۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۴۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←وجه اين كه رسول خدا«ص» را «ذكر» ناميد
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
«'''رَّسولاً يَتْلُوا عَلَيْكُمْ ءَايَاتِ اللَّهِ مُبَيِّنَاتٍ ...'''»: | «'''رَّسولاً يَتْلُوا عَلَيْكُمْ ءَايَاتِ اللَّهِ مُبَيِّنَاتٍ ...'''»: | ||
اين آيه، عطف بيان است براى كلمه «ذِكراً»، و ممكن هم هست بَدَل از آن كلمه باشد. پس مراد از ذكرى كه خدا نازلش كرده، همان رسول است و اگر رسول را ذكر ناميده، به خاطر آن است كه رسول، وسيلۀ تذكر است. خدا و آيات او و راه دعوت به سوى دين حق را يادآورى مى كند. منظور از رسول، شخص خاتم الأنبياء محمّد «صلى اللّه عليه و آله و سلم» است، و ظاهر جمله «يَتلُوا عَلَيكُم آياتِ اللّه مُبَيّنَات»، اين معنا را تأييد مى كند. و بنابراين، مراد از انزال رسول، بعثت او از ناحيه عالَم غيب، و ظهور او براى بشر به عنوان رسالت از ناحيه خداست، بعد از سال ها كه از چنين نعمتى بى بهره بودند، و احتمال رسيدن به آن را هم نمى دادند. همچنان كه درباره خلقت آهن هم اين تعبير را آورده و فرموده: «وَ أنزَلنَا الحَدِيد»، و معلوم است كه نمى خواهد بفرمايد آهن را از آسمان انداختيم، بلكه مى خواهد بفرمايد: اين نعمت، از ناحيه ما است. | اين آيه، عطف بيان است براى كلمه «ذِكراً»، و ممكن هم هست بَدَل از آن كلمه باشد. پس مراد از ذكرى كه خدا نازلش كرده، همان رسول است و اگر رسول را ذكر ناميده، به خاطر آن است كه رسول، وسيلۀ تذكر است. خدا و آيات او و راه دعوت به سوى دين حق را يادآورى مى كند. منظور از رسول، شخص خاتم الأنبياء محمّد «صلى اللّه عليه و آله و سلم» است، و ظاهر جمله «يَتلُوا عَلَيكُم آياتِ اللّه مُبَيّنَات»، اين معنا را تأييد مى كند. | ||
و بنابراين، مراد از انزال رسول، بعثت او از ناحيه عالَم غيب، و ظهور او براى بشر به عنوان رسالت از ناحيه خداست، بعد از سال ها كه از چنين نعمتى بى بهره بودند، و احتمال رسيدن به آن را هم نمى دادند. همچنان كه درباره خلقت آهن هم اين تعبير را آورده و فرموده: «وَ أنزَلنَا الحَدِيد»، و معلوم است كه نمى خواهد بفرمايد آهن را از آسمان انداختيم، بلكه مى خواهد بفرمايد: اين نعمت، از ناحيه ما است. | |||
و اين تعبير كه در آيه شريفه درباره رسول آمده، صاحب كشاف را بر آن داشته كه كلمه «رَسُولاً» را به جبرئيل تفسير كند. آنگاه منظور از جمله «يَتلُوا عَلَيكُم... - تا آيات روشن خداى را به روشنى برايتان تلاوت كند»، اين مى شود كه جبرئيل، آيات خدا را بر پيغمبر - بدان جهت كه رهبر و متبوع شماست - تلاوت مى كند. ولى ظاهر جمله «يَتلُوا عَلَيكُم...»، غير اين معنايى است كه صاحب كشاف گفته. | و اين تعبير كه در آيه شريفه درباره رسول آمده، صاحب كشاف را بر آن داشته كه كلمه «رَسُولاً» را به جبرئيل تفسير كند. آنگاه منظور از جمله «يَتلُوا عَلَيكُم... - تا آيات روشن خداى را به روشنى برايتان تلاوت كند»، اين مى شود كه جبرئيل، آيات خدا را بر پيغمبر - بدان جهت كه رهبر و متبوع شماست - تلاوت مى كند. ولى ظاهر جمله «يَتلُوا عَلَيكُم...»، غير اين معنايى است كه صاحب كشاف گفته. | ||
