تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۲۲: تفاوت میان نسخه‌ها

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۲۸۸ </center>

<span id='link186'><span>

بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

وَ النَّزِعَتِ غَرْقاً(۱)

فَإِنَّ الجَْنَّةَ هِىَ الْمَأْوَى (۴۱)

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۲۸۹ </center>

به نام خداوند بخشنده مهربان . به فرشتگانى سوگند كه ارواح مجرمان را به شدت از بدنهايشان بر مى كشند (۱)

و فرشتگانى كه ارواح مؤ منان را با مدارا و نشاط جدا مى سازند (۲).

و اما كسى كه از موقعيت پروردگارش ترسيده و از هواى نفس جلوگيرى كرده (۴۰).

بهشت جايگاه او است (۴۱).

در اين سوره خبرهاى موكدى از وقوع قيامت آمده ، و از طريق تدبير ربوبى كه نتيجه اش تقسيم شدن مردم به دو طايفه بهشتى و دوزخى است ، بر وقوع آن استدلال كرده ، و در آخر با اشاره به اينكه از رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) مى پرسيدند كه قيامت چه وقت است ؟ و با پاسخ به اين سؤ ال سوره را ختم مى كند، و از سياق اين سوره بر مى آيد كه در مكه نازل شده است .

وَ النَّزِعَتِ غَرْقاً وَ النَّشِطتِ نَشطاً وَ السبِحَتِ سبْحاً فَالسبِقَتِ سبْقاً فَالْمُدَبِّرَتِ أَمْراً

البته قول ديگرى در اينجا هست كه مى گويد: در همه اين سوگندها مضافى در تقدير است و تقدير آن : «'''رب النازعات ، و رب الناشطات ، و رب السابحات ، و رب السابقات ، و رب المدبرات است '''».

<span id='link188'><span>

==نقد و بررسى اقوال فوق ==

ولى خواننده محترم توجه دارد كه سياق آيات پنجگانه سياق واحدى متصل و شبيه به هم است ، و با بيشتر اقوالى كه از نظر شما گذشت نمى سازد، چون اقوال مذكور معناى سوگند را در اين پنج مورد، مختلف دانسته سوگند اول را مربوط به ملائكه قبض روح كفار، و دومى را مربوط به وحشيان ، و سومى را راجع به كشتى هاى شناور، و چهارمى را مربوط به مرگ و ميرى كه از آرزوها سبقت مى گيرند، و پنجمى را مربوط به افلاك مى دانند.