تفسیر:المیزان جلد۸ بخش۷: تفاوت میان نسخه‌ها

<span id='link59'><span>

==آيات ۲۶ - ۳۶  سوره اعراف ==

قُلْ أَمَرَ رَبى بِالْقِسطِ وَ أَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِندَ كلِّ مَسجِدٍ وَ ادْعُوهُ مخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ(۲۹)

وَ لِكلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لا يَستَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَستَقْدِمُونَ(۳۴)

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۸ صفحه : ۸۳ </center>

اى فرزندان آدم ! ما بر شما لباسى فرو فرستاديم كه عورت هاى شما را مى پوشاند و نيز پوششى زيبا نازل كرديم ، و لباس تقوا بهتر است كه آن از آيات خدا است ، شايد ايشان متذكر شوند (۲۶)

و كسانى كه آيات ما را تكذيب كنند و از پذيرش آنها تكبر ورزند آنان اصحاب آتشند كه در آن جاويدان خواهند ماند (۳۶)

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۸ صفحه : ۸۴ </center>

در اين آيات و همچنين آيات قبل از آن كه راجع به داستان سجده و بهشت بود خطاب هايى است كه اگر مورد دقت قرار گيرد و آنگاه در مقابل خطاباتى قرار داده شود كه در آيات راجع به همين قصه در ساير سوره ها مخصوصا در سوره (( طه (( است ، و اين معنا هم ملاحظه شود كه سوره (( طه (( در مكه نازل شده و داستان سجده و بهشت آن اجمالى است از آنچه كه در اين سوره و در سوره (( بقره (( است كه در مدينه نازل شده ، بدست خواهد آمد كه اين خطابات يعنى خطاب (( يا بنى آدم (( تعميم خطاب هاى خصوصى است كه در آن آيات به خود آدم شده است . بلكه به بيانى كه قبلا گفته شد، اصل داستان مربوط به آدم است و در اين آيات به عموم فرزندان او تعميم يافته است .

و گويا مراد از اينكه فرمود: (( ما بر شما لباس و ريش نازل كرديم (( اين باشد كه ما آن را براى شما آفريديم ، همچنانكه در آيه (( و انزلنا الحديد فيه باس شديد و منافع (( و آيه (( و انزل لكم من الانعام ثمانيه ازواج (( نازل كردن به اين معنا آمده است. علاوه بر اينكه در آيه (( و ان من شى ء الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم (( از نظر اينكه هر موجودى از عالم غيب به عالم شهادت فرود آمده خلقت هر چيزى به انزال آن تعبير شده است.

<span id='link60'><span>

==جميع موجودات و آثار و اعمال طبيعى و اختيارى آنها منتهى به ذات پروردگارند ==

البته همه مى دانيم كه (( لباس (( به معناى چيزى است كه انسان آن را براى پوشيدن تهيه مى كند، نه مواد اصلى آن از قبيل پنبه ، پشم ، ابريشم و غيره كه پس از انجام عملياتى از قبيل رشتن ، بافتن ، بريدن و دوختن به صورت لباس در مى آيد. بنابراين ، آيه مورد بحث كه لباس را با اينكه عمل خود انسان است مخلوق خدا شمرده نظير آيه (( و الله خلقكم و ما تعملون (( است ، كه عمل انسان را هم مخلوق خدا شمرده است . و جهتش اين است كه از نظر تكوين فرقى ميان نسبتى كه عمل انسان به خدا دارد، و نسبتى كه عمل طبايع از قبيل زردى طلا و شيرينى عسل و روئيدن گياهان به وى دارد، نيست ، زيرا جميع علل و اسباب و قدرت آنها همه منتهى به خداى سبحان است ، و خداوند به همه آنها و آثارشان احاطه دارد.