نتایج جستجو

أصوتهم عند رسول اللّه ) از این که خداوند به جاى آوردن نام پیامبر(ص)، به شخصیت حقوقى آن حضرت و وصف «رسول اللّه» تصریح کرده است، مطلب بالا استفاده مى شود. ۵

براى عمل به نظام حقوقى، در اسلام (حقّاً على المحسنین) با توجّه به اینکه خداوند، احسان - که از مقوله اخلاق است - را زمینه پذیرش احکام حقوقى و عمل به آنها قرار

تأکلوا من بیوتکم ... أو ما ملکتم مفاتحه أو صدیقکم) ۵ - شخصیت افراد نابینایان، لنگ ها و مریضان، برابر شخصیت دیگر انسان ها است. (لیس على الأعمى حرج ... أن تأکلوا

باشند نه آنكه مقصودشان اضرار و ايذاء زن باشد و از براى زنان بر مردان حقوقى است مانند حقوقى كه بر آنها از مردان است و اين حقوق متماثلند در وجوب و استحباب و جامع

داراى حقوقى نسبت به اموال شخصى افراد (و لا تؤتوا السّفهاء اموالکم) نسبت دادن اموال شخصى سفیهان به جامعه، مى رساند که جامعه در اموال شخصى افراد، حقوقى دارد

بايد مراعات نمايند. 1- زن، موجودى مستقل، با اراده، انتخابگر و داراى شخصيّت حقيقى و حقوقى مستقل است، تا آنجا كه در صدر اسلام، زنان مستقيماً با پيامبر اسلام

در«اتقوا اللّه»، متوجّه کسانى است که آیه شریفه آنها را به وظایف و رعایت حقوقى مکلّف کرد; یعنى پدر، مادر و دایه و وارثان پدر. ۳۶ - لزوم رعایت تقوا در حقوق

رعایت حقوق شناخته شده همسر خویش (فامساک بمعروف) مراد از «معروف» (شناخته شده) حقوقى است که بر اساس عقل، فطرت و شرع در بین مردم متدین و سلیم الفطره، مورد شناسایى

صادق(ع) روایت شده است که فرمود: ... ولى خداوند - عزّوجلّ - در اموال ثروتمندان، حقوقى را به غیر از زکات واجب کرده است... و خداوند - عزّوجلّ - فرموده: ینفقوا ممّا

قرار نداده است. (ما جعل اللّه لرجل من قلبین فى جوفه) ۲ - دفاع خداوند، از شخصیت پیامبر(ص) در مقابل نارواگویى هاى کافران (ما جعل اللّه لرجل من قلبین فى جوفه)

اسلام كفه سنگين شخصيت را براى مردان قرار داده ، و زنان در برنامه اسلام چندان جائى ندارند، شايد منشاء اشتباه آنها پارهاى از تفاوتهاى حقوقى است كه هر كدام

، جلد ۳، صفحه ۲۹۶ ثانيا تعدد همسر در مورد مردان هيچ گونه مشكل اجتماعى و حقوقى ايجاد نمى كند در حالى كه درباره زنان اگر فرضا دو همسر انتخاب كنند، مشكلات

مى گيرد، هم در پرتو تدريس ، در جنبه هاى علمى كاملتر و قويتر مى شود، و هم حقوقى دريافت مى كند، نتيجه اول را بدون شك نمى تواند به ديگرى اهداء كند و مخصوص

نشود موضوع بحث در آيه طرد مذهبى است ، نه طرد تفسير نمونه جلد ۵ صفحه ۲۵۷ حقوقى ، به اين معنى كه اگر مثلا مدرسهاى وقف بر محصلين خاصى بود، و كسى در آغاز مشمول

موضوع نيز قابل توجه است كه از نظر حقوقى كم فروشان ضامن و بدهكار در برابر خريداران هستند و لذا توبه آنها جز به اداى حقوقى را كه غصب كرده اند ممكن نيست ، حتى

خودشان نيز مى دانند دروغ مى گويند، و اينها بهانه اى بيش نيست ، ولذا اگر كسى حقوقى از آنها را پايمال كند هرگز حاضر نيستند از مجازات او چشم بپوشند به اين عنوان

را راضى كرد. اين دو روايت «استدلال لطيفى » در بردارد كه با موازين متداول حقوقى نيز كاملا قابل تطبيق است ، و آن اينكه معبدى همچون خانه كعبه به هنگامى كه

مـردم ، در حـادثـه دوم مـصـونـيـت جـان مـردم ، و در حـادثـه سـوم مـسائل حقوقى ، يا به تعبير ديگر برخورد منطقى با حقوق مردم ، بنابراين تعجب ندارد كه آنقدر

آسمانى كه پايه و مايه همه چيز مسلمانان و محور همه قوانين سياسى و اجتماعى و حقوقى و عبادى آنان است يكجا به صورت كامل بر پيامبر اسلام (صلى اللّه عليه و آله