تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۱۷: تفاوت میان نسخه‌ها

بعضى از مفسّران، در اين جا گفتارى دارند كه خلاصه اش از نظر خواننده مى گذرد و آن اين است كه: روايات در مكّى بودن و يا مدنى بودن اين سوره مختلف است، و رواياتى كه آن را مكّى مى داند، بر آن دسته ديگر مى چربد؛ بلكه از ظاهر سياق سوره بر مى آيد كه از اولين سوره هاى قرآنى است. يعنى سوره هايى كه در اوائل بعثت در مكه نازل شده. مؤيّد اين نظريه آن است كه: در اين سوره، به طور مفصل نعمت هاى بهشتى را تصوير نموده، صور عذاب هاى غليظ قيامت را شرح مى دهد. مؤيّد ديگرش اين است كه: در اين سوره، رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» را امر به صبر در برابر حكم پروردگار خود مى كند و مى فرمايد: اطاعت هيچ گنهكار و كفورى از ايشان را نكند، و در برابر آنچه از دستورات حقّه كه بر او نازل مى شود، ثبات قدم به خرج دهد، و با مشركان مداهنه و سازش نكند.