مُؤْصَدَة
از الکتاب
«مُؤْصَدَه» از مادّه «ایصاد» به معناى بستن در و محکم کردن آن است، و لذا به اطاقک هایى که در درون کوه ها براى جمع اموال به وجود مى آوردند، «وَصِید» مى گفتند.
ریشه کلمه
- وصد (۳ بار)
قاموس قرآن
[بلد:20]. وصد به معنى بافتن و ثبوت آمده است «وَصَدَالثَّوْبَ: نَسَجَهُ» و گويند«وَصَدَ الشَّىْءُ» يعنى ثابت شد «وَصَدَبِالْمَكانِ» يعنى در مكان مقيم شد. ايصاد را بستن در و نيز در تنگنا قراردادن گفتهاند راغب گويد: «اَوْصَدْتُ الْبابِ وَآصَدْتُهُ: اَغْلَقْتُهُ وَ اَحْكَمْتُهُ» شايد مراد از نار مؤصده پيوسته بودن آتش باشد يعنى درش بسته شده ديگر نجاتى از آن نيست يعنى: آنها اهل شومى و شقاوتند براى آنهاست آتشى دربسته. * [كهف:18]. سگشان بازوهاى خود را بر آستانه در گشوده بود «اَلْوَصيدُ: اَلْفِناءُ».
کلمات نزدیک مکانی
عَلَيْهِم فِي عَمَد نَار الْأَفْئِدَة مُمَدّدَة إِنّهَا الْمَشْأَمَة عَلَى أَصْحَاب هُم تَطّلِع بِآيَاتِنَا الّتِي الْمُوقَدَة کَفَرُوا الّذِين
تکرار در هر سال نزول
نمودار تکرار در هر سال نزول
سال نزول
0
1
2
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1
0
