مراد از ((مخلقة و غيرمخلقة (( و جمله : ((نقر فى الارحام ما نشاء الىاجل مسمى ((
- چند روايت در ذيل آيه : ((و من الناس من يعبد الله على حرف (( كه درباره طالبان دين براى دنيا است
نکات آیه
۱ - قرآن، کتابى است نازل شده از جانب خداوند. (أنزلنه)
۲ - قرآن، کتابى است با ساختارى آیه آیه. (أنزلنه ءایت) «آیات» جمع «آیة» و حال براى ضمیر مفعول در «أنزلناه» است; یعنى، قرآن را در حالى که مجموعه اى از آیه هاى واضح و روشنگر است، نازل کردیم.
۳ - قرآن، کتابى است روشن و قابل فهم براى همگان. (أنزلنه ءایت بیّنت) توصیف آیه هاى قرآن به «بیّن»، بیانگر قابل فهم بودن آن است. حذف متعلق «بیّن» حاکى از آن است که: فهم قرآن اختصاص به قشر خاصى ندارد; بلکه همگان توانایى بهره مند شدن از آن را دارند.
۴ - خدا، هادى و راهنماى آدمیان است. (و أنّ اللّه یهدى من یرید)
۵ - قرآن، کتاب هدایت است. (و أنّ اللّه یهدى من یرید) تقدیر جمله «أنّ اللّه یهدى» - به قرینه واقع شدن در پى جمله «أنزلناه» - «یهدى به من یرید» مى باشد; یعنى، خدا به وسیله قرآن، هر کس را که بخواهد هدایت مى کند.
۶ - هدایت یا گمراهى مردم، در گرو اراده و خواست خداوند است. (و أنّ اللّه یهدى من یرید)
۷ - دستیابى به رهنمودهاى قرآن، منوط به اراده و خواست خداوند است. (و کذلک أنزلنه ءایت بیّنت و أنّ اللّه یهدى من یرید)
موضوعات مرتبط
- انسان: هدایتگر انسان ها ۴
- خدا: آثار اراده خدا ۶، ۷; آثار مشیت خدا ۶، ۷; هدایتهاى خدا ۴
- قرآن: آیه بندى قرآن ۲; زمینه فهم قرآن ۷; ساختار قرآن ۲; سهولت فهم قرآن ۳; منشأ نزول قرآن ۱; وحیانیت قرآن ۱; وضوح قرآن ۳; ویژگیهاى قرآن ۳; هدایتگرى قرآن ۵
- گمراهى: منشأ گمراهى ۶
- هدایت: منشأ هدایت ۶
