| کپی متن آیه
|
| لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولٰئِکَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِيمٌ
|
ترجمه
تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند پاداش دهد؛ برای آنان مغفرت و روزی پرارزشی است!
تا كسانى را كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند پاداش دهد، آنان آمرزش و روزى كريمانه برايشان خواهد بود
تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند به پاداش رساند؛ آنانند كه آمرزش و روزىِ خوش برايشان خواهد بود.
تا (مطابق آن علم) آنان را که ایمان آورده و به اعمال صالح پرداختند (در قیامت) پاداش نیکو دهد، که آمرزش حق و رزق نیکوی بهشتی مخصوص آنهاست.
[آری، قیامت حتماً می آید] تا خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، پاداش دهد، اینانند که برای آنان آمرزشی و رزق نیکو و ارزشمندی خواهد بود.
تا كسانى را كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند پاداش دهد. براى آنهاست آمرزش و رزقى كرامند.
تا بدین‌سان کسانی را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، پاداش دهد، اینانند که بر ایشان آمرزش و روزی ارجمند مقرر است
تا كسانى را كه ايمان آوردند و كارهاى نيك و شايسته كردند پاداش دهد. ايشانند كه آمرزش و روزى نيكو و بزرگوارانه دارند.
(برپائی قیامت و ضبط اعمال برای این است) تا خداوند پاداش کسانی را بدهد که ایمان آورده‌اند و کارهای بایسته و شایسته کرده‌اند. آنان آمرزش (خدا) و روزی ارزشمند و فراخی دارند. (خداوند آمرزش خود را شامل لغزشهایشان می‌گرداند، و نعمت فراوان و خوب بهشت را بهره‌ی آنان می‌سازد).
تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته(ی ایمانشان) کرده‌اند پاداش دهد؛ آنانند که پوشش و روزیِ گرامی و فراخ برایشان خواهد بود.
تا پاداش دهد آنان را که ایمان آوردند و کردار شایسته کردند ایشان را است آمرزشی و روزیی گرامی
That He may recompense those who believe and do good works. Those will have forgiveness, and a generous provision.
معنی کلمات و عبارات
«لِیَجْزِیَ»: (نگا: ابراهیم / ، روم / ، احزاب / ). «رِزْقٍ کَرِیمٌ»: (نگا: انفال / ، حجّ / ، نور / ).
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ «4»
تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند پاداش دهد؛ آنانند كه برايشان آمرزش و روزى نيكو مقرّر است.
نکته ها
«رزق كريم» رزقى است كه با وسعت و كرامت و عزّت همراه باشد، نه با منّت و ترحّم.
پیام ها
1- رستاخيز براى دريافت پاداش‌هاست. «لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا»
2- كسى مى‌تواند پاداش و كيفر واقعى را بدهد كه از همه چيز آگاه باشد. عالِمِ الْغَيْبِ ... لِيَجْزِيَ
3- رحمت خدا بر غضبش مقدّم است. (در اين آيه پاداش و در آيه‌ى بعد كيفر مطرح شده است.) «لِيَجْزِيَ- لَهُمْ عَذابٌ»
4- جز ايمان و عمل صالح، راهى براى دريافت پاداش نيست. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ لَهُمْ»
جلد 7 - صفحه 420
5- بخشودگى، مقدّمه‌ى دريافت نعمت‌هاست. «مَغْفِرَةٌ»
6- رزق اخروى بسيار وسيع و بزرگ و كريمانه است. «رِزْقٌ كَرِيمٌ»
7- پاداشهاى الهى، هم معنوى است، «مَغْفِرَةٌ» و هم مادّى. «رِزْقٌ كَرِيمٌ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ «4»
لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا: (علت وقوع قيامت) يعنى آمدن قيامت حق و وقوع آن ضرورى باشد، تا پاداش دهد حق تعالى آنان را كه ايمان آورده‌اند به خدا و پيغمبر و معتقدات حقه، وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ: و بجا آورده‌اند كارهاى شايسته از طاعات و عبادات و خيرات و مبرات، أُولئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ: آن گروه مؤمنان و نيكوكاران براى ايشان است آمرزش گناهان، وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ: و روزى بزرگوار يعنى بى‌رنج و طلب در آن و بدون منت در آن و نقصان كه نعم بهشتى باشد. و به ملازمه، سزاى كفار و معاندان لازم آيد، لذا فرمايد:
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ «1» يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ ما يَخْرُجُ مِنْها وَ ما يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما يَعْرُجُ فِيها وَ هُوَ الرَّحِيمُ الْغَفُورُ «2» وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَأْتِينَا السَّاعَةُ قُلْ بَلى وَ رَبِّي لَتَأْتِيَنَّكُمْ عالِمِ الْغَيْبِ لا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقالُ ذَرَّةٍ فِي السَّماواتِ وَ لا فِي الْأَرْضِ وَ لا أَصْغَرُ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْبَرُ إِلاَّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ «3» لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ «4»
وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آياتِنا مُعاجِزِينَ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ «5»
ترجمه
ستايش مر خدائى را است كه مر او را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و مر او را است ستايش در آنجهان و او است درست كردار آگاه
ميداند آنچه را كه داخل ميشود در زمين و آنچه بيرون مى‌آيد از آن و آنچه فرود ميآيد از آسمان و آنچه بالا ميرود در آن و او است مهربان آمرزنده
و گفتند آنها كه كافر شدند نميآيد ما را قيامت بگو آرى قسم بپروردگار من كه هر آينه خواهد آمد شما را البتّه آن پروردگارى كه داناى پنهان است مستور نميباشد از او مقدار ذرّه در آسمانها و نه در زمين و نيست كوچكتر از اين و نه بزرگتر مگر آنكه هست در كتابى بيان كننده
تا پاداش دهد آنانرا كه ايمان آوردند و كردند كارهاى شايسته آنگروه براى ايشانست آمرزش و روزى خوبى
و آنانكه كوشش كنند در دلائل ما بگمان آنكه عاجز كنندگان باشند براى آنها است عذابى دردناك از بدترين اقسام آن.
جلد 4 صفحه 347
تفسير
ملكيّت حقيقيّه تمام موجودات آسمانى و زمينى براى خداوند مكرّر اثبات و بيان شده و متفرّع بر آنست اختصاص حمد و ثنا بذات احديّت و استحقاق او بآن در دنيا و آخرت كه نعم آنجا هم مخصوص باو است و او است كه اوضاع دو جهانرا بر وفق حكمت و مصلحت منظّم و مرتّب فرموده براى آنكه آگاه بوده از حقائق اشياء و مصالح موجودات و مقدار لياقت آنها ميداند آنچه داخل ميشود در زمين از قبيل آب و ريشه نباتات و اجساد حيوانات و آنچه بيرون ميآيد از آن مانند آب و گياه و درخت و حيوان و معادن و آنچه فرود ميآيد از آسمان مانند باران و برف و ملائكه و آنچه بالا ميرود در آن مانند اعمال بندگان و آه دل مظلومان و ملائكه موكّله بر آن و او مهربان است به بندگان كه از بالاى سر و زير پاى آنها كارشانرا راه مى‌اندازد و آمرزنده است آنها را در صورتى كه قصور يا تقصير در اداء شكر و حمد او نموده باشند و چون كفّار منكر معاد بطور استهزاء ميگفتند روز قيامت براى ما نمآيد پيغمبر اكرم مأمور شد كه در جواب آنها بفرمايد بلى قسم بپروردگار من هر آينه ميآيد براى شما و مى‌آورد آنرا همان پروردگارى كه علم بباطن شما و همه دارد و بنابر اين عالم الغيب صفت ربّ است كه مقرّب امكان آوردن او است روز قيامت را و برفع نيز قرائت شده و بنابر آن خبر مبتداء محذوف است كه هو باشد يا مبتدا است و خبر آن لا يعزب و ما بعد آن و بيرون نميباشد از علم او مقدار ذرّه‌ئى در آسمانها و نه در زمين پس ميتواند ذرّات پراكنده شده ابدان اموات را جمع آورى نمايد و قيامت را بر پا كند و لا يعزب بكسر نيز قرائت شده و كوچكتر و بزرگتر از ذرّه هم در علم خدا و لوح محفوظ آسمانى موجود و ثبت است و اصغر و اكبر بفتح نيز قرائت شده و بنابر اين كلمه لا براى نفى جنس است و در صورت رفع براى نفى افراد و منتقض بالّا شده و از عمل باز مانده و رفع بابتدائيّت است و نميشود عطف بر مثقال باشد براى آنكه لازم ميآيد در كتاب مبين از علم خدا بيرون باشد و قمّى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه اوّل چيزى كه خدا خلق فرمود قلم بود و امر شد كه بنويس پس نوشت آنچه بوده و هست تا روز قيامت و آمدن قيامت براى آنستكه خداوند در آنروز جزاى
جلد 4 صفحه 348
كسانيكه ايمان آوردند و اعمال پسنديده نمودند عطا فرمايد بدخول در بهشت و روزى خوبى كه منّت و آزارى در آن نيست و مغفرت گناهانشان كه احيانا از آنها صادر شده بود ولى كسانيكه در دنيا سعى و كوشش نمودند براى ابطال دلائل توحيد خدا و آيات قرآن و علائم نبوّت پيغمبر و ولايت ائمّه اطهار براى آنكه عاجز كنند خدا را بگمان خودشان از اثبات حق و سبقت بگيرند بر او در غرض براى آنها در آنروز موعود عذابى است از بدترين انواع عذابهاى دردناك و اليم بجرّ نيز قرائت شده است و در سوره حج اين آيه گذشت و آنكه بعضى بجاى معاجزين معجّزين بتشديد قرائت نموده‌اند يعنى باز دارندگان خلق از قبول دين حق.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
لِيَجزِي‌َ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ أُولئِكَ لَهُم مَغفِرَةٌ وَ رِزق‌ٌ كَرِيمٌ «4»
علت بعث و ثبت در كتاب مبين اينکه است که جزا بدهد خداوند متعال كساني را که ايمان آوردند و اعمال صالحه بجا آوردند اين‌ها از براي آنها آمرزش گناهان آنها است و روزي شريف و كريمي.
لِيَجزِي‌َ لام تعليل است اشاره به اينكه بعث قيامت و ثبت در كتاب مبين كار لغو بي فائده بي حكمت نيست، بلكه براي اينکه است که هر كس را به جزاي عمل خود برساند نيك و بد و اگر اينکه بعث و جزاء نبود هر آينه ارسال رسل و انزال كتب و جعل تكليف و بيان احكام بكلي، لغو و بي فائده مي‌شد بلكه موجب ظلم مي‌شد که فرقي بين ظالم و مظلوم و مؤمن و كافر و مطيع و عاصي نباشد.
الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ جزاي نيك به آنها عنايت فرمايد و آن جزاي نيك
جلد 14 - صفحه 543
دو چيز است، يكي:
أُولئِكَ لَهُم مَغفِرَةٌ خداوند گناهاني که قبل از ايمان مرتكب شده بودند که
«الاسلام يجب ما قبله»
و گناهاني که پس از ايمان مرتكب شده‌اند مي‌آمرزد و گذشت مي‌كند به واسطه اعمال صالحه آنها به دليل إِن‌َّ الحَسَنات‌ِ يُذهِبن‌َ السَّيِّئات‌ِ (هود آيه 114). ديگر:
وَ رِزق‌ٌ كَرِيمٌ بدون زحمت و بدون كدورت با كمال احترام و عزت آن هم ابد الاباد و چيزهايي که خطور به قلب آنها نكرده
«فيها ما تشتهيه الانفس و تلذ الاعين و ما خطر علي قلب بشر».
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 4)- سپس ضمن دو آیه هدف قیام قیامت را بیان می‌کند، و یا به تعبیر دیگر دلیل بر لزوم چنین عالمی را بعد از جهان کنونی در برابر منکران شرح داده، می‌فرماید: «هدف این است آنها را که ایمان آورده‌اند و عمل صالح انجام داده‌اند پاداش دهد» (لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ).
آری «برای آنها مغفرت و روزی پرارزشی است» (أُولئِکَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ).
آیا اگر مؤمنان صالح العمل به پاداش خود نرسند اصل عدالت که از اساسی‌ترین اصول خلقت است تعطیل نمی‌گردد؟
نکات آیه
۱ - فلسفه برپایى قیامت، پاداش دادن به مؤمنان داراى عمل صالح است. (لتأتینّکم ... لیجزى الذین ءامنوا و عملوا الصلحت)
«ل» در «لیجزى»، تعلیل براى فعل «تأتى» در آیه قبل است.
۲ - توأم بودن ایمان و عمل صالح، درپى دارنده پاداش در قیامت (لیجزى الذین ءامنوا و عملوا الصلحت)
۳ - خداوند، پاداش مؤمنان داراى عمل صالح را خواهد داد. (لیجزى الذین ءامنوا)
ضمیر فاعلى «لیجزى» به «عالم الغیب» بازمى گردد.
۴ - انسان ها، نقشى تعیین کننده در تأمین سعادت اخروى خود دارند. (لیجزى الذین ءامنوا و عملوا الصلحت)
«جزا»، پاداش در مقابل عمل است که به اضافه «مغفرت» و «رزق کریم» حکایت از سعادت مى کند. گفتنى که نسبت ایمان و عمل صالح به انسان ها، حکایت از نقش آنها در حقیقت یاد شده دارد.
۵ - مؤمنان داراى عمل صالح، قطعاً مشمول آمرزش خداونداند. (الذین ءامنوا و عملوا الصلحت أُولئک لهم مغفرة)
۶ - انسان هاى مؤمن نیز در معرض لغزش و نیازمند آمرزش اند.* (الذین ءامنوا ... أُولئک لهم مغفرة)
این که خداوند فرموده است: براى مؤمنان قطعاً مغفرتى وجود دارد، به ملازمه دلالت بر وجود لغزش مى کند و اگر نه آمرزیدن معنا نداشت.
۷ - مؤمنان داراى عمل صالح، قطعاً از روزى کریمانه اى در قیامت برخوردار خواهند بود. (الذین ءامنوا و عملوا الصلحت أُولئک لهم ... رزق کریم)
۸ - روزى مؤمنان داراى عمل صالح در قیامت، از هرگونه رنج و منّتى به دور است. (الذین ءامنوا ... أُولئک لهم ... رزق کریم)
مقصود از رزق کریم - چنان که در روح المعانى آمده است - روزى بى رنج و بى منّت است; زیرا روزى ها یا با تلاش خود انسان ها به دست مى آید که همراه با زحمت است و یا از سوى دیگران مى رسد که نوعاً توأم با نوعى منّت مى باشد; ولى روزى خدا چنین نیست.
موضوعات مرتبط
- آمرزش: مشمولان آمرزش ۵
- انسان: نقش انسان ۴
- ایمان: آثار ایمان ۲
- پاداش: موجبات پاداش اخروى ۲
- خدا: آمرزشهاى خدا ۵; پاداشهاى خدا ۳
- روزى: روزى بى رنج ۸; روزى بى منت ۸; روزى کریمانه ۷
- سعادت: عوامل سعادت اخروى ۴
- صالحان: آمرزش صالحان ۵; روزى اخروى صالحان ۷; ویژگیهاى روزى اخروى صالحان ۸
- عمل صالح: آثار عمل صالح ۲
- قیامت: فلسفه قیامت ۱
- مؤمنان: آمرزش مؤمنان ۵; پاداش اخروى مؤمنان ۱; روزى اخروى مؤمنان ۷; عمل صالح مؤمنان ۱، ۳، ۵، ۷; لغزش مؤمنان ۶; منشأ پاداش مؤمنان ۳; نیازهاى معنوى مؤمنان ۶; ویژگیهاى روزى اخروى مؤمنان ۸
- نیازها: نیاز به آمرزش ۶
منابع
