۱۶٬۲۶۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←شرحی در بارۀ معناى «الرحمن»
| خط ۱۳۰: | خط ۱۳۰: | ||
سيوطى هم اين روايت را در الدر المنثور، از بيهقى، از على «عليه السلام»، از رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» نقل كرده. | سيوطى هم اين روايت را در الدر المنثور، از بيهقى، از على «عليه السلام»، از رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» نقل كرده. | ||
==شرحی در بارۀ معناى | ==شرحی در بارۀ معناى «الرحمان»== | ||
«'''الرَّحْمَنُ * عَلَّمَ | «'''الرَّحْمَنُ * عَلَّمَ الْقُرْآنَ'''»: | ||
كلمۀ «الرحمان»، همان طور كه در تفسير سوره حمد گفتيم، صيغۀ مبالغه از رحمت است، و بر زيادى رحمت دلالت مى كند، رحمت به وسيلۀ بذل نعمت. و به همين جهت، مناسب آمد كه در اين سوره نعمت هاى عمومى را به رُخ بكشد. چه نعمت هاى دنيايى مؤمن و كافر را و چه نعمت هاى آخرتى مؤمن را. و چون نام «رحمان»، دلالت بر رحمت عمومى خدا داشت، در اول اين سوره واقع شد كه در آن، انواع نعمت هاى دنيوى و اخروى كه مايه انتظام عالَم انس و عالَم جن است، ذكر شده است. | كلمۀ «الرحمان»، همان طور كه در تفسير سوره حمد گفتيم، صيغۀ مبالغه از رحمت است، و بر زيادى رحمت دلالت مى كند، رحمت به وسيلۀ بذل نعمت. و به همين جهت، مناسب آمد كه در اين سوره نعمت هاى عمومى را به رُخ بكشد. چه نعمت هاى دنيايى مؤمن و كافر را و چه نعمت هاى آخرتى مؤمن را. و چون نام «رحمان»، دلالت بر رحمت عمومى خدا داشت، در اول اين سوره واقع شد كه در آن، انواع نعمت هاى دنيوى و اخروى كه مايه انتظام عالَم انس و عالَم جن است، ذكر شده است. | ||
