گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۲۲: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۴۸: خط ۴۸:
«'''فَاصدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَ أَعْرِض عَنِ الْمُشرِكِينَ'''»:
«'''فَاصدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَ أَعْرِض عَنِ الْمُشرِكِينَ'''»:


در مجمع البيان گفته: كلمه «صدع» و «فرق» و «فصل» بيك معنا است، و معناى «فلان صدع بالحق»، اين است كه فلانى حق را بى پرده و آشكارا گفت.
در مجمع البيان گفته: كلمۀ «صَدع» و «فَرق» و «فَصل»، به يك معناست، و معناى «فُلانٌ صَدَعَ بِالحَقِّ»، اين است كه: فلانى، حق را بى پرده و آشكارا گفت.


و اين آيه تفريع بر مطالب قبل است، و حق هم همين بود كه بر آن ها تفريع شود، براى اين كه غرض از سوره در حقيقت همين علنى كردن رسالت است، بنابراين معناى آيه چنين مى شود: حال كه مطلب بدان قرار بود كه گفته شد، يعنى حال كه تو مامور به صفح جميل شدى و خود را به عنوان نذير از عذاب ما - آن عذابى كه بر مقتسمين نازل شد - معرفى نمودى ديگر مترس، و كلمه حق را اظهار و دعوت خود را علنى كن.
و اين آيه، تفريع بر مطالب قبل است، و حق هم همين بود كه بر آن ها تفريع شود. براى اين كه غرض از سوره، در حقيقت همين علنى كردن رسالت است.  


از اين بيان روشن مى شود كه : جمله «'''انا كفيناك المستهزئين '''» در مقام تعليل براى جمله «فاصدع...» است، همچنان كه كلام هم اشعار و بلكه دلالت دارد بر اينكه اين «مستهزئين» همان مقتسمين اند كه قبلا اسمشان برده شد، و معناى آيه اين است كه حال كه مطلب بدين قرار بود كه گفته شد، پس ديگر درنگ مكن، و دعوت به حق را علنى ساز، و از مشركين روى برتاب.  
بنابراين معناى آيه چنين مى شود: حال كه مطلب بدان قرار بود كه گفته شد، يعنى حال كه تو مأمور به صفح جميل شدى و خود را به عنوان نذير از عذاب ما - آن عذابى كه بر مقتسمين نازل شد - معرفى نمودى، ديگر مترس، و كلمه حق را اظهار و دعوت خود را علنى كن.


و كلمه «انا» به معناى: «لانا» است، براى اين كه ما شر مستهزئين را از تو كفايت كرديم، و ايشان را به عذاب خود هلاك مى سازيم، و اين مستهزئين همان هايند كه «يجعلون مع الله الها آخر فسوف يعلمون : با خدا خدايانى ديگر ميگيرند، پس به زودى خواهند فهميد».
از اين بيان، روشن مى شود كه: جملۀ «إنَّا كَفَينَاكَ المُستَهزِئِين»، در مقام تعليل براى جملۀ «فَاصدَع...» است، همچنان كه كلام هم إشعار و بلكه دلالت دارد بر اين كه اين «مُستَهزِئين»، همان مُقتَسِمين اند، كه قبلا اسمشان برده شد. و معناى آيه، اين است كه: حال كه مطلب بدين قرار بود كه گفته شد، پس ديگر درنگ مكن، و دعوت به حق را علنى ساز، و از مشركان روى برتاب.  


«'''وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّك يَضِيقُ صدْرُك بِمَا يَقُولُونَ'''»:
و كلمۀ «إنَّا»، به معناى «لِأنَّا» است. براى اين كه ما شرّ مُستَهزئين را از تو كفايت كرديم، و ايشان را به عذاب خود هلاك مى سازيم، و اين مستهزئين، همان هايند كه «يَجعَلُونَ مَعَ اللهِ إلَهاً آخَرَ فَسَوفَ يَعلَمُونَ: با خدا خدايانى ديگر می گيرند، پس به زودى خواهند فهميد».


در اين جمله براى بار دوم اندوه و تنگ حوصلگى آن جناب را از استهزاى آنان پيش مى كشد تا مزيد عنايت خود را نسبت به تسليت و دلخوش كردن آن جناب و تقويت روحش برساند. و خداى سبحان در كلام خود و مخصوصا در سوره هاى مكى بسيار آن جناب را تسليت داده، و اين به خاطر آن صدمات زيادى است كه ايشان در مكه با آن مواجه مى شده.
«'''وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّك يَضِيقُ صَدْرُك بِمَا يَقُولُونَ'''»:


«'''فَسبِّحْ بحَمْدِ رَبِّك وَ كُن مِّنَ الساجِدِينَ وَ اعْبُدْ رَبَّك حَتى يَأْتِيَك الْيَقِينُ'''»:
در اين جمله، براى بار دوم اندوه و تنگ حوصلگى آن جناب را از استهزاى آنان پيش مى كشد، تا مزيد عنايت خود را نسبت به تسليت و دلخوش كردن آن جناب و تقويت روحش برساند.


