۱۶٬۸۸۰
ویرایش
خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
==آيات ۴۱ - ۵۰ سوره مريم == | ==آيات ۴۱ - ۵۰ سوره مريم == | ||
وَ اذْكُرْ فى | وَ اذْكُرْ فى الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كانَ صِدِّيقاً نَّبِياًّ(۴۱) | ||
إِذْ قَالَ لاَبِيهِ | |||
إِذْ قَالَ لاَبِيهِ يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لا يَسمَعُ وَ لا يُبْصِرُ وَ لا يُغْنى عَنك شيْئاً(۴۲) | |||
يَا أَبَتِ إِنّى قَدْ جَائنى مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِك فَاتَّبِعْنى أَهْدِك صِرَاطاً سوِيًّا(۴۳) | |||
قَالَ | |||
قَالَ | يَا أَبَتِ لا تَعْبُدِ الشيْطانََ إِنَّ الشيْطانََ كانَ لِلرَّحْمَانِ عَصِيًّا(۴۴) | ||
وَ أَعْتزِلُكُمْ وَ مَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَ أَدْعُوا | |||
فَلَمَّا اعْتزَلهَُمْ وَ مَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ | يَا أَبَتِ إِنّى أَخَافُ أَن يَمَسَّك عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَانِ فَتَكُونَ لِلشيْطانِ وَلِيًّا(۴۵) | ||
قَالَ أَرَاغِبٌ أَنت عَنْ آلِهَتى يَا إِبْرَهِيمُ لَئن لَّمْ تَنتَهِ لاَرْجُمَنَّك وَ اهْجُرْنى مَلِيًّا(۴۶) | |||
قَالَ سَلَامٌ عَلَيْك سأَستَغْفِرُ لَك رَبّى إِنَّهُ كانَ بى حَفِيًّا(۴۷) | |||
وَ أَعْتزِلُكُمْ وَ مَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَ أَدْعُوا رَبّى عَسى أَلا أَكُونَ بِدُعَاءِ رَبّى شقِيًّا(۴۸) | |||
فَلَمَّا اعْتزَلهَُمْ وَ مَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسحَاقَ وَ يَعْقُوب وَ كُلاً جَعَلْنَا نَبِيًّا(۴۹) | |||
وَ وَهَبْنَا لهَُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَ جَعَلْنَا لهَُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا(۵۰) | وَ وَهَبْنَا لهَُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَ جَعَلْنَا لهَُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا(۵۰) | ||
<center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | <center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | ||
در اين | در اين كتاب، ابراهيم را ياد كن كه وى، بسيار راستگو و پيغمبر خدا بود. (۴۱) | ||
آن دم كه به پدرش گفت: اى پدر! چرا بتى را پرستش مى كنى كه نه مى شنود و نه مى بيند و نه تو را از چيزى بى نياز مى كند؟ (۴۲) | |||
اى پدر! علمى براى من آمده كه براى تو | اى پدر! علمى براى من آمده كه براى تو نيامده، مرا پيروى كن تا تو را به راهى راست هدايت كنم. (۴۳) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۷۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۷۳ </center> | ||
اى پدر! بندگى شيطان | اى پدر! بندگى شيطان مكن، كه شيطان عاصى درگاه خداى رحمان است. (۴۴) | ||
اى پدر! من بيم آن دارم كه از خداى | اى پدر! من بيم آن دارم كه از خداى رحمان، عذابى به تو رسد و دوستدار شيطان شوى. (۴۵) | ||
گفت: اى ابراهيم مگر از خدايان من روى | گفت: اى ابراهيم! مگر از خدايان من روى گردانى؟ اگر بس نكنى، تو را سنگسار مى كنم و آنگاه بايد مدتى دراز از من جدا شوى. (۴۶) | ||
ابراهيم گفت: سلام بر تو باد. براى تو از پروردگارم آمرزش خواهم | ابراهيم گفت: سلام بر تو باد. براى تو از پروردگارم آمرزش خواهم خواست، كه او به من مهربان است. (۴۷) | ||
و از شما و آنچه سواى خدا مى | و از شما و آنچه سواى خدا مى خوانيد، كناره مى كنم و پروردگارم را مى خوانم، شايد در مورد دعاى پروردگارم كم اطلاع نباشم. (۴۸) | ||
و همين كه از | و همين كه از آن ها و بت ها كه به جاى خدا مى پرستيدند، كناره گرفت، اسحاق و يعقوب را بدو بخشيديم و هر يك را پيامبر قرار داديم. (۴۹) | ||
و از رحمت خويش به | و از رحمت خويش به آن ها عطا كرديم و ذكر خير بلند آوازه اى به ايشان داديم. (۵۰) | ||
<center> «'''بیان آیات'''» </center> | <center> «'''بیان آیات'''» </center> |
ویرایش