تفسیر:المیزان جلد۱۵ بخش۲۱: تفاوت میان نسخه‌ها

كلمۀ «أمثال»، به معناى اشباه است. و چه بسا بعضى گفته اند كه «مَثَل» در اين جا، به معناى وصف است، همچنان كه در آيه: «مَثَلُ الجَنَّةِ الَّتِى وُعِدَ المُتَّقُون فِيهَا أنهَارٌ مِن مَاءٍ غَيرَ آسِن» چنين است.

آن وقت معناى آيه، چنين مى شود: نگاه كن ببين چگونه تو را وصف مى كنند، در مورد تو گمراه شدند، به گمراهيى كه ديگر اميدى به هدايت يافتنشان به سوى حق نمانده. مثل اين كه مى گويند: او طعام مى خورد، و در كوچه و بازار راه مى رود، و به همين جهت، صلاحيت رسالت ندارد. چون رسول بايد فردى غيبى باشد و ارتباطى با عالَم ماده نداشته باشد و لااقل به اسباب عادی و معمولی، مانند تحصيل معاش محتاج نباشد، و نيز مثل اين كه مى گويند: او، مردى سحر شده است.