القمر ٤٨: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
</div> | </div> | ||
== نزول == | |||
'''شأن نزول آیات ۴۷ تا ۴۹:''' | |||
ابوهریرة گوید: مشرکین قریش با رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره خلقت خداوند از روى مصلحت و حکمت به مخاصمت و دشمنى برخاسته و منکر آن شده بودند سپس این آیات نازل گردید.<ref> صحیح ترمذى و صحیح مسلم و تفسیر کشف الاسرار.</ref> | |||
== تفسیر == | == تفسیر == | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link96 | آيات ۴۳ - ۵۵، سوره قمر]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link96 | آيات ۴۳ - ۵۵، سوره قمر]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۱#link97 | مقصود از خطاب در ((اكفاركم خير...))]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۱#link97 | مقصود از خطاب در ((اكفاركم خير...))]] | ||
خط ۴۲: | خط ۴۹: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۱#link105 | قدر غير قضائى است كه قطعى و غير قابل برگشت مى باشد]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۱#link105 | قدر غير قضائى است كه قطعى و غير قابل برگشت مى باشد]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۴#link31 | آيه ۴۷-۵۵]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۴#link31 | آيه ۴۷-۵۵]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۴#link32 | آيه و ترجمه]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۴#link32 | آيه و ترجمه]] | ||
خط ۵۱: | خط ۶۰: | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۴#link37 | ۳ - فرمان خداوند فقط يك كلمه است !]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۴#link37 | ۳ - فرمان خداوند فقط يك كلمه است !]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۴#link38 | ۴ - آغاز و پايان سوره قمر]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۴#link38 | ۴ - آغاز و پايان سوره قمر]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلالٍ وَ سُعُرٍ «47» يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ «48» إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَرٍ «49» | |||
همانا مجرمان در گمراهى و (آتش و) جنونند. روزى كه به رو در آتش كشيده شوند (و به آنان گفته شود:) تماس جهنم (و آتش دوزخ) را بچشيد. | |||
همانا ما هر چيز را به اندازهى معيّنى آفريدهايم. | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (48) | |||
يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ: روزى كه كشيده شوند در آتش جهنم، عَلى وُجُوهِهِمْ: بر رويهاى خود، يعنى ايشان را بروى انداخته بكشند و به جهنم افكنند و نزد اين حال به سرزنش به آنها گويند: ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ: بچشيد حرارت آتش و الم آن را. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
أَ كُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولئِكُمْ أَمْ لَكُمْ بَراءَةٌ فِي الزُّبُرِ (43) أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُنْتَصِرٌ (44) سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَ يُوَلُّونَ الدُّبُرَ (45) بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَ السَّاعَةُ أَدْهى وَ أَمَرُّ (46) إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلالٍ وَ سُعُرٍ (47) | |||
يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (48) إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَرٍ (49) وَ ما أَمْرُنا إِلاَّ واحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ (50) وَ لَقَدْ أَهْلَكْنا أَشْياعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (51) وَ كُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ (52) | |||
وَ كُلُّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ (53) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ (54) فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ (55) | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 107 | |||
ترجمه | |||
آيا كافران شما بهترند از آن اقوام نامبرده يا براى شما امان نامهايست در كتابها | |||
يا مىگويند ما جماعت انتقام كشندهايم | |||
زود باشد كه فرارى شوند آن جماعت و برگردانند پشتهاى خودشان را | |||
بلكه قيامت وعدهگاه آنها است و قيامت ابتلائش شديدتر و تلختر است | |||
همانا گناهكاران در گمراهى و زبانههاى آتش سوزانند | |||
روز كه كشيده ميشوند در آتش بر رويهاشان بچشيد برخورد دوزخ را | |||
همانا ما همه چيز را آفريديم باندازه | |||
و نيست فرمان ما مگر يكبار مانند يكبار توجّه نمودن بچيزى با شتاب بچشم | |||
و بتحقيق هلاك كرديم امثال شما را پس آيا پند گيرندهاى هست | |||
و هر چه بجا آوردهاند آنرا در كتابها است | |||
و هر كوچك و بزرگى نوشته شده است | |||
همانا پرهيزكاران در بهشتها و كنار نهرهايند | |||
در جايگاه راستى و درستى و صفا نزد پادشاه با اقتدار. | |||
تفسير | |||
