| گسترشکپی متن آیه
|
| تِلْکَ آيَاتُ الْکِتَابِ الْحَکِيمِ
|
ترجمه
این آیات کتاب حکیم است (کتابی پرمحتوا و استوار)!
اينها آيات كتاب حكمت آموز است
اين است آيات كتاب حكمت‌آموز،
این (قرآن عظیم و) آیات کتاب حکیم است.
این آیات [با عظمتِ] کتاب محکم و استوار است،
اينها آيه‌هاى كتاب حكمت‌آميز است.
این آیات کتاب حکمت‌آموز است
اين است آيتهاى كتاب با حكمت
این، آیات کتاب پرمحتوا و استوار (قرآن) است.
آنها آیات کتاب لبریز از حکمت است.
این است آیتهای کتاب استوار
These are the Verses of the Wise Book.
معنی کلمات و عبارات
«تِلْکَ آیَاتُ ...»: (نگا: یونس / .
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
الم «1» تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْحَكِيمِ «2»
الف، لام، ميم. اين، آياتِ كتابِ سراسر حكمت است.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْحَكِيمِ «2»
تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْحَكِيمِ: اين آيات آيتهاى كتاب قرآن خداوند صاحب حكمت است، يا متضمن است تمام حكم و مصالح بندگان را، يا حاكم است ميان حلال و حرام، يا محكم و متقن مى‌باشد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
الم «1» تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْحَكِيمِ «2» هُدىً وَ رَحْمَةً لِلْمُحْسِنِينَ «3» الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ «4»
أُولئِكَ عَلى هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ «5» وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَها هُزُواً أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ «6» وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِ آياتُنا وَلَّى مُسْتَكْبِراً كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْها كَأَنَّ فِي أُذُنَيْهِ وَقْراً فَبَشِّرْهُ بِعَذابٍ أَلِيمٍ «7» إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِيمِ «8» خالِدِينَ فِيها وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «9»
خَلَقَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها وَ أَلْقى فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَ بَثَّ فِيها مِنْ كُلِّ دابَّةٍ وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَنْبَتْنا فِيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ «10»
ترجمه
اين آيتهاى كتاب محكم است
با آنكه هدايت و رحمت باشد براى نيكوكاران
آنانكه بر پاى ميدارند نماز را و ميدهند زكوة را و ايشان بآخرت يقين ميدارند
ايشانند بر هدايتى از پروردگارشان و آنگروه آنانند رستگاران
و از مردمان كسى است كه ميخرد مشغول كننده‌اى از كلام را تا گمراه كند از راه خدا بدون دانشى و بگيرد آنرا به سخريّه آنگروه براى آنها است عذابى خوار كننده
و چون خوانده شود بر او آيتهاى ما روى ميگرداند تكبّر كنان گويا نشنيده آنرا گويا در دو گوشش سنگينى است پس مژده ده او را بعذابى دردناك
همانا آنانكه گرويدند و كردند كارهاى نيك براى ايشانست بهشت‌هاى با نعمت جاودانيانند
در آن وعده‌ايست از خدا براستى و او است غالب درست كردار
آفريد آسمانها را بدون ستونهائى كه ببينيد آنرا و افكند در زمين كوههاى ثابت را مبادا كه حركت دهد و مضطرب كند شما را و پراكنده نمود در آن از هر جنبنده‌اى
جلد 4 صفحه 269
و فرو فرستاديم از آسمان آبرا پس رويانيديم در آن از هر صنفى نيكو و پر فائده.
