۱۶٬۹۲۴
ویرایش
خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
==بحث روایتی== | ==بحث روایتی== | ||
در الدر المنثور، در ذيل آيه «لَقَد رَضِىَ اللّهُ عَنِ المُؤمِنين...» آمده: ابن جرير و ابن ابى حاتم و ابن مردويه، از سلمه بن اكوع روايت كرده اند كه گفت: | در الدر المنثور، در ذيل آيه «لَقَد رَضِىَ اللّهُ عَنِ المُؤمِنين...» آمده: | ||
ابن جرير و ابن ابى حاتم و ابن مردويه، از سلمه بن اكوع روايت كرده اند كه گفت: روزى، در بينى كه دراز كشيده بوديم تا خواب قيلوله اى كنيم، منادى رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» فرياد زد: ايّها الناس! بيعت، بيعت، كه جبرئيل امين نازل شده. | |||
ما به عجله پريديم و نزد رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» كه زير درخت سمره نشسته بود، رفتيم و با آن جناب بيعت كرديم. در باره اين جا بود كه خداى تعالى مى فرمايد: «لَقَد رَضِىَ اللّهُ عَنِ المُؤمِنِين إذ يُبَايِعُونَكَ تَحتَ الشّجَرَة». و چون آن روز، عثمان را به مكه فرستاده بود، خودش يك دست خود را دست عثمان حساب كرد و به دست ديگرش زد. ما گفتيم: خوش به حال عثمان، هم بيعت كرد و هم در خانه كعبه طواف كرد، و ما اين جا، از طواف محروميم. | ما به عجله پريديم و نزد رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» كه زير درخت سمره نشسته بود، رفتيم و با آن جناب بيعت كرديم. در باره اين جا بود كه خداى تعالى مى فرمايد: «لَقَد رَضِىَ اللّهُ عَنِ المُؤمِنِين إذ يُبَايِعُونَكَ تَحتَ الشّجَرَة». و چون آن روز، عثمان را به مكه فرستاده بود، خودش يك دست خود را دست عثمان حساب كرد و به دست ديگرش زد. ما گفتيم: خوش به حال عثمان، هم بيعت كرد و هم در خانه كعبه طواف كرد، و ما اين جا، از طواف محروميم. |
ویرایش