۱۶٬۹۰۷
ویرایش
خط ۱۶۸: | خط ۱۶۸: | ||
«'''قُلْ مَا يَكُونُ لى أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاى نَفْسى إِنْ أَتَّبِعُ إِلّا مَا يُوحَى إِلىَّ ...'''»: | «'''قُلْ مَا يَكُونُ لى أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاى نَفْسى إِنْ أَتَّبِعُ إِلّا مَا يُوحَى إِلىَّ ...'''»: | ||
كلمۀ | كلمۀ «تِلقاء» - به كسره «تا» - مانند كلمه «لِقاء»، مصدر است و هر دو، به معناى ديدار كردن است، نظير «تبيان» و «بيان». البته به عنوان ظرف نيز استعمال مى شود (كه در اين صورت، معناى «نزد» را مى دهد، همچنان كه در آيه مورد بحث، به اين معنا آمده است). | ||
<span id='link26'><span> | <span id='link26'><span> | ||
ویرایش