۱۴٬۵۲۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۵ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به «إفك»، «قذف» و ...
| خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
منظور از «أُولِى القُربى»، خويشاوندان رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله» مى باشد، و در آيه: «وَ المَسَاكِين وَ المُهَاجِرِين فِى سَبِيلِ اللّهِ وَليَعفُوا وَليَصفَحُوا» فرمود: بعضى از شما از بعضى ديگر گذشت كند و از يكديگر درگذريد. و اگر چنين كنيد، رحمت خداوند بر شماست. خداوند مى فرمايد: «ألَا تُحِبُّونَ أن يَغفِرَ اللّهُ لَكُم وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ». | منظور از «أُولِى القُربى»، خويشاوندان رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله» مى باشد، و در آيه: «وَ المَسَاكِين وَ المُهَاجِرِين فِى سَبِيلِ اللّهِ وَليَعفُوا وَليَصفَحُوا» فرمود: بعضى از شما از بعضى ديگر گذشت كند و از يكديگر درگذريد. و اگر چنين كنيد، رحمت خداوند بر شماست. خداوند مى فرمايد: «ألَا تُحِبُّونَ أن يَغفِرَ اللّهُ لَكُم وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ». | ||
و در كافى، به سند خود، از محمد بن سالم، از امام باقر «عليه السلام» نقل كرده كه در ضمن حديثى فرمود: آيه: «وَ الَّذِينَ يَرمُونَ المُحصَنَاتِ ثُمَّ لَم يَأتُوا بِأربَعَةِ شُهَدَاء فَاجلِدُوهُم ثَمَانِينَ جَلدَة وَ لَا تَقبَلُوا لَهُم شَهَادَةً أبَداً وَ أُولَئِكَ هُمُ الفَاسِقُونَ إلّا الَّذِينَ تَابُوا مِن بَعدِ ذَلِكَ وَ أصلَحُوا فَإنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ»، در مدينه نازل شد. | و در كافى، به سند خود، از محمد بن سالم، از امام باقر «عليه السلام» نقل كرده كه در ضمن حديثى فرمود: آيه: «وَ الَّذِينَ يَرمُونَ المُحصَنَاتِ ثُمَّ لَم يَأتُوا بِأربَعَةِ شُهَدَاء فَاجلِدُوهُم ثَمَانِينَ جَلدَة وَ لَا تَقبَلُوا لَهُم شَهَادَةً أبَداً وَ أُولَئِكَ هُمُ الفَاسِقُونَ * إلّا الَّذِينَ تَابُوا مِن بَعدِ ذَلِكَ وَ أصلَحُوا فَإنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ»، در مدينه نازل شد. | ||
و خداى تعالى، از ناميدن چنين كسانى در صورتى كه به عمل افتراء ادامه دهند، به نام مؤمن دريغ نموده و فرموده است: «أفَمَن كَانَ مُؤمِناً كَمَن كَانَ فَاسِقاً لَا يَستَوُون». | و خداى تعالى، از ناميدن چنين كسانى در صورتى كه به عمل افتراء ادامه دهند، به نام مؤمن دريغ نموده و فرموده است: «أفَمَن كَانَ مُؤمِناً كَمَن كَانَ فَاسِقاً لَا يَستَوُون». | ||
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
و در جاى ديگر، «فاسق» را از اولياى شيطان خوانده و فرموده: «إلّا إبلِيسَ كَانَ مِنَ الجِنِّ فَفَسَقَ عَن أمرِ رَبِّهِ». | و در جاى ديگر، «فاسق» را از اولياى شيطان خوانده و فرموده: «إلّا إبلِيسَ كَانَ مِنَ الجِنِّ فَفَسَقَ عَن أمرِ رَبِّهِ». | ||
و در جاى ديگر، «رامى محصنات» را ملعون خوانده و فرموده: «إنَّ الَّذِينَ يَرمُونَ المُحصَنَاتِ الغَافِلَاتِ المُؤمِنَاتِ لُعِنُوا فِى الدُّنيَا وَ الآخِرَة وَ لَهُم عَذَابٌ عَظِيمٌ يَومَ تَشهَدُ عَلَيهِم ألسِنتُهُم وَ أيدِيهِم وَ أرجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَعمَلُون». | و در جاى ديگر، «رامى محصنات» را ملعون خوانده و فرموده: «إنَّ الَّذِينَ يَرمُونَ المُحصَنَاتِ الغَافِلَاتِ المُؤمِنَاتِ لُعِنُوا فِى الدُّنيَا وَ الآخِرَة وَ لَهُم عَذَابٌ عَظِيمٌ * يَومَ تَشهَدُ عَلَيهِم ألسِنتُهُم وَ أيدِيهِم وَ أرجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَعمَلُون». | ||
و البته جوارح عليه مؤمن شهادت نمى دهد، بلكه عليه كسى شهادت مى دهد كه كلمۀ عذاب درباره اش حتمى شده. و اما مؤمن، نامه اش را به دست راستش مى دهند، همچنان كه خداى عزوجل فرموده: «فَأمّا مَن أُوتِىَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَئِكَ يَقرَؤُنَ كِتَابَهُم وَ لَا يُظلَمُونَ فَتِيلاً». | و البته جوارح عليه مؤمن شهادت نمى دهد، بلكه عليه كسى شهادت مى دهد كه كلمۀ عذاب درباره اش حتمى شده. و اما مؤمن، نامه اش را به دست راستش مى دهند، همچنان كه خداى عزوجل فرموده: «فَأمّا مَن أُوتِىَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَئِكَ يَقرَؤُنَ كِتَابَهُم وَ لَا يُظلَمُونَ فَتِيلاً». | ||
