۱۶٬۸۸۰
ویرایش
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۷۴: | خط ۱۷۴: | ||
<span id='link255'><span> | <span id='link255'><span> | ||
==اقوال | ==اقوال مفسّران در بيان مراد از مفردات و جملات اين آيات == | ||
ليكن | ليكن مفسّران در مفردات اين چهار آيه، اقوالى متفرق دارند. مثلا گفته اند: كتاب در جملۀ «إنّ كتابَ الفُجّار»، به معناى مكتوب است و مراد از آن، نامه هاى اعمال است. و بعضى گفته اند: «كتاب»، مصدر و به همان معناى مصدرى - كتابت - است، و در كلام، مضافى است كه حذف شده. و تقدير كلام «إنّ كتابَهُ عمل الفُجّار لفى سِجّين: كتابت اعمال فجّار در سجّين است» مى باشد. | ||
و يا گفته اند: | |||
و يا گفته اند: مراد از | و يا گفته اند: «فجّار»، اعم است از تكذيب گران. پس شامل كفّار و فسّاق، هر دو مى شود. | ||
و | |||
و يا گفته اند: مراد از «سجّين»، طبقه هفتم زمين است، كه نامۀ فُجّار را آن جا مى گذارند. و بعضى گفته اند: درّه اى است در جهنّم، و يا چاهى است در آن جا. و بعضى گفته اند: اصلا كلمۀ «سجّين»، نام نامه هاى اعمال فُجّار است. و بعضى گفته اند: سجّين اول، نام جايى است كه نامۀ اعمال فُجّار را آن جا مى گذارند؛ و دومى نام نامۀ اعمال آنان است. و بعضى گفته اند: نام كتابى است كه جامع همۀ نامه هاى اعمال بد است، كه اعمال فُجّار از جنّ و انس در آن نوشته شده. | |||
و بعضى گفته اند: مراد از آن، خسارت و خوارى است، نظير اين كه وقتى بخواهند نهايت درجۀ سقوط كسى را برسانند، مى گويند فلانى به حضيض رسيد. و بعضى گفته اند: كلمۀ «سجّين»، بدل از كلمۀ «سجّيل» است، كه لامش مبدّل به نون شده است، همچنان كه از «جبرئيل»، تعبير مى كنند «جبرين»، و از اين قبيل سخنانى كه دربارۀ مفردات آيات چهارگانه گفته اند. | |||
و همچنين، سخنانى كه درباره جملات آن دارند. مثل اين كه گفته اند: جملۀ «كتابٌ مرقومٌ» بيان و تفسير سجّين نيست، بلكه تفسير كتاب است كه در جملۀ «إنّ كتابَ الفُجّار»آمده. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۸۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۸۴ </center> | ||
و يا گفته اند: | و يا گفته اند: جملۀ «وَيلٌ لِلمُكذّبين» متصل است به جملۀ «يَومَ يَقُومُ النّاسُ لِرَبّ العالَمين»، و سه آيه ديگر كه بين اين دو آيه واقع شده، جمله معترضه است. | ||
و خواننده | و خواننده عزيز، اگر در اين سخنان دقت كند، خواهد ديد كه بسيارى از آن ها، صِرف تحكّم و بى دليل حرف زدن است. | ||
افزون بر اين، اين سخنان، سياق واحد و متصل آيات مربوط به هم را پاره مى كند. چون گفتيم اين چند آيه، در مقابل چهار آيه آينده است كه «كتاب ابرار» را توصيف مى كنند، و سياقى واحد و متصل دارند. پس ديگر حاجت به آن نيست كه متعرض تك تك آن اقوال و مناقشه در آن ها شويم. | |||
مگر | «'''الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ'''»: | ||
اين آيه، كلمۀ «مُكذّبين» در آيه قبل را تفسير مى كند و مؤيّد اين نظريه، آيات بعدى است، و ظاهر آن اين است كه: مراد از تكذيب، تكذيب قولى و به زبان صريح است. در نتيجه، آيه شريفه و مذمّت آن، فقط شامل كفّار مى شود، و فاسقان از اهل ايمان را شامل نمى شود. پس بايد بگوييم منظور از مطفّفين هم، همۀ كم فروشان نيست، بلكه مراد كفّار كم فروش است. | |||
مگر اين كه بگوييم: منظور از تكذيب، اعم از تكذيب «زبانى» است، كه تكذيب «عملى» را هم شامل مى شود، و چه بسا آيه قبل هم كه مى فرمود: «ألا يَظُنُّ أولئكَ أنّهُم مَبعُوثُون»، اين نظريه را تأييد كند. | |||
<span id='link256'><span> | <span id='link256'><span> | ||
==گناه زياد و مستمر، سر انجام انسان را به تكذيب روز جزا منتهى مى كند == | ==گناه زياد و مستمر، سر انجام انسان را به تكذيب روز جزا منتهى مى كند == | ||
وَ مَا يُكَذِّب بِهِ إِلا كلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ | وَ مَا يُكَذِّب بِهِ إِلا كلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ |
ویرایش