۱۶٬۰۵۱
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۳۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←عدم دلالت جمله: «تَتَّخِذُونَ مِنهُ سَكَراً وَ رِزقاً حَسَناً»، بر مباح بودن مسكرات
| خط ۱۹۳: | خط ۱۹۳: | ||
بنابراين، آيه متضمن حكم شرعى نيست، تا بگوييم با آيه تحريم شراب، نسخ شده يا نشده است. و با همين بيان، فساد گفتار آن كسى كه گفته: آيه مورد بحث، با آيه سوره «مائده» نسخ شده و به قتاده هم نسبت داده اند، روشن مى گردد. | بنابراين، آيه متضمن حكم شرعى نيست، تا بگوييم با آيه تحريم شراب، نسخ شده يا نشده است. و با همين بيان، فساد گفتار آن كسى كه گفته: آيه مورد بحث، با آيه سوره «مائده» نسخ شده و به قتاده هم نسبت داده اند، روشن مى گردد. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۴۲۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۴۲۱ </center> | ||
صاحب روح المعانى، حرف عجيب و غريبى زده و گفته: تفسير «سَكَر» به شراب، از ابن مسعود و ابن عمر و ابى رزين و حسن و مجاهد و شعبى و نخعى و ابن ابى ليلى و ابى ثور و كلبى و ابن جبير، با بسيارى ديگر نقل شده، و آيه شريفه در مكه نازل گرديده، كه در آن روز، شراب حلال بوده، و فاجر و مسلمان و كافر آن را مى آشاميدند، و تحريمش در مدينه طيبه اتفاق افتاد، و كسى در اين معنا مخالف نيست. | صاحب روح المعانى، حرف عجيب و غريبى زده و گفته: | ||
تفسير «سَكَر» به شراب، از ابن مسعود و ابن عمر و ابى رزين و حسن و مجاهد و شعبى و نخعى و ابن ابى ليلى و ابى ثور و كلبى و ابن جبير، با بسيارى ديگر نقل شده، و آيه شريفه در مكه نازل گرديده، كه در آن روز، شراب حلال بوده، و فاجر و مسلمان و كافر آن را مى آشاميدند، و تحريمش در مدينه طيبه اتفاق افتاد، و كسى در اين معنا مخالف نيست. | |||
اختلافى كه دارند، در اين است كه قبل از جنگ «اُحُد» بوده، يا بعد از آن و آيه اى كه در مدينه نازل شد و شراب را تحريم كرد، آيه: «یَا أيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إنَّمَا الخَمرُ وَ المَيسِرُ وَ الأنصَابُ وَ الأزلَامُ رِجسٌ مِن عَمَلِ الشَّيطَان فَاجتَنِبُوهُ» بود. پس آيه مورد بحث، به وسيله آن نسخ شده، و همين معنا از عده اى از نامبردگان، مانند نخعى و ابى ثور و ابن جبير روايت شده. | اختلافى كه دارند، در اين است كه قبل از جنگ «اُحُد» بوده، يا بعد از آن و آيه اى كه در مدينه نازل شد و شراب را تحريم كرد، آيه: «یَا أيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إنَّمَا الخَمرُ وَ المَيسِرُ وَ الأنصَابُ وَ الأزلَامُ رِجسٌ مِن عَمَلِ الشَّيطَان فَاجتَنِبُوهُ» بود. پس آيه مورد بحث، به وسيله آن نسخ شده، و همين معنا از عده اى از نامبردگان، مانند نخعى و ابى ثور و ابن جبير روايت شده. | ||