خداى سبحان به پيامبر گرامى خود سفارش مى فرمايد كه او را تسبيح و حمد گويد و سجده و عبادت كند و اين مراسم را ادامه دهد،
و خداى سبحان، در كلام خود و مخصوصا در سوره هاى مكى، بسيار آن جناب را تسليت داده، و اين به خاطر آن صدمات زيادى است كه ايشان در مكه با آن مواجه مى شده.
 
«'''فَسبِّحْ بحَمْدِ رَبِّك وَ كُن مِنَ السَّاجِدِينَ * وَ اعْبُدْ رَبَّك حَتّى يَأْتِيَك الْيَقِينُ'''»:
 
خداى سبحان، به پيامبر گرامى خود سفارش مى فرمايد كه: او را تسبيح و حمد گويد و سجده و عبادت كند، و اين مراسم را ادامه دهد.
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۸۸ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۸۸ </center>
و از اين كه اين سفارش را متفرع بر تنگ حوصلگى از زخم زبان هاى كفار نموده، معلوم مى شود كه تسبيح و حمد خدا و سجده و عبادت، در زايل كردن اندوه و سبك كردن مصيبت، اثر دارد.
و از اين كه اين سفارش را متفرع بر تنگ حوصلگى از زخم زبان هاى كفار نموده، معلوم مى شود كه تسبيح و حمد خدا و سجده و عبادت، در زايل كردن اندوه و سبك كردن مصيبت، اثر دارد.


در آيات سابق سفارش به صفح و صبر كرده بود، و اين امر به صبر، از آيه «و اعبد ربك حتى ياتيك اليقين: پروردگارت را عبادت كن تا برايت يقين حاصل شود».
در آيات سابق، به «صفح» و «صبر» سفارش كرده بود، و اين امر به صبر، از آيه «وَ اعبُد رَبَّكَ حَتّى يَأتِيَكَ اليَقِينُ: پروردگارت را عبادت كن، تا برايت يقين حاصل شود»، نیز استفاده می شود. زيرا ظاهر آن، اين است كه: امر به صبر در عبوديت، تا مدتى معين است كه پس از آمدن يقين، تمام مى شود.
 
نيز استفاده مى شود، زيرا ظاهر آن اين است كه امر به صبر در عبوديت تا مدتى معين است كه پس از آمدن يقين تمام مى شود.


بنابراين، كلام مورد بحث قريب المضمون با آيه «استعينوا بالصبر و الصلوة» مى شود، كه دستور دفع شدايد و مقاومت در برابر حوادث است.
بنابراين، كلام مورد بحث، قريب المضمون با آيه «استَعِينُوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلَوة» مى شود، كه دستور دفع شدايد و مقاومت در برابر حوادث است.


با اين بيان اين نظريه تاييد مى شود كه مراد از ساجدين در آيه مورد بحث، نمازگزاران است، و دستور دستور به نماز خواندن است نه تنها سجده، و اگر نماز را سجده ناميده به خاطر اين است كه سجده افضل اجزاى نماز است، و مقصود از تسبيح و تحميد، تسبيح و تحميد زبانى است مانند گفتن سبحان الله و الحمد لله و امثال آن.  
با اين بيان، اين نظريه تأييد مى شود كه مراد از «ساجدين» در آيه مورد بحث، نمازگزاران است، و دستور، دستور به نماز خواندن است، نه تنها سجده. و اگر نماز را سجده ناميده، به خاطر اين است كه سجده، افضل اجزاى نماز است، و مقصود از «تسبيح» و «تحميد»، تسبيح و تحميد زبانى است، مانند گفتن: «سُبحَانَ الله وَ الحَمدُ لِلّهِ و امثال آن.  


بله اگر مراد از كلمه صلات در آيه اى كه از سوره بقره نقل كرديم توجه به خداى سبحان باشد ممكن است مراد از تسبيح و تحميد - و يا آن دو با سجده - معناى لغوى آن ها باشد، كه در تسبيح منزه داشتن خدا و در تحميد ثناى او در برابر نعمت هاى او، و در سجده تذلل و اظهار ذلت عبوديت است.
بله، اگر مراد از كلمه «صلات» در آيه اى كه از سوره «بقره» نقل كرديم، توجه به خداى سبحان باشد، ممكن است مراد از تسبيح و تحميد - و يا آن دو با سجده - معناى لغوى آن ها باشد، كه در «تسبيح»، منزه داشتن خدا و در «تحميد»، ثناى او در برابر نعمت هاى او، و در «سجده»، تذلّل و اظهار ذلت عبوديت است.


==مراد از «يقين» در آيه: «و اعبد ربك حتى يأتيك اليقين»==
==مراد از «يقين» در آيه: «و اعبد ربك حتى يأتيك اليقين»==
۱۷٬۰۰۸

ویرایش