المؤمنون ٤: تفاوت میان نسخهها
جز (←منابع) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و آنانکه هستند زکات را کنندگان | |-|معزی=و آنانکه هستند زکات را کنندگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = | {{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::4|٤]] | قبلی = المؤمنون ٣ | بعدی = المؤمنون ٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«فَاعِلُونَ»: انجام دهندگان. در اینجا پرداخت کنندگان مراد است. | «فَاعِلُونَ»: انجام دهندگان. در اینجا پرداخت کنندگان مراد است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۶
ترجمه
المؤمنون ٣ | آیه ٤ | المؤمنون ٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«فَاعِلُونَ»: انجام دهندگان. در اینجا پرداخت کنندگان مراد است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ... (۰) الَّذِينَ لاَ يُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَ... (۱)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا (۱) وَ قَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا (۰) قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱-۱۱، سوره مؤ منون
- معناى ((فلاح )) و ((ايمان واقعى ))
- معناى ((خشوع ))
- بيانى درباره اين وصف مؤ منين كه فرمود: ((الذين هم فى صلاتهم خاشعون ))
- گفتارى در معناى تاءثير ايمان (و بيان اينكه ايمان عبارت است از ((علم عملى ))
- مراد از لغو و اعراض از لغو در آيه شريفه
- اشاره به اينكه وصف مؤ منين به اعراض از لغو كنايه از علّو همت و كرامت نفس ايشان است.
- معنا و وجه ((والذين هم للزكوة فاعلون ))
- زكوة ، يكى از بزرگترين عوامل تقارب طبقات جامعه
- معناى ((امانت )) و داخل ((عهد)) و مراد از رعايت آن دو (والذين هم لا ماناتهم و عهدهم راعون)
- چند روايت درباره خشوع در نماز
- رواياتى در معناى اعراض از لغو و حفظ فرج
- بيانى در اين باره كه ازدواج موقت در عرف قرآن و صدر اسلام مشروعيت داشته و نكاح محسوب مى شود
- قرائن و شواهد ديگرى بر مشروعيت متّعه
- بيان فساد گفتار كسانى كه زوجيت متعه را انكار كرده اند
- روايات ديگرى در ذيل آيات ۱ الى ۱۱، سوره مؤ منون
- (در باره فلسفه و حكمت تشريع ازدواج موقت در اسلام )
نکات آیه
۱ - رسیدن به رستگارى اخروى، در گرو پرداخت زکات است. (قد أفلح المؤمنون ... و الذین هم للزکوة فعلون)
۲ - مؤمنان راستین، آنانى اند که زکات مال را همواره مى پردازند. (قد أفلح المؤمنون ... و الذین هم للزکوة فعلون)
۳ - پرداخت زکات، توصیه اى الهى به اهل ایمان (قد أفلح المؤمنون ... و الذین هم للزکوة فعلون)
۴ - امتناع از پرداخت زکات، نشانه ضعف ایمان و مایه حرمان از رستگارى اخروى است. (قد أفلح المؤمنون ... و الذین هم للزکوة فعلون)
۵ - پرداخت زکات، مایه رشد سرمایه و ازدیاد ثروت (و الذین هم للزکوة فعلون) «زکات» از مصدر «زُکُوّ» مشتق است. «زکو» هم به معناى نمو و ازدیاد مى آید و هم به معناى پاکى و طهارت. بنابراین مى توان گفت: انفاق مال، بدان جهت که مایه رشد و ازدیاد سرمایه است و یا طهارت جان و سلامت نفس انفاق کننده را در پى دارد، زکات نامیده شده است.
۶ - پرداخت زکات، مایه طهارت جان و سلامت روان است. (و الذین هم للزکوة فعلون)
موضوعات مرتبط
- اقتصاد: عوامل رشد اقتصادى ۵
- ایمان: نشانه هاى ضعف ایمان ۴
- تزکیه: عوامل تزکیه ۶
- ثروت: عوامل ازدیاد ثروت ۵
- خدا: توصیه هاى خدا ۳
- رستگارى: زمینه رستگارى اخروى ۱; عوامل محرومیت از رستگارى اخروى ۴
- زکات: آ ثار اخروى زکات ۱; آثار اقتصادى زکات ۵; آثار ترک زکات۴۲; آثار روانى زکات ۶; اهمیت زکات ۳
- مؤمنان: توصیه به مؤمنان ۳; زکات مؤمنان ۲; صفات مؤمنان ۲; عمل به تکلیف مؤمنان ۲