۱۶٬۳۴۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۳۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←سيماى ياران پيامبر كه حاكى از خشوع آنها براى خدا است
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
<span id='link306'><span> | <span id='link306'><span> | ||
«'''سيماهم فى وجوههم من اثر السجود'''» - كلمه ((سيما(( به معناى علامت است . و جمله ((سيماهم فى وجوههم (( روى هم مبتدا و خبر، و جمله ((من اثر السجود(( حال ضميرى است كه در باطن خبر است و به سيما بر مى گردد. و يا بيان است براى سيما، و معنايش اين است كه : سجده آنان براى خدا به عنوان تذلل و تخشع براى او است و اين سجده در چهره آنان اثرى گذاشته ، و آن اثر سيماى خشوع براى خداست ، كه هر كس ايشان را ببيند با آن سيما ايشان را مى شناسد. | |||
و قريب به اين معنا روايتى است از امام صادق (عليه السلام ) كه فرموده : ((منظور شب زنده دارى به نماز است ((. و روايت را صدوق در كتاب فقيه ، و مفيد در روضه الواعظين بدون ذكر سند از عبداللّه بن سنان از آن جناب نقل كرده اند. | |||
بعضى از مفسرين گفته اند: مراد از سيما، اثر خاكى است كه در پيشانى دارند، چون مؤ منين همواره بر خاك سجده مى كنند، نه بر فرش و جامه . | بعضى از مفسرين گفته اند: مراد از سيما، اثر خاكى است كه در پيشانى دارند، چون مؤ منين همواره بر خاك سجده مى كنند، نه بر فرش و جامه . | ||
بعضى ديگر گفته اند: مراد، سيماى مؤ منين در روز قيامت است كه محل سجده آنان در آن روز مانند چراغ مى درخشد و نور مى دهد. | بعضى ديگر گفته اند: مراد، سيماى مؤ منين در روز قيامت است كه محل سجده آنان در آن روز مانند چراغ مى درخشد و نور مى دهد. | ||
«'''ذلك مثلهم فى التوريه و مثلهم فى الانجيل'''» - كلمه ((مثل (( به معناى صفت است ، يعنى اين توصيفى كه ما از ايشان كرديم و گفتيم اشداء بر كفار و مهربانان در بين خود هستند...، همان وصفى است كه ما در دو كتاب تورات و انجيل ايشان را به آن اوصاف ستوده ايم . | |||
پس جمله ((و مثلهم فى الانجيل (( عطف است بر جمله ((مثلهم فى التوريه ((. ولى بعضى از مفسرين گفته اند: جمله ((و مثلهم فى الانجيل (( عطف بر ما قبل نيست ، بلكه آغاز كلامى ديگر است ، و مبتدايى است كه خبرش جمله ((كزرع اخرج شطئه ...(( مى باشد، در نتيجه وصف مؤ منين در تورات همان است كه فرمود: ((اشداء على الكفار(( تا جمله ((من اثر السجود((. و وصفشان در انجيل اين است كه : ايشان مانند زرعى هستند كه در اطرافش جوانه زده باشد... | پس جمله ((و مثلهم فى الانجيل (( عطف است بر جمله ((مثلهم فى التوريه ((. ولى بعضى از مفسرين گفته اند: جمله ((و مثلهم فى الانجيل (( عطف بر ما قبل نيست ، بلكه آغاز كلامى ديگر است ، و مبتدايى است كه خبرش جمله ((كزرع اخرج شطئه ...(( مى باشد، در نتيجه وصف مؤ منين در تورات همان است كه فرمود: ((اشداء على الكفار(( تا جمله ((من اثر السجود((. و وصفشان در انجيل اين است كه : ايشان مانند زرعى هستند كه در اطرافش جوانه زده باشد... | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۴۴۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۴۴۸ </center> | ||
«'''كزرع اخرج شطئه فازره فاستغلظ فاستوى على سوقه يعجب الزراع'''» - ((شطاء گياه (( به معناى آن جوانه هايى است كه از خود گياه به وجود مى آيد و در اطراف آن مى رويد، و كلمه ((ايزار(( كه مصدر ((ازره (( است ، به معناى اعانت و يارى است . و كلمه ((استغلاظ(( به معناى رو به غلظت نهادن است . و كلمه ((سوق (( جمع ((ساق (( است . و كلمه ((زراع (( جمع ((زارع (( است . | |||
