هود ١٢٣

از الکتاب
کپی متن آیه
وَ لِلَّهِ‌ غَيْبُ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ وَ إِلَيْهِ‌ يُرْجَعُ‌ الْأَمْرُ کُلُّهُ‌ فَاعْبُدْهُ‌ وَ تَوَکَّلْ‌ عَلَيْهِ‌ وَ مَا رَبُّکَ‌ بِغَافِلٍ‌ عَمَّا تَعْمَلُونَ‌

ترجمه

و (آگاهی از) غیب (و اسرار نهان) آسمانها و زمین، تنها از آن خداست؛ و همه کارها به سوی او بازمی‌گردد! پس او را پرستش کن! و بر او توکّل نما! و پروردگارت از کارهایی که می‌کنید، هرگز غافل نیست!

ترتیل:
ترجمه:
هود ١٢٢ آیه ١٢٣ هود ١٢٤
سوره : سوره هود
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«غَیْبُ السَّمَاوَاتِ وَ الأرْضِ»: آگاهی از راز آسمانها و زمین. یعنی اطّلاع از غیب کائنات خاصّ خدا است و بس. «إِلَیْهِ یُرْجَعُ الأمْرُ»: کار و بار بدو حوالت می‌گردد. کار بندگان برای حساب و کتاب در آخرت بدو برگشت داده می‌شود. متصرّف در شؤون و گرداننده امور جهان او است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- آسمانها و زمین ، داراى غیبى وراى آنچه احساس و مشاهده مى شود. (و لله غیب السموت و الأرض)

۲- تنها خداوند مالک غیب آسمانها و زمین است. (و لله غیب السموت و الأرض)

۳- جهان ، حاوى آسمانهایى متعدد (و لله غیب السموت)

۴- جریان همه امور در اختیار خداوند است و تنها او منشأ همه آنهاست. (و إلیه یرجع الأمر کله) مراد از «الأمر» همه فعل و انفعالات موجود در هستى است و از آن جا که اینها به فرمان تکوینى خدا تحقق مى یابند ، کلمه «امر» بر آنها اطلاق شده است. بازگشت امور به خدا (إلیه یرجع الأمر) به این معناست که خداوند منشأ همه آنها مى باشد.

۵- لزوم پرستش خدا و توکل بر او (فاعبده و توکل علیه)

۶- پرستش خداوند و توکل بر او ، از توصیه هاى الهى به پیامبر(ص) (فاعبده و توکل علیه)

۷- باور به انحصار مالکیت خداوند بر غیب هستى ، وادار کننده آدمى به پرستش خدا و توکل بر او (و لله غیب السموت و الأرض ... فاعبده و توکل علیه) جمله «اعبده و توکل علیه» بر دو جمله «لله غیب السماوات و الأرض» و «إلیه یرجع الأمر کله» تفریع شده است. برداشت فوق ، ناظر به ارتباط آن با جمله نخست است.

۸- باور به بازگشت همه امور به خدا و منشأ بودن او براى همه کارها ، آدمى را به عبادت وى و توکل کردن بر او ، وامى دارد. (و إلیه یرجع الأمر کله فاعبده و توکل علیه) در برداشت فوق جمله «اعبده و توکل علیه» در ارتباط با «إلیه یرجع ...» معنا شده است.

۹- پرستش خداوند ، سوق دهنده آدمى به توکل و سپردن امور خویش به اوست. (فاعبده و توکل علیه)

۱۰- خداوند ، هرگز از اعمال انسانها غافل نبوده و رفتارشان بر او مخفى نمى ماند. (و ما ربک بغفل عما تعملون)

۱۱- آگاهى به اعمال و رفتار انسانها ، از شرایط ربوبیت است. (و ما ربک بغفل عما تعملون)

۱۲- خداوند ، پرستشگران و بندگان خویش را از پاداشها بهره مند مى سازد. (فاعبده ... و ما ربک بغفل عما تعملون) از هدفهاى بیان آگاهى خدا به اعمال انسانها ، پس از فرمان به عبادت و پرستش (اعبده) ، تضمین پاداش است.

۱۳- خداوند ، توکل کنندگان بر وى را یارى مى دهد. (و توکل علیه و ما ربک بغفل عما تعملون) از بیان آگاهى خدا پس از توصیه به توکل (وتوکل علیه) ، برداشت فوق استفاده مى شود.

۱۴- باور و توجه آدمى به آگاهى خداوند از کردارها ، زمینه ساز روى آوردن به پرستش او و سپردن امور خویش به اوست. (فاعبده و توکل علیه و ما ربک بغفل عما تعملون) از هدفهاى یادآورى نظارت خدا بر اعمال انسانها ، پس از توصیه به عبادت و توکل ، ترغیب آنان به پرستش و توکل کردن بر اوست; یعنى ، آن گاه که آدمى به آگاهى خدا و عدم غفلت او باور کرد ، به توصیه هاى او روى مى آورد.

موضوعات مرتبط

  • آسمان: تعدد آسمان ۳; غیب آسمان ها ۱; مالک غیب آسمان ها ۲
  • آفرینش: مالک غیب آفرینش ۷
  • اسماء و صفات: صفات جلال ۱۰
  • امور: منشأ تدبیر امور ۴
  • انسان: علم به عمل انسان ها۱۱
  • انگیزش: عوامل انگیزش ۷، ۸
  • ایمان: آثار ایمان ۷، ۸، ۱۴; ایمان به بازگشت به خدا ۸; ایمان به توحید افعالى ۸; ایمان به علم خدا ۱۴; ایمان به مالکیت خدا ۷
  • توحید: توحید افعالى ۴
  • توکل: اهمیت توکل بر خدا ۵، ۶; توکل بر خدا ۱۳; زمینه توکل ۷، ۸، ۹، ۱۴
  • جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۴; جهان بینى و ایدئولوژى ۱۴
  • خدا: اختصاصات خدا ۲، ۴، ۷; اختیارات خدا ۴; امدادهاى خدا ۱۳; پاداشهاى خدا ۱۲; تنزیه خدا ۱۰; توصیه هاى خدا ۶; خدا و عمل انسانها ۱۰; خدا و غفلت ۱۰; مالکیت خدا ۲
  • ربوبیت: شرایط ربوبیت ۱۱
  • زمین: غیب زمین ۱; مالک غیب زمین ۲
  • عبادت: آثار عبادت خدا ۹; اهمیت عبادت خدا ۵، ۶; پاداش عبادت خدا ۱۲; زمینه عبادت خدا ۱۴; عوامل عبادت خدا ۷، ۸
  • متوکلان: امداد به متوکلان ۱۳
  • محمد(ص): توصیه به محمد(ص) ۶; توکل محمد(ص) ۶; عبودیت محمد(ص) ۶

منابع