۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۷ بخش۴۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۲۵: | خط ۲۲۵: | ||
«'''ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ مِّنَ الضأْنِ اثْنَينِ وَ مِنَ الْمَعْزِ اثْنَينِ ...'''»: | «'''ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ مِّنَ الضأْنِ اثْنَينِ وَ مِنَ الْمَعْزِ اثْنَينِ ...'''»: | ||
انعامى را كه در آيه | انعامى را كه در آيه قبلى، به طور اجمال اسم برده بود، در اين جا به طور تفصيل بيان مى كند. و مراد، تشديد توبيخ و ملامت ايشان است به اين كه يكايك صور و وجوه را به تفصيل ذكر مى كند. و از اين رو، جمله «ثمانية ازواج»، عطف بيان «حمولة و فرشا» در آيه قبلى است. | ||
و معناى | |||
وَ مِنَ الابِلِ اثْنَينِ وَ مِنَ الْبَقَرِ اثْنَينِ ...الاُنثَيَينِ | و كلمه «ازواج»، جمع زوج است كه هم به معناى عدد دو است و هم به معناى يكى است، كه همراه جفت خود باشد. و انواع چارپايانى كه در آيه شريفه نامبرده شده، چهار است: ۱ - ضأن (ميش). ۲ - معز (بز). ۳ - بقر (گاو). ۴ - ابل (شتر). و اين چهار نوع، از نظر اين كه هر كدام نر و ماده دارند، هشت زوج خواهند بود. | ||
معناى اين | |||
أَمْ كنتُمْ شهَدَاءَ إِذْ وَصيكمُ اللَّهُ بِهَذَا ... | و معناى آيه، اين است كه: خداوند هشت زوج آفريده. از «ضأن»، دو زوج. يكى نر و يكى ماده، و از «معز» هم، دو زوج. بگو آيا خداوند، نر اين دو نوع چارپا را حرام كرده و يا ماده آن دو را، و يا آن بچه هايى را كه در شكم ماده هاى آن دو است، اگر راست مى گوييد، مرا به علم و مدرك صحيحى كه داريد، خبر دهيد. | ||
اين | |||
«''' فمن اظلم ممن افترى على الله كذبا... '''» اين | «'''وَ مِنَ الابِلِ اثْنَينِ وَ مِنَ الْبَقَرِ اثْنَينِ ...الاُنثَيَينِ'''»: | ||
معناى اين آيه، از آنچه كه در باره آيه قبلى گفته شد، روشن مى شود. بعضی ها در اين آيات گفته اند معناى «اثنين»، در همه چهار موردى كه در اين آيات آمده، اهلى و وحشى است، نه نر و ماده. | |||
«'''أَمْ كنتُمْ شهَدَاءَ إِذْ وَصيكمُ اللَّهُ بِهَذَا ...'''»: | |||
اين جمله، يك شق از دو شق ترديد است و شق ديگر آن حذف شده، و سياق كلام دلالت بر آن مى كند، و تقدير كلام اين است كه: آيا شما علمى را كه به خيال خود داريد، از طريق فكر تحصيل كرده و به دليل عقلى و يا نقلى دست يافته ايد و يا از خود خدا شنيديد كه اين چارپايان را تحريم نمود، كه اين طور سخت و محكم، ادعاى حرمت آن را مى كنيد؟ | |||
«''' فمن اظلم ممن افترى على الله كذبا... '''» - اين جمله، تفريع بر ماقبل است، و اين تفريع، خود اشاره به نكته اى است، و آن، اين است كه: مدعيان حرمت چارپايان از جواب اين سؤال باز ماندند، و از اين رو، معناى آيه چنين مى شود: «پس كيست ستمگرتر از شما»، و جمله «ممن افترى»، كنايه است از همين مدعيان يعنى مشركان. | |||
و اگر نفرمود: «فمن اظلم منكم: كيست ستمگرتر از شما»، و به جاى كلمه «شما»، جمله «آن كس كه به خدا افترا بست» را قرار داد، براى اين است كه سبب آن حكمى را كه از استفهام انكارى مفهوم مى شود، بيان كرده و فرموده باشد: هيچ كس از شما ستمگرتر نيست. براى اين كه شما به دروغ به خدا افتراء بستيد، تا بدين وسيله مردم را بدون علم گمراه كنيد، و معلوم است كه با چنين ظلمى، ديگر به راه خدا هدايت نمى شويد، چون خداوند مردم ستمگر را هدايت نمى كند. | |||