و معناى آيه اين است كه : مثل مؤ منين مثل زراعت و گياهى است كه از كثرت بركت جوانه هايى هم در پيرامون خود رويانده باشد، و آن را كمك كند تا آن نيز قوى و غليظ شده ، مستقلا روى پاى خود بايستد، بطورى كه برزگران از خوبى رشد آن به شگفت درآمده باشند. | و معناى آيه اين است كه : مثل مؤ منين مثل زراعت و گياهى است كه از كثرت بركت جوانه هايى هم در پيرامون خود رويانده باشد، و آن را كمك كند تا آن نيز قوى و غليظ شده ، مستقلا روى پاى خود بايستد، بطورى كه برزگران از خوبى رشد آن به شگفت درآمده باشند. | ||
و اين آيه به اين نكته اشاره مى كند كه خداى تعالى در مؤ منين بركت قرار داده ، و روز بروز به عده و نيروى آنان اضافه مى شود. و به همين جهت دنبال اين كلام فرمود: ((ليغيظ بهم الكفار(( تا خداوند به وسيله آنان كفار را به خشم آورد. | و اين آيه به اين نكته اشاره مى كند كه خداى تعالى در مؤ منين بركت قرار داده ، و روز بروز به عده و نيروى آنان اضافه مى شود. و به همين جهت دنبال اين كلام فرمود: ((ليغيظ بهم الكفار(( تا خداوند به وسيله آنان كفار را به خشم آورد. | ||
<span id='link307'><span> | <span id='link307'><span> | ||
==وعده خدا به مغفرت و اجر عظيم شامل همه كسانى كه با پيامبر (ص ) بودند (صحابه )نمى شود == | ==وعده خدا به مغفرت و اجر عظيم شامل همه كسانى كه با پيامبر (ص ) بودند (صحابه )نمى شود == | ||
((وعد اللّه الذين امنوا و عملوا الصالحات منهم مغفره و اجرا عظيما(( - ضمير ((منهم (( به ((الذين معه (( برمى گردد. و كلمه ((من (( به طورى كه از ظاهر چنين كلامى برمى آيد تبعيض را مى رساند، و از اين كلام استفاده مى شود كه مغفرت و اجر عظيم در حدوث و بقائش هم مشروط به ايمان است و هم مشروط است به عمل صالح . پس اگر از كسانى كه با رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله وسلّم ) بودند افرادى بوده باشند كه در باطن ايمان نداشته اند، و مانند منافقين ايمانشان زبانى بوده ، و توانسته اند نفاق خود را از ديگران پنهان بدارند، (چون بعضى از منافقين معروف به نفاق بودند، و بعضى از آنها معروف به ايمان )، چنين كسانى مغفرت و اجر عظيم ندارند، همچنان كه آيه شريفه ((و من اهل المدينه مردوا على النفاق لا تعلمهم نحن نعلمهم (( از وجود چنين منافقينى خبر مى دهد. | ((وعد اللّه الذين امنوا و عملوا الصالحات منهم مغفره و اجرا عظيما(( - ضمير ((منهم (( به ((الذين معه (( برمى گردد. و كلمه ((من (( به طورى كه از ظاهر چنين كلامى برمى آيد تبعيض را مى رساند، و از اين كلام استفاده مى شود كه مغفرت و اجر عظيم در حدوث و بقائش هم مشروط به ايمان است و هم مشروط است به عمل صالح . پس اگر از كسانى كه با رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله وسلّم ) بودند افرادى بوده باشند كه در باطن ايمان نداشته اند، و مانند منافقين ايمانشان زبانى بوده ، و توانسته اند نفاق خود را از ديگران پنهان بدارند، (چون بعضى از منافقين معروف به نفاق بودند، و بعضى از آنها معروف به ايمان )، چنين كسانى مغفرت و اجر عظيم ندارند، همچنان كه آيه شريفه ((و من اهل المدينه مردوا على النفاق لا تعلمهم نحن نعلمهم (( از وجود چنين منافقينى خبر مى دهد. | ||