خداوند متعال بعد از نقل قضاياى سابقه خطاب باهالى مكّه فرموده ميفرمايد آيا كفّار شما برتر و بالاتر و قوى و نيرومندترند از اقوام سابقه كه احوالشان و نتيجه اعمالشان مكرّر ذكر شد يا شما سند امان خود را از عذاب الهى در كتب سماوى گرفتهايد و در آنها خدا يادداشت فرموده كه اهالى مكّه را عذاب نفرمايد يا ميگويند ما جماعتى هستيم كه متّفق و متّحد با يكديگريم و ميتوانيم انتقام خودمان را از دشمنانمان بكشيم و كسى نميتواند بر ما غالب شود و افراد منتصر بملاحظه لفظ جميع است و قمّى ره فرموده قريش گفتند ما اجتماع نموديم كه انتقام خودمان را بقتل تو اى محمّد بكشيم پس اين آيه نازل شد و يكى از اخبار غيبيّه قرآن كه مثبت اعجاز آن و رسول خاتم است اين است كه خداوند خبر داده كه در آتيه نزديكى كه جنگ بدر باشد اجتماع آنها مبدّل بهزيمت و فرار و اقبالشان منجرّ به ادبار خواهد شد و واقع شد و آن اوّلين فتح بزرگ اسلام بود بعد از هجرت ولى خدا ميفرمايد موعد اصلى و عذاب كامل آنها در قيامت است و داهيه آنروز أدهى و أشدّ و طعم عذابش تلختر و استمرارش بيشتر است و اين هزيمت و فرار و قتل و اسارت و ادبار طليعهاى است از آن خفّت و انكسار و مشتى است نمونه از خروار گناهكاران در دنيا بضلالت و در گمراهى از حق و حقيقت بسر ميبرند و در | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 108 | |||
آخرت بشعلههاى آتش سوزان جهنم معذّبند و قمّى ره فرموده سعير وادى بزرگى است در جهنّم و روز كه بعنف و جبر كشيده ميشوند بسوى آتش و برو در آن افكنده ميشوند بآنها گفته شود بچشيد طعم اصابت و مساس با آتش جهنّم را و سقر نام جهنم است و براى تعريف و تأنيث ممنوع از صرف شده و در بعضى از روايات بوادى مخصوصى در جهنّم براى اهل تكبّر كه آتش آن سوزانتر است معرّفى شده و خداوند هر چه را خلق فرموده بر طبق حكمت و مصلحت و بمقدار موافق با آن دو كه مكتوب در لوح محفوظ است خلق فرموده از جهت ذات و مقدار، عبث و جزاف نيست مقدّرى كه بگل نكهت و بگل جان داد بهر كه هر چه سزا ديد حكمتش آن داد عذاب كفّار هم از اين قبيل است كه بمقدار استحقاق آنها خواهد بود و قمى ره نقل فرموده كه از براى آن وقت و اجل و مدّت است و از بعضى از روايات استفاده ميشود كه اين آيات از انّ المجرمين تا اينجا در شأن طايفه قدريّه كه مجوس اين امّتند و خواستند خدا را بعدل توصيف نمايند از سلطنت اخراج نمودهاند نازل شده و ظاهرا آنها كسانى هستند كه ميگويند امور خلق بتدبير آنها است نه تقدير خدا و نيست فرمان حق مگر يك امر كن يعنى يك اراده وجود كه فورا موجود ميشود و براى تصوير سهولت و فوريّت آن در ذهن فرموده مانند يك نظر افكندن بچيزى با سرعت و الّا امر از آن بالاتر است چون بصرف اراده وجود پيدا ميكند و چيز ديگرى لازم ندارد و لذا در جاى ديگر فرموده و ما امر الساعة الا كلمح البصر او هو اقرب يعنى نيست كار قيامت مگر مانند يك چشم بهم زدن بلكه آن كمتر است اگر بخواهد خداوند برپا نمايد آنرا و بعضى از مفسّرين اينجا هم گفتهاند مراد امر قيامت است و باز خداوند بكفّار مكّه فرموده كه ما بتحقيق هلاك نموديم پيروان و امثال شما را در كفر و شرك پس هنوز شما متذكّر نشديد كه پيرامون اين اعمال نگرديد و بدانيد كه آنچه را سابقين شما بجا آوردند از كفر و شرك و الحاد و لجاج و عناد در نامههاى اعمال آنها مكتوب و محفوظ است و هر كار خوب و بدى كوچك باشد يا بزرگ از هر كس صادر شده باشد از اولين و آخرين مضبوط و محصى و مسطور شده براى مجازات در دار جزا و اهل | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 109 | |||
تقوى و پرهيزكارى در بهشتها كنار نهرهاى جارى در جايگاهيكه جز راستى و درستى و صدق و صفا در آن نباشد در جوار رحمت پادشاه صاحب اقتدارى كه عقول از معرفت آن عاجزند شادكام و مقضى المرام ميباشند و افراد نهر بملاحظه دلالت آن بر جنس و عدم احتياج آن بجمع و مراعات فواصل است در ثواب الاعمال و مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس سوره اقتربت الساعه را بخواند خداوند او را از قبرش بيرون ميآورد و بر ناقهاى از ناقههاى بهشتى سوار ميفرمايد و لابد ببهشت ميرود و الحمد للّه رب العالمين. | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 110 | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّ المُجرِمِينَ فِي ضَلالٍ وَ سُعُرٍ (47) يَومَ يُسحَبُونَ فِي النّارِ عَلي وُجُوهِهِم ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (48) | |||
محققا مجرمين در گمراهي و آتش سوزان هستند. | |||
جلد 16 - صفحه 366 | |||
روزي که آنها را برو مياندازند در آتش و بآنها ميگويند بچشيد و تماس پيدا كنيد طعم سقر را. | |||
يَومَ يُسحَبُونَ فِي النّارِ سحاب ابر است که بتوسط باد و ملائكه آنها را با شدّت هر چه تمامتر ميرانند بآن محلي که مأمور هستند ببارند كنايه از اينكه آنها را ملائكه بشدت هر چه تمامتر ميرانند با زنجيرها و غلها و تازيانهها بسوي آتش. | |||
عَلي وُجُوهِهِم بصورة و از سر آنها را پرتاب ميكنند ميانه آتش. | |||
ذُوقُوا كلام ملائكه است بچشيد. | |||
مَسَّ سَقَرَ تماس بگيريد با آتش اشاره به اينكه آتش از شما جدا نميشود و شما هم از آتش جدا نخواهيد شد. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
(آیه 48)- «در آن روز که در آتش دوزخ به صورتشان کشیده میشود (و به آنها گفته میشود:) بچشید آتش دوزخ را» دوزخی که پیوسته آن را انکار میکردید و دروغ و افسانه میپنداشتید (یَوْمَ یُسْحَبُونَ فِی النَّارِ عَلی وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ). | |||
در روایتی از امام صادق علیه السّلام نقل شده: در جهنّم «درّهای است به نام سقر که جایگاه متکبران است، و هر گاه نفس بکشد دوزخ را میسوزاند»! | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||