تفسير
راجع به الم بياناتى مكرّر شده و آيات قرآن مشتمل بر علم و حكمت و داراى مبانى محكم و اساس مستحكم مأمون از هر خلل و فتورى است و نيز موجب هدايت و رحمت است براى نيكوكاران كه با اقرار بوحدانيّت خدا و رسالت خاتم انبيا و ولايت ائمّه هدى اقامه نماز و اداء زكوة مينمايند و معتقد بمعاد روز قيامتند و تخصيص نماز و زكوة بذكر از ساير اعمال حسنه براى مزيد اهتمام بشأن آن دو است و ذكر معاد از بين عقائد حقّه براى داعى بودن اعتقاد بآن بر خيرات است و تكرار كلمه هم براى تأكيد نسبت و انحصار آن عقيده به نيكوكاران است و بعضى هدى و رحمة برفع قرائت نموده‌اند و بنابر اين خبر مبتداء محذوف است كه هو باشد و بنابر قرائت مشهوره حال است از آيات كتاب حكيم و هدايت بودن قرآن براى اهل احسان باعتبار اختصاص استفاده از آن بايشان است و البتّه چنين كسانى كه داراى عقائد حقّه و اعمال حسنه‌اند بهدايت الهى مهتدى و بفلاح و رستگارى دارين فائز خواهند بود و در مقابل اين اشخاص بعضى از مردم حكايات و افسانه‌هاى بى‌اصلى را كه موجب لهو و لعب و سرگرمى و طرب است خريدارى نموده و دست آويز خود ميكنند تا مردم را بخود مشغول نمايند و از راه علم و معرفت خدا باز دارند با آنكه علم ندارند بمفسده متاعى كه خريدارى نموده‌اند يا از روى بى‌دانشى باين امر اقدام مينمايند و بعضى ليضلّ بفتح ياء قرائت نموده‌اند و بنابر اين مراد آنستكه نتيجه اين متاع گمراهى از طريق حق است اگرچه قاصد آن نباشند و نيز آن بعض خريدارى ميكنند لهو را تا آنرا وسيله استهزاء بسبيل خدا و آيات او قرار دهند و بعضى يتّخذها برفع قرائت نموده‌اند و بنابر اين مراد آنستكه بعضى از مردم خريدارى مينمايند لهو را و استهزا ميكنند راه حق و آيات او را و ارجاع ضمير مؤنّث بسبيل رائج است و چون آنها دين خدا را خوار نمودند خداوند هم بعذاب خوار كننده گرفتارشان خواهد فرمود و وقتى كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم يا اصحاب آيات قرآن را براى آن بعض تلاوت نمايند از روى تكبّر بآن پشت كند مانند آنكه گوشش سنگين است و نميشنود پس بايد مژده عذاب دردناك دنيا يا آخرت باو
جلد 4 صفحه 270
داده شود و در بعضى از روايات ائمّه اطهار ابو جهل و نضر بن حارث از قريش مصداق آن بعض معرّفى شده‌اند و لهو الحديث را بغنا و ساير ملاهى تعميم داده‌اند و اضافه لهو بحديث ظاهرا بيانيّه است يعنى چيزيكه موجب سرگرمى و انصراف از ياد خدا شود از اخبار و سخنان بى‌اساس مانند قصّه رستم و اسفنديار و حسين كرد و امثال اينها از اقوال باطله و گفتار ناهنجار و اشعار بى‌اعتبار كه بآن تغنّى و طرب نمايند و كسانيكه داراى عقائد حقّه و اعمال صالحه ميباشند نعمت بهشتها از آن ايشان است و در آنها هميشه متنعّم بانواع نعمتها خواهند بود بر حسب وعده حتميّه الهيّه كه حق است و تخلّف پذير نيست و خداوند توانا و غالب و قادر است كسى نمى‌تواند دست انتقام او را كوتاه كند يا مانع از انجاز وعده او شود و تمام كارهايش از روى حكمت و مصلحت و راستى و درستى است مى‌بينيد كه آسمانها را بدون ستونى خلق فرموده يا بدون ستونى كه به بينيد آنرا خلق فرموده چنانچه از حضرت رضا عليه السّلام روايت شده كه ستونهائى دارند ولى شما نمى‌بينيد آنرا و ظاهرا آن قواء نگهدار آنها است از تفرّق و سقوط چون عمود چيزى است كه نگهدار سقف باشد و عمد جمع آنست و خداوند براى استحكام زمين و حفظ آن از تمايل و تفرّق كوههاى ريشه‌دارى در آن افكنده بطوريكه در اعماق زمين جاى گرفته و نميگذارد زمين مردم را از جاى خودشان متمايل و متزلزل نمايد مگر وقتى كه اراده فرمايد گوشمالى بآنها دهد كه بزلزله مختصرى عالم را متزلزل خواهد فرمود و يكى از موجبات آن ربا خوارى است كه نقل نموده‌اند در بلاديكه اخيرا مبتلا بآن شدند رواج داشته و نيز خداوند پراكنده فرمود در زمين از هر نوع حيوان جنبنده‌ئى كه قابل خلعت هستى و وجود بود چون بخل در مبدء فيّاض نبوده و نيست و براى تهيّه معاش آنها باران رحمت خود را از آسمان نازل فرمود و رويانيد در زمين از هر صنف خوراكى و پوشاكى و ميوه و گل و گياه خوش و خوب و گوارا را
جلد 4 صفحه 271
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
بِسم‌ِ اللّه‌ِ الرَّحمن‌ِ الرَّحِيمِ
الم «1» تِلك‌َ آياتُ الكِتاب‌ِ الحَكِيم‌ِ «2» هُدي‌ً وَ رَحمَةً لِلمُحسِنِين‌َ «3»
الم- اينکه است آيات كتاب حكيم هدايت كننده و رحمت است براي نيكوكاران.
الم از حروف مقطعه قرآن و از رموز بين اللّه و رسوله.
تِلك‌َ اشاره بآيات مذكوره در اينکه سوره است.
آياتُ الكِتاب‌ِ كتاب قرآن مجيد است که اينکه آيات از قرآن است و يكي از سور- قرآنيست.
الحَكِيم‌ِ که اينکه كتاب تمامش موافق حكمت و مصلحت بر طبق واقع و حقيقت از مصدر
جلد 14 - صفحه 412
جلال ربوبية صادر شده و غرض از صدورش و حكمت نزولش:
هُدي‌ً وَ رَحمَةً لِلمُحسِنِين‌َ اما هدايتش به بهترين راه‌ها و آسان‌ترين و محكم‌ترين آنها هدايت ميفرمايد چنانچه ميفرمايد إِنَّ هذَا القُرآن‌َ يَهدِي لِلَّتِي هِي‌َ أَقوَم‌ُ وَ يُبَشِّرُ المُؤمِنِين‌َ (اسري آيه 9) و اما رحمتش همين بشارتها که در قرآن خداوند بيان فرموده که جامع جميع سعادات دنيوي و اخروي و نجات از جميع مهالك نشئتين است اما بهره برداري او لِلمُحسِنِين‌َ است چنانچه ميفرمايد وَ نُنَزِّل‌ُ مِنَ القُرآن‌ِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحمَةٌ لِلمُؤمِنِين‌َ وَ لا يَزِيدُ الظّالِمِين‌َ إِلّا خَساراً (اسراء آيه 82) و محسن مقابل مسي‌ء است و محسن كسي را گويند که عقائدش حسن باشد اخلاقش حسن باشد اعمال و افعالش حسن باشد و مسي‌ء مفادا با ظالم يكيست که ظالم بدين، ظالم بغير، ظالم بنفس، عقائد بد، اخلاق بد، افعال بد، تماما سيئست که فرمود وَ لا يَزِيدُ الظّالِمِين‌َ إِلّا خَساراً. سپس صفات محسنين را بيان ميفرمايد که محسنين كيانند:
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 2)- لذا بعد از ذکر «حروف مقطعه» می‌گوید: «این آیات کتاب حکیم است» کتابی پر محتوا و استوار (تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْحَکِیمِ).
توصیف «الْکِتابِ» به «الْحَکِیمُ» یا بخاطر استحکام محتوای آن است، چرا که هرگز باطل به آن راه نمی‌یابد، و هر گونه خرافه را از خود دور می‌سازد.
و یا به معنی آن است که این قرآن همچون دانشمند حکیمی است که در عین خاموشی با هزار زبان سخن می‌گوید، تعلیم می‌دهد، اندرز می‌گوید، تشویق
ج3، ص551
می‌کند، انذار می‌نماید، داستانهای عبرت‌انگیز بیان می‌کند، و خلاصه به تمام معنی دارای حکمت است، و این سر آغاز، تناسب مستقیمی دارد با سخنان «لقمان حکیم» که در این سوره از آن بحث به میان آمده.
نکات آیه
۱ - آیات قرآن کریم، از عظمت و شکوهى خاص برخوردار است. (تلک ءایت الکتب الحکیم)
اسم اشاره «تلک» مبتدا و براى اشاره به دور است. استعمال آن درباره آیاتى که در پیش رو است، براى اشاره به عظمت آنها است. لازم به ذکر است که احتمال دارد مراد از آیات، همه آیه هاى قرآن و یا آیه هاى سوره لقمان باشد. برداشت بالا، براساس احتمال نخست است.
۲ - قرآن، کتابى حکیمانه است. (تلک ءایت الکتب الحکیم)
وصف «حکیم»، براى قرآن، مى تواند به معناى «داراى حکمت» باشد و مى تواند به معناى مفعول، یعنى محکَم باشد. برداشت بالا، براساس احتمال نخست است.
۳ - آیه هاى سوره لقمان، آیه هایى با عظمت و پر شأن و منزلت است. (تلک ءایت الکتب الحکیم)
مراد از «آیات» در این آیه، مى تواند آیه هاى سوره لقمان باشد.
۴ - قرآن، کتابى استوار و خلل ناپذیر است. (تلک ءایت الکتب الحکیم)
«الحکیم» صفت مشبهه اى است که مى تواند معناى مفعولى داشته باشد; یعنى، به معناى «محکم و خدشه ناپذیر» باشد.
۵ - پیش از هجرت، عنوان «کتاب»، عنوانى شناخته شده براى قرآن بوده است. (تلک ءایت الکتب الحکیم)
سوره لقمان، سوره اى مکى است. از این که در این سوره، از قرآن به عنوان «کتاب» یاد شده است، نکته بالا استفاده مى شود.
۶ - ساختار قرآن، به صورت آیه، آیه است. (تلک ءایت الکتب الحکیم)
۷ - هر کتابى، شایسته است که استوار و متقن و حکیمانه باشد. (الکتب الحکیم)
وصف قرآن کریم به عنوان کتاب حکیم، مى تواند رهنمودى به نکته یاد شده باشد.
موضوعات مرتبط
- سوره لقمان: عظمت آیات سوره لقمان ۳
- قرآن: آیه بندى قرآن ۶; استحکام قرآن ۴; تاریخ قرآن ۵; حکمت قرآن ۲; ساختار قرآن ۶; عظمت آیات قرآن ۱; نامهاى قرآن ۵
- کتاب :۵ اهمیت اتقان کتاب ۵ ۷; اهمیت حکمت کتاب ۵ ۷; کتاب ۵ پسندیده ۷
منابع
