تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۶: تفاوت میان نسخه‌ها

از رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» شنيدم در تفسير آيه «ثُمَّ أورَثنَا الكِتَابَ الّذِينَ اصطَفَينَا مِن عِبَادِنَا فَمِنهُم ظَالِمٌ لِنَفسِهِ وَ مِنهُم مُقتَصِدٌ وَ مِنهُم سَابِقٌ بِالخَيرَاتِ بِإذنِ اللّه» مى فرمود: اما طايفۀ سوم كه گوى سبقت را در خيرات مى ربودند، بدون حساب داخل بهشت مى شوند. و اما طايفه دوم كه ميانه رو بودند، آن ها هستند كه قرآن درباره شان مى فرمايد: حسابى آسان پس مى دهند. و اما طايفه اول كه ظالم به نفس هستند، آن ها در تمامى طول مدتى كه محشر برپا است، مشغول پس دادن حساب اند، و آنگاه همان هايند كه خدا را با رحمتش ديدار مى كنند. پس همين ظالمان به نفس هستند كه مى گويند: «الحَمدُ لِلهِ الّذِى أذهَبَ عَنّا الحَزَن إنّ رَبّنَا لَغَفُورٌ شَكُورٌ الّذِى أحَلّنُا دَارَ المُقَامَةِ مِن فَضلِهِ لا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٌ».