۱۶٬۳۴۲
ویرایش
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
==آيه ۲۹ سوره فتح == | ==آيه ۲۹ سوره فتح == | ||
محَمَّدٌ | محَمَّدٌ رَسولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعاً سجَّداً يَبْتَغُونَ فَضلاً مِّنَ اللَّهِ وَ رِضوَاناً سِيمَاهُمْ فى وُجُوهِهِم مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِك مَثَلُهُمْ فى التَّوْرَاةِ وَ مَثَلُهُمْ فى الإنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شطئَهُ فَئَازَرَهُ فَاستَغْلَظ فَاستَوَى عَلى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظ بهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصالِحَاتِ مِنهُم مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيمَا(۲۹) | ||
<center> «'''ترجمه آيه '''» </center> | <center> «'''ترجمه آيه '''» </center> | ||
محمّ،د رسول خدا است و كسانى كه با او هستند، عليه كفار شديد و بى رحم اند، و در بين خود رحيم و دلسوزند. ايشان را مى بينى كه همواره در ركوع و سجودند و در طلب فضل و رضوان خدايند. علامتشان در رخسارشان از اثر سجده نمايان است. اين وصف ايشان است در تورات، و اما وصف آنان در انجيل اين است كه: چون زراعتى هستند كه از شدت بركت، پيرامونش جوانه هايى مى زند و آن جوانه ها هم كلفت مى شود و مستقيم بر پاى خود مى ايستد، به طورى كه برزگران را به شگفت مى آورد (مؤمنان نيز اين طورند). اين براى آن است كه كفار را به خشم آورد. خدا به كسانى كه ايمان آورده و از آن بين، به كسانى كه اعمال صالح هم مى كنند، وعدۀ مغفرت و اجرى عظيم داده (۲۹). | |||
<center> «'''بیان آيه '''» </center> | <center> «'''بیان آيه '''» </center> | ||
اين | اين آيه، خاتمه سوره است و پيامبر را توصيف مى كند، و نيز آن هايى را كه با اويند، به اوصافى مى ستايد كه در تورات و انجيل ستوده. و مؤمنان را كه عمل صالح انجام داده اند، وعده جميل مى دهد. اين آيه، متصل به آيه قبل است. چون در آن آيه مى فرمود كه: او، رسول خود را به هدايت و دين حق فرستاده. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۴۴۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۴۴۶ </center> | ||
«'''مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ...'''»: | |||
ظاهرا اين | ظاهرا اين جمله، مركب است از مبتدا و خبر، و كلامى است تمام. بعضى گفته اند: «محمّد»، خبر مبتدایى است كه حذف شده و آن، ضميرى است كه به كلمه «رسول» در آيه سابق بر مى گردد و تقديرش «هُوَ مُحمّد» مى باشد و «رَسُولُ اللّه»، عطف بيان و يا صفت و يا بَدَل است. بعضى ديگر گفته اند: «محمّد»، مبتدا و «رَسُولُ اللّه»، عطف بيان، يا صفت و يا بَدَل است و «الّذِينَ مَعَهُ» هم، عطف بر مبتدا و جمله «أشدّاءُ عَلَى الكُفّار...»، خبر مبتدا است. | ||
<span id='link305'><span> | <span id='link305'><span> | ||
ویرایش