۱۶٬۸۸۰
ویرایش
خط ۵: | خط ۵: | ||
<span id='link296'><span> | <span id='link296'><span> | ||
== | ==در اسلام، از نظر حرمت و كرامت، بين زن و مرد فرق نيست == | ||
«'''إِنَّ الْمُسلِمِينَ وَ الْمُسلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ... أَجْراً عظِيماً'''»: | «'''إِنَّ الْمُسلِمِينَ وَ الْمُسلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ... أَجْراً عظِيماً'''»: | ||
شريعت مقدسه | شريعت مقدسه اسلام، در كرامت و حرمت اشخاص از نظر ديندارى، فرقى بين زن و مرد نگذاشته، و در آيه: «يَا أيُّهَا النَّاسُ إنَّا خَلَقنَاكُم مِن ذَكَرٍ وَ أُنثَى وَ جَعَلنَاكُم شُعُوباً وَ قَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إنَّ أكرَمَكُم عِندَ اللهِ أتقَيكُم»، به طور اجمال به اين حقيقت اشاره مى نمايد. | ||
و در آيه: «إنِّى لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنكُم مِن ذَكَرٍ أو أُنثَى»، به آن تصريح، و سپس در آيه مورد بحث، با صراحت بيشترى آن را بيان كرده است. | |||
پس مقابله اى كه در جملۀ «إنَّ المُسلِمِينَ وَ المُسلِمَاتِ وَ المُؤمِنِينَ وَ المُؤمِنَاتِ»، بين «اسلام» و «ايمان» انداخته، مى فهماند كه اين دو با هم تفاوت دارند، و نوعى فرق بين آن دو هست. و آن آيه اى كه بفهماند آن نوع تفاوت چيست، آيه: «قَالَتِ الأعرَابُ آمَنَّا» است، كه اينك همه آن، از نظر خواننده مى گذرد: | |||
پس | «قَالَتِ الأعرَابُ آمَنَّا قُل لَم تُؤمِنُوا وَلَكِن قُولُوا أسلَمنَا وَ لَمَّا يَدخُلِ الإيمَانُ فِى قُلُوبِكُم... * إنَّمَا المُؤمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَم يَرتَابُوا وَ جَاهِدُوا بِأموَالِهِم وَ أنفُسِهِم فِى سَبِيلِ الله»، كه مى فهماند: | ||
اولاً «اسلام»، به معناى تسليم دين شدن از نظر عمل است، و عمل هم مربوط به جوارح و اعضاى ظاهرى بدن است. و «ايمان»، امرى است قلبى. | |||
و ثانياً اين كه گفتيم «ايمان»، امرى است قلبى، عبارت است از اعتقاد باطنى، به طورى كه آثار آن اعتقاد در اعمال ظاهرى و بدنى نيز ظاهر شود. | |||
پس «اسلام»، عبارت شد از تسليم عملى براى دين، به اين كه همه تكاليف آن را بياورى، و آنچه از آن نهى كرده، ترك كنى. و «مُسلِمُون» و «مُسلِمَات»، مردان و زنانى هستند كه اين طور تسليم دين شده باشند. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۷۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۷۰ </center> | ||
و اما | و اما «مُؤمِنِين» و «مُؤمِنَات»، مردان و زنانى هستند كه دين خدا را در دل خود جاى داده باشند، به طورى كه وقتى به اعمال آنان نگاه مى كنى، پيداست كه اين شخص در دل، به خدا ايمان دارد. پس هر مؤمنى، مسلمان هست، ولى هر مسلمانى، مؤمن نيست. | ||
«''' | «'''وَ القَانِتِينَ وَ القَانِتَات'''» - كلمۀ «قُنُوت»، به طورى كه گفته اند، به معناى ملازمت در اطاعت و خضوع است. و در نتيجه، معناى دو كلمه مورد بحث، مردان و زنانى است كه ملازم اطاعت خدا، و همواره در برابر او خاضع اند. | ||
«''' | «'''وَ الصَّادِقِينَ وَ الصَّادِقَات'''» - كلمۀ «صدق»، به معناى هر فعل و قولى است كه مطابق با واقع باشد، و مرد و زن با ايمان، هم در ادعاى ديندارى صادق اند، و هم در گفتار، راست مى گويند، و هم خُلف وعده نمى كنند. | ||
«''' | «'''وَ الصَّابِرِينَ وَ الصَّابِرَات'''» - اينان، كسانى هستند كه هم در هنگام مصيبت و بلاء، صبر مى كنند، و هم در هنگام اطاعت، و هم آن جا كه گناهى پيش آمده، در ترك آن صابرند. | ||
«''' | «'''وَ الخَاشِعِينَ وَ الخَاشِعَات'''» - كلمۀ «خُشُوع» به معناى خوارى و تذلّل باطنى و قلبى است، همچنان كه كلمۀ «خضوع»، به معناى تذلل ظاهرى، و با اعضاى بدن است. | ||
«''' | «'''وَ المُتَصَدِّقِينَ وَ المُتَصَدِّقَات'''» - كلمۀ «صدقه»، به معناى خرج كردن مال است در راه خدا، كه يكى از مصاديق آن، زكات واجب است. | ||
«''' | «'''وَ الصَّائِمِينَ وَ الصَّائِمَات'''» - مراد از «صوم»، روزه هاى واجب و مستحب، هر دو است. | ||
«''' | «'''وَ الحَافِظِينَ فُرُوجَهُم وَ الحَافِظَات'''» - يعنى كسانى كه فروج خود را حفظ مى كنند، و آن را در غير آنچه خدا حلال كرده، به كار نمى بندند. | ||
«''' | «'''وَ الذَّاكِرِينَ اللهَ كَثِيراً وَ الذَّاكِرَات'''» - يعنى «وَ الذَّاكِرَاتِ الله»، كه كلمۀ «الله»، به خاطر اين كه معلوم بوده، حذف شده. يعنى: و كسانى كه ذكر خدا را بسيار مى كنند، هم با زبان و هم با قلب، و اين ذكر، شامل نماز و حج نيز هست. | ||
«'''أَعَدَّ اللَّهُ لهَُم مَّغْفِرَةً وَ أَجْراً | «'''أَعَدَّ اللَّهُ لهَُم مَّغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً'''»: | ||
آمدن مغفرت و اجر، به منظور تعظيم آن است | آمدن مغفرت و اجر، به منظور تعظيم آن است. | ||
<span id='link297'><span> | <span id='link297'><span> | ||
ویرایش