نتایج جستجو

زنا ۱۰; توبه از زنا۱۰ زناکار: ازدواج زن زناکار ۴، ۵، ۶; ازدواج زناکار ۱، ۲، ۳، ۷، ۹; ایمان زناکار ۱۱; بى ارزشى زناکار ۹; کیفر زناکار ۷ محرمات ۴، ۵، ۸: نسائى

محصنه ۳ زناکار: آمرزش زناکار ۱۱ ; احکام زناکار ۲ ; اذیّت به زناکار ۲، ۵ ; تعزیر زناکار ۲ ; توبه زناکار ۶ ; حبس زناکار ۱۴ ; زناکار باکره ۱۴ ; کیفر زناکار ۵ فحشا:

زنا ۱۳; وجوب گواهى در حد زنا ۱۳ زناکار: احکام زناکار ۶; عبرت از کیفر زناکار ۱۵; کیفر زناکار ۱، ۲، ۴; ممنوعیت ترحم بر زناکار ۶ عبرت: عوامل عبرت ۱۵ عقیده: آثار

۱۹ ; گواهان بر زنا ۴، ۹، ۱۰، ۱۱ زناکار: تعزیر زناکار ۱۷ ; حبس زناکار ۱، ۲، ۷، ۱۱، ۱۷، ۱۸ ; رجم زناکار ۱۹ ; کیفر زناکار ۱، ۳ عمل: ناپسند ۵ قاضى: علم قاضى

فهم تورات ۷ ; قضاوت در تورات ۶ ; نقش تورات ۶ زنا: حد زناى محصنه ۱۲ زناکار: سنگسار زناکار محصنه ۱۲ قرآن: و تورات ۵ کفر: آثار کفر ۱۱ محمّد (ص): رد قضاوت محمّد

آمرزشهاى خدا ۱۰; آثار رحمت خدا ۱۰; زمینه فضل خدا ۷ رحمت: زمینه رحمت ۷ زناکار: توبه زناکار ۱، ۴، ۵ سیئه: تبدیل سیئه به حسنه ۴، ۶، ۱۰ عذاب: عذاب ذلت بار ۱; عذاب

(دو راه زناشوئی) را دنبال کنند، متجاوز (از حدود مشروع) بشمار می‌آیند (و زناکار می‌باشند). پس هر کس فراتر از این جوید، آنان، (هم) آنان متجاوزانند. و آنکو

نمى‏كند مگر با زن زناكار و يا با زن مشرك كه پست‏تر از زن زناكار است و زن زناكار زنا نمى‏كند مگر با مردزانى ويابا مشرك كه بدتر از مرد زناكار است ولى مؤمن اينكار

نمى‏كند مگر با زن زناكار و يا با زن مشرك كه پست‏تر از زن زناكار است و زن زناكار زنا نمى‏كند مگر با مردزانى ويابا مشرك كه بدتر از مرد زناكار است ولى مؤمن اينكار

نمى‏كند مگر با زن زناكار و يا با زن مشرك كه پست‏تر از زن زناكار است و زن زناكار زنا نمى‏كند مگر با مردزانى ويابا مشرك كه بدتر از مرد زناكار است ولى مؤمن اينكار

آن دو را گروهى از گروندگان‌ مرد زناكار نكاح نميكند مگر زن زانيه يا مشركه را و زن زناكار نكاح نميكند او را مگر مرد زناكار يا مشرك و حرام شد آن بر گروندگان

مشروع) مصدر آن زنى و زناء مد و قصر هر دو آمده است (اقرب) [اسراء:32]. زن زناكار را زانيه و مرد زنا كار را زانى گويند [نور:3] درباره اين آيه سخن در «خبث»

دوم بهتراست. و آيه‏اى كه در ابتدا نقل شده موئد اين سخن است زيرا مرد و زن زناكار آنگاه كه تازيانه زده مى‏شوند گرفتار و در مصيبت اند لذا فرمود «وَلاتَأخُذْ

شده: عيسى به گروهى از يهود گذشت بعضى به بعضى گفتند: ساحر پسر ساحره و زناكار پسر زن زناكار آمد عيسى «عليه السلام» چون آن سخن شنيد گفت: خدايا تو پروردگار منى

صدید»] روایت شده است که فرمود: به آنان در جهنّم، چرک و خون جارى از زنان زناکار نوشانده مى شود. ۴- «قال أمیرالمؤمنین(ع): إن أهل النار لمّا غلى الزقوم و

مريم آنگاه كه عيسى را پيش مردم آورد يعنى: اى خواهر هارون پدرت بدكار و مادرت زناكار نبود پس اين بچه را از كجا آوردى و مرتكب چنان كار شدى؟! در مجمع فرموده: به

عطا كنم. مريم به تعجّب گفت: چگونه مرا پسرى باشد كه انسانى به من دست نزده و زناكار نبوده‏ام. فرشته گفت: پروردگار تو چنين گفته: اين بر من آسان است و مى‏خواهم

نموده باشد. وَ ما كانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا: و نبود مادر تو حنه دختر فاقود زناكار و فاجر، اين كلام تنبيه است بر آنكه فواحش از اولاد صالحين، افحش است. فَحَمَلَتْهُ

این آیه به دنبال آیات مربوط به احکام زنا و فحشا آمده است - زنان و مردان زناکار و آلوده به فحشا باشد. ۲- آیه شریفه همانند آیه «الزانى لاینکح إلاّ زانیة

77. «3». قاموس قرآن. جلد 2 - صفحه 290 حكم زنا بيان شده، ابتدا زن زناكار، سپس مرد زناكار ياد شده است، شايد به خاطر آن است كه در سرقت، نقش مردِ خلافكار بيشتر