روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۶۰۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ الْوَقْفِ وَ الصَّدَقَةِ وَ النُّحْل

و روي صفوان بن يحيي عن ابي الحسن ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنِ اَلرَّجُلِ يُوقِفُ اَلضَّيْعَةَ ثُمَّ يَبْدُو لَهُ أَنْ يُحْدِثَ فِي ذَلِكَ شَيْئاً فَقَالَ إِنْ كَانَ أَوْقَفَهَا لِوُلْدٍ أَوْ لِغَيْرِهِمْ‏ ثُمَّ جَعَلَ لَهَا قَيِّماً لَمْ يَكُنْ لَهُ أَنْ يَرْجِعَ وَ إِنْ كَانُوا صِغَاراً وَ قَدْ شَرَطَ وَلاَيَتَهَا لَهُمْ حَتَّى يَبْلُغُوا فَيَحُوزُهَا لَهُمْ‏ لَمْ يَكُنْ لَهُ أَنْ يَرْجِعَ فِيهَا وَ إِنْ كَانُوا كِبَاراً وَ لَمْ يُسَلِّمْهَا إِلَيْهِمْ‏ وَ لَمْ يُخَاصِمُوا حَتَّى يَحُوزَهَا عَنْهