نتایج جستجو

۱، ۵ ; فضایل موسى(ع) ۷; قصه موسى(ع) ۱، ۳; موسى(ع) در کوه طور ۳، ۵ وادى طوى: نقش وادى طوى ۵، ۶ هارون(ع): مکان انتصاب هارون(ع) ۵; مکان برگزیدگى هارون(ع) ۶;

ربوبیت خدا ۳ دره طوى: فضیلت دره طوى ۱ سرزمینها: احترام سرزمین طوى ۸، ۹; پاکى سرزمین طوى ۸; تقدس سرزمین طوى ۹; کفش کَنى در سرزمین طوى ۹; موقعیت جغرافیایى

(۱ بار) [طه:12]. نعل به معنى كفش است. يعنى: هردو كفشت را بكن كه تو در وادى پاك طوى هستى. در «خلع» علت اين خطاب را كه به موسى «عليه‏السلام» آمده گفتيم اين

بركندن. [طه:12] منم پروردگار تو پا پوش خود را بر كن كه تو در وادى پاك طوى هستى. به عقيده الميزان وادى سينا در اثر خطاب خدا و مقام قرب و موطن حضور و مناجات، مقدس

عَلَیْکَ مَرَّةً أُخْری). تفسیر آیات ۱ - برآورده شدن خواسته هاى موسى(ع) در وادى طوى، نعمتى سنگین از جانب خداوند بر آن حضرت بود. (قد أُتیت سؤلک یموسى . و لقد

خود از ظاهر و باطن صحيح و مناسب است و بعضى طوى را بمعناى طى كرده شده گرفته‌اند و بنابراين حال است براى وادى يعنى انّك بالواد المقدّس الّذى طويته و در علل

است که در بالا آمد. تفسیر آیات ۱ - ارائه معجزه عصا و یدبیضا به موسى(ع) در وادى طوى، به جهت نمایاندن برخى معجزات بزرگ الهى به آن حضرت بود. (لنریک من ءایتنا

معبودى جز او، سرلوحه وحى الهى به موسى(ع) در وادى طوى بود. (إنّنى أنا اللّه لا إله إلاّ أنا ) ۲ - خداوند در سرزمین طوى (پایین کوه طور) به موسى(ع) فهماند که خطاب

تَخْرُجْ بَیْضاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ آیَةً أُخْری). تفسیر آیات ۱ - خداوند، در وادى طوى به موسى(ع) فرمان داد که با گذاردن دست در زیر بغل و بیرون آوردن آن، با معجزه اى

وابسته به اراده خداوند بود. (سنعیدها) ۵ - نمایاندن معجزه به موسى(ع) در وادى طوى و به دور از چشم مردم، به خاطر تجربه و آمادگى بیشتر او براى ارائه معجزه

مقدس «ربّ»، از آداب دعاى به درگاه او است. (قال ربّ اشرح لى) ۷ - موسى(ع) در وادى طوى از خداوند خواست او را پذیراى حقیقت قرار دهدو توان مندى هاى او را براى دریافت

[نازعات:16]. اين كلمه فقط در دو موضع فوق از قرآن آمده است. ظاهراً آن نام همان وادى است و «طوى» بيان است از «بِالْوادِ» و چون محل آمدن وحى بخ موسى است قهراً قسمتى

يَمُوسى إِنى أَنَا رَبُّك ...طوًى»: كلمه ((طوى (( اسم جلگه اى است كه در دامنه طور قرار دارد، و همانجا است كه خداى سبحان آن را وادى مقدس ناميده ، و اين نام و

شامل این کلمه طوى‌ (۵ بار) (به ضمّ ط) [طه:12]. [نازعات:16]. اين كلمه فقط در دو موضع فوق از قرآن آمده است. ظاهراً آن نام همان وادى است و «طوى» بيان است از

خود از ظاهر و باطن صحيح و مناسب است و بعضى طوى را بمعناى طى كرده شده گرفته‌اند و بنابراين حال است براى وادى يعنى انّك بالواد المقدّس الّذى طويته و در علل

خود از ظاهر و باطن صحيح و مناسب است و بعضى طوى را بمعناى طى كرده شده گرفته‌اند و بنابراين حال است براى وادى يعنى انّك بالواد المقدّس الّذى طويته و در علل

دره. راغب گويد: وادى در اصل محل جريان آب است ودره را از آن وادى گفته‏اند. طبرسى فرموده: وادى كرانه كوه است. مجراى بزرگ آب را نيز وادى گويند. و آن در اصل

است و تقدير «نُقَدِّسُكَ» مى‏باشد. [طه:12]. ايضاً [نازعات:16]. مقدس بودن وادى سينا ظاهراً براى آن است كه محل نزول وحى و مناجات خدا با موسى «عليه السلام»

موسى عليه السّلام وقتى كه خواند او را پروردگارش و خطاب فرمود باو در وادى مقدّس و منزّه طوى كه بيان آن در سوره طه گذشت آنكه برو بجانب فرعون همانا او از حدّ

موسى عليه السّلام وقتى كه خواند او را پروردگارش و خطاب فرمود باو در وادى مقدّس و منزّه طوى كه بيان آن در سوره طه گذشت آنكه برو بجانب فرعون همانا او از حدّ