۱۷٬۰۵۸
ویرایش
خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
<span id='link257'><span> | <span id='link257'><span> | ||
== | ==افتراهای مكذّبان پيامبر اكرم «ص» در تكذيب و انكار آن حضرت== | ||
و اما | و اما اين كه آنچه بيخ گوش هم مى گفته اند، چه بوده، جملۀ «هَل هَذَا إلّا بَشَرٌ مِثلُكُم أفَتَأتُونَ السِّحرَ وَ أنتُم لَا تُبصِرُون» حكايت آن است. حاصل معنا اين كه به صراحت رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» را تكذيب نموده، علنا مى گفته اند كه: او، مانند شما يك فرد بشر است، و قرآن او، سحر است و هيچ يك از اين مطالب را پنهانى نمى گفتند. ليكن قبل از علنى كردنش در مجلس مشورتى خود آن را نجوى مى كردند. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۵۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۵۲ </center> | ||
كردند پنهان بدارند، تا همه در آن متفق شوند و بعد از | خلاصه مجالسى سرّى بر پا مى كردند كه در مقابل دعوت پيغمبر چه جواب دهند؟ و سرانجام راهى نمى يافتند، مگر آن كه آنچه گفتگو كردند، پنهان بدارند، تا همه در آن متفق شوند و بعد از اتفاق، علنی اش كنند. | ||
و نجواى | و نجواى ايشان، مشتمل بر دو مطلب بوده، كه يا به طور قطع و يا به طور استفهام انكارى، ردش كرده اند. | ||
اول | اول اين كه گفتند: «هَل هَذَا إلّا بَشَرٌ مِثلُكُم»، كه آن را دليل بر ابطال نبوت آن جناب گرفتند، و حاصلش اين است كه: | ||
او همان طور كه مى بينيد، بشرى است مانند خود شما - به همين جهت اسم اشاره آورده و گفتند: «هَل هَذَا» ضمير نياوردند كه بگويند: «هَل هُوَ»، تا دلالت كند بر علم به مشاهده - و در هيچ چيز از لوازم بشريت از شما جدا نيست، و هيچ چيزى كه مختص به خود او باشد، ندارد. پس اگر آنچه ادعا مى كند كه به غيب اتصال و ارتباط دارد، حق باشد، بايد شما هم همان را داشته باشيد. چون شما هم، مانند او بشر هستيد، و چون شما خبرى از غيب نداريد، پس او هم مثل شما است و خبرى ندارد. پس پيغمبر نيست و دعوتش باطل است. | |||
دوم اين كه گفتند: «أفَتَأتُونَ السِّحرَ وَ أنتُم تُبصِرُون»، كه با «فاء» تفريع، متفرع بر انكار و نفى نبوت شد، و برگشت معنا به اين مى شود كه: بعد از آن كه با جمله اول اثبات كرديم كه او پيغمبر نيست و با غيب اتصال ندارد، نتيجه چنين مى شود كه آنچه آورده و ادعا مى كند كه معجزه نبوت من است، معجزه نباشد، بلكه سحرى باشد كه شما از آوردن نظير آن عاجزيد، و سزاوار نيست كسى كه چشم بينا دارد، فريب سحر را خورده، به آن ايمان بياورد. | |||
«'''قَالَ رَبِّى يَعْلَمُ الْقَوْلَ فى السَّمَاءِ وَ الاَرْضِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ'''»: | |||
اين | يعنى: خداى تعالى به هر سخنى احاطه علمى دارد، چه سرّى و چه علنى، و در هر جا كه باشد، او شنواى گفته هاى شما و داناى به كارهاى شما است. پس هرچه هست، به دست اوست، و هيچ امرى به دست من نيست. | ||
اين آيه، حكايت كلام رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» به ايشان است كه نجوى كردند، و به صراحت، نبوت آن جناب را تكذيب نموده، معجزه اش را سحر خواندند، و در اين كلام، او را ارجاع و حواله به خداى سبحان داده، همچنان كه در غالب مواردى كه پيشنهاد معجزه مى دادند، ارجاع به خدا مى دهد. مانند همه انبيا كه خود را در اجابت خواسته هاى قوم خود، هيچ كاره معرفى مى كردند. مانند آيه: «قُل إنَّما العِلمُ عِندَ اللّهِ وَ إنَّما أنَا نَذِيرٌ مُبِين»، و آيه: «قَالَ إنَّمَا العِلمُ عِندَ اللّهِ وَ أُبَلِّغُكُم مَا أُرسِلتُ بِهِ»، و آيه: «قُل إنَّمَا الآيَاتُ عِندَ اللّهِ وَ إنَّمَا أنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ». | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۵۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۵۳ </center> | ||
<span id='link258'><span> | <span id='link258'><span> | ||
==ترقى درجه به درجه افترائات كفار عليه پيامبر اسلام «ص» == | ==ترقى درجه به درجه افترائات كفار عليه پيامبر اسلام «ص» == | ||
«'''بَلْ قَالُوا أَضغَاث أَحْلَمِ بَلِ افْترَاهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِئَايَةٍ كمَا أُرْسِلَ الاَوَّلُونَ'''»: | «'''بَلْ قَالُوا أَضغَاث أَحْلَمِ بَلِ افْترَاهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِئَايَةٍ كمَا أُرْسِلَ الاَوَّلُونَ'''»: |
ویرایش