۱۴٬۴۹۲
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۳۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۳۷ </center> | ||
<span id='link443'><span> | <span id='link443'><span> | ||
==آيات ۱ - | ==آيات ۱ - ۳ سوره كوثر == | ||
سوره | سوره «كوثر»، مكّى است و سه آيه دارد. | ||
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | ||
إِنَّا أَعْطيْنَك الْكَوْثَرَ(۱) | إِنَّا أَعْطيْنَك الْكَوْثَرَ(۱) | ||
فَصلِّ لِرَبِّك وَ انحَرْ(۲) | فَصلِّ لِرَبِّك وَ انحَرْ(۲) | ||
إِنَّ شانِئَك هُوَ الاَبْترُ(۳) | إِنَّ شانِئَك هُوَ الاَبْترُ(۳) | ||
ترجمه آيات | |||
به نام | * «'''ترجمه آيات:'''» | ||
و به نيكان مهربان است . | |||
پس به شكرانه | به نام «اللّه» كه به نيك و بد، بخشنده و به نيكان مهربان است. | ||
و بدان كه | |||
بيان آيات | محققا، ما به تو خير كثير (فاطمه «عليهاالسلام») داديم. (۱) | ||
در اين | |||
و بعضى از | پس به شكرانه اش، براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى كن. (۲) | ||
و بدان كه محققا، شماتت گوى و دشمن تو، ابتر و بلاعقب است. (۳) | |||
* «'''بيان آيات:'''» | |||
در اين سوره، بر رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» منّتی نهاده به اين كه: به آن جناب كوثر داده و اين، بدان منظور است كه آن جناب را دلخوش سازد و بفهماند كه آن كس كه به وى زخم زبان مى زند كه اولاد ذكور ندارد و اجاق كور است، خودش اجاق كور است. | |||
و اين سوره، كوتاه ترين سورۀ قرآن است . و روايات در اين كه آيا اين سوره در مكّه نازل شده و يا در مدينه، مختلف است. و ظاهرش اين است كه: در مكّه نازل شده باشد. | |||
و بعضى از مفسّران، به منظور جمع بين دو دسته روايات گفته اند: ممكن است دو نوبت نازل شده باشد؛ يكى در مكّه و بار ديگر در مدينه. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۳۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۳۸ </center> | ||
اقوال مختلف درباره مراد از «'''كوثر'''» | * إِنَّا أَعْطيْنَك الْكَوْثَرَ: | ||
در مجمع البيان مى گويد: | * اقوال مختلف درباره مراد از «'''كوثر'''»: | ||
ولى | |||
۱ - نهرى است در بهشت . ۲ - حوض خاص رسول خدا | در مجمع البيان مى گويد: كلمۀ «'''كوثر'''» بر وزن «'''فوعل '''»، به معناى چيزى است كه شأنش آن است كه «كثير» باشد و «كوثر»، به معناى خير كثير است. | ||
صاحبان دو قول اول استدلال كرده اند به بعضى | |||
ولى مفسّران در تفسير كوثر و اين كه كوثر چيست، اختلافى عجيب كرده اند: بعضى گفته اند: «خير كثير» است. و بعضى معانى ديگرى كرده اند كه فهرست وار از نظر خواننده مى گذرد: | |||
۱ - نهرى است در بهشت . ۲ - حوض خاص رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» در بهشت و يا در محشر است. ۳ - اولاد رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» است. ۴ - اصحاب و پيروان آن جناب تا روز قيامت است. ۵ - علماى امّت اوست. ۶ - قرآن و فضایل بسيار آن. ۷ - مقام نبوّت است. ۸ - تيسير قرآن و تخفيف شرايع و احكام است. ۹ - اسلام است. ۱۰ - توحيد است. ۱۱ - علم و حكمت است. ۱۲ - فضایل رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» است. ۱۳ - مقام محمود است. ۱۴ - نور قلب شريف رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» است. و از اين قبيل اقوالى ديگر - به طورى كه از بعضى از مفسّران نقل شده - که بالغ بر بيست و شش قول است. | |||
صاحبان دو قول اول استدلال كرده اند به بعضى روايات؛ و اما باقى اقوال، هيچ دليلى ندارند، به جز تحكّم و بى دليل حرف زدن. | |||
و به هر حال اين كه: در آخر سوره فرمود: «'''إنّ شانئك هو الأبتر'''»، با در نظر گرفتن اين كه كلمۀ «'''أبتر'''» در ظاهر به معناى «اجاق كور» است، و نيز با در نظر گرفتن اين كه جملۀ مذكور از باب قصر قلب است، چنين به دست مى آيد كه: | |||
منظور از «كوثر»، تنها و تنها، كثرت ذرّيه اى است كه خداى تعالى، به آن جناب ارزانى داشته؛ (و بركتى است كه در نسل آن جناب قرار داده)؛ و يا مراد، هم «خير كثير» است و هم، «كثرت ذريّه». چيزى كه هست، كثرت ذريّه، يكى از مصاديق خير كثير است. و اگر مراد مسأله ذريّه به استقلال و يا به طور ضمنى نبود، آوردن كلمه «'''إنّ '''» در جملۀ «'''إنّ شانئك هو الأبتر'''»، فايده اى نداشت. زيرا كلمۀ «'''إنّ '''» علاوه بر تحقيق، تعليل را هم مى رساند و معنا ندارد بفرمايد: «ما به تو حوض داديم»، چون كه بدگوى تو اجاق كور است و يا بى خبر است. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۳۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۳۹ </center> | ||
و روايات هم بسيار زياد رسيده كه | و روايات هم بسيار زياد رسيده كه: سورۀ مورد بحث، در پاسخ كسى نازل شده كه رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» را به «اجاق كورى» زخم زبان زد و اين زخم زبان، هنگامى بود كه «قاسم» و «عبد اللّه» - دو فرزندان رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» - از دنيا رفتند. | ||
و چون | |||
و اين | پس با اين بيان روشن شد كه: سخن آن مفسّر كه گفته: «'''منظور صاحب اين زخم زبان، از كلمۀ «أبتر'''»، بريدگى از مردم يا انقطاع از خير بوده و خداى تعالى، در رد گفتارش فرموده: او خودش منقطع از هر چيز است»؛ سخن بى وجهى است. | ||
و چون جملۀ «'''إنّا أعطيناك ...'''» در مقام منت نهادن بود، با سياق متكلم مع الغير «ما» آمد كه بر عظمت دلالت مى كند. و چون منظور از آن، خوشدل ساختن رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» بود، مطلب را با واژۀ «إعطاء» - كه ظاهر در تمليك است - بيان داشت و فرمود: «ما به تو كوثر عطا كرديم». | |||
و اين جمله، از اين دلالت خالى نيست كه فرزندان فاطمه «عليهاالسلام» ذريّه رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» هستند، و اين خود يكى از خبرهاى غيبى قرآن كريم است. چون همان طور كه مى بينيم خداى تعالى، بعد از درگذشت آن حضرت، بركتى در نسل آن جناب قرار داد، به طورى كه در همه عالَم، هيچ نسلى معادل آن ديده نمى شود. آن هم، با آن همه بلاها كه بر سرِ ذريّه آن جناب آوردند و گروه گروه از ايشان را كشتند. | |||
<span id='link445'><span> | <span id='link445'><span> | ||
==مراد از امر صلوة و نحر بعد از منت گذاردن به اعطاء كوثر == | ==مراد از امر صلوة و نحر بعد از منت گذاردن به اعطاء كوثر == | ||
فَصلِّ لِرَبِّك وَ انحَرْ | فَصلِّ لِرَبِّك وَ انحَرْ |
ویرایش