ریشه فعل
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱۰۸(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
(به فتح اول) كاركردن وبه كسر اول كار. در قاموس گفته: «اَلْفِعْلُ بِالْكَسْرِ حَرَكَةُالْاِنْسانِ...وَ بِالْفَتْحِ مَصْدَرٌ...» همچنين است قول فيومى در مصباح. ولى قرآن اين مطلب را تصديق نمىكندو فعل به كسر اول را مصدر بكار برده مثل [انبیاء:73]. عطف «اِقام و ايتاء» بر آن، كه هر دو مصدراند بهترين دليل مصدربودن «فعل» است نه اسم مصدر. فعلة: به فتح اول به معنى دفعه است «كانَتْ مِنْكَ فَعْلَةٌ حَسَنَةُ» از تو يك كار خوبى بود. [شعراء:19]. اين سخن فرعون است به موسى «عليه السلام» مراد از فعلة كشته شدن قبطى است به دست موسى يعنى: و كردى آن كارت را كه كردى حال آن كه بر نعمت ما كافر بودى. فعّال: مبالغه و از اسماء حسنى است و دوبار در قرآن آمدهاست [هود:107]. ايضاً [بروج:16].
ریشههای نزدیک مکانی
ما من ب هم اله ف ل ه الله کون وله ک ان قول انن کم لا نا ذلک فى الذين ربب امر على علم لم شىء فعل ها امن الا کفر خير ى عن اذا يا الى نفس ا التى رئى ظلم رسل اذ ابو انت ذا بين هل اول کلل رود او شهد کبر ولى وعد ذکر عمر هلک لن هذا صلح کيف قد کتب ايى بعض صدق سنو بئس ثم جىء بل اتى هن عرف نور حسن يوم لو عبد جزى عدو قبل ضرر اخذ جعل لعل عمل انس قتل حقق سئل فحش صنع اخر کثر انا
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
تَفْعَلُوا | ۹ |
فَافْعَلُوا | ۱ |
يَفْعَلُونَ | ۱۵ |
يَفْعَلُ | ۹ |
يَفْعَلْ | ۷ |
فَعَلْنَ | ۲ |
يَفْعَلُوا | ۲ |
فَعَلُوا | ۴ |
مَفْعُولاً | ۶ |
فَعَلُوهُ | ۵ |
تَفْعَلْ | ۱ |
فَعَلَ | ۷ |
تَفْعَلُوهُ | ۱ |
فَعَلْتَ | ۴ |
نَفْعَلَ | ۱ |
فَعَّالٌ | ۲ |
فَاعِلِينَ | ۶ |
لَفَاعِلُونَ | ۱ |
فَعَلْتُمْ | ۲ |
فَعَلْنَا | ۱ |
تَفْعَلُونَ | ۶ |
لَمَفْعُولاً | ۱ |
فَاعِلٌ | ۱ |
فَعَلْتُهُ | ۱ |
فَعَلَهُ | ۱ |
فِعْلَ | ۱ |
افْعَلُوا | ۱ |
فَاعِلُونَ | ۱ |
فَعْلَتَکَ | ۱ |
فَعَلْتُهَا | ۱ |
فُعِلَ | ۱ |
نَفْعَلُ | ۲ |
افْعَلْ | ۱ |
يُفْعَلُ | ۱ |
يَفْعَلْهُ | ۱ |
يُفْعَلَ | ۱ |