تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۱۱: تفاوت میان نسخه‌ها

الر تِلْك ءَايَت الْكتَبِ وَ قُرْءَانٍ مُّبِينٍ(۱)

وَ مَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلا وَ لهََا كِتَابٌ مَّعْلُومٌ(۴)

مَّا تَسبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَ مَا يَستَئْخِرُونَ(۵)

وَ قَالُوا يَأَيهَا الَّذِى نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّك لَمَجْنُونٌ(۶)

لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلَئكَةِ إِن كُنت مِنَ الصدِقِينَ(۷)

مَا نُنزِّلُ الْمَلَئكَةَ إِلا بِالحَْقِّ وَ مَا كانُوا إِذاً مُّنظرِينَ(۸)

إِنَّا نحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لحََفِظونَ (۹)

به نام خداوند بخشنده مهربان . الر، اين است آيات كتاب و قرآن مبين (۱)

چه بسا كه كافران دوست ميدارند كه كاش مسلمان بودند (۲)

رهايشان كن بخورند و سرگرم بهره گيرى از لذتها باشند و آرزوها به خود مشغولشان كند كه بزودى خواهند فهميد (۳)

ما هيچ آبادى را هلاك نكرديم مگر آنكه اجلى معين داشت (۴)

هيچ جمعيتى از اجل خود جلو نميزند و از آن عقب نخواهد افتاد (۵)

و گفتند اى كسى كه بر تو ذكر نازل شده بى شك تو ديوانهاى (۶)

اگر از راستگويانى چرا ملائكه را برايمان نمى آورى (۷)

ما جز به حق ملائكه را نازل نمى كنيم و ايشان هم در اين هنگام (وقتى نخواهند داشت (۸)

اين ماييم كه اين ذكر ( قرآن ) را نازل كردهايم و ما آن را بطور قطع حفظ خواهيم كرد (۹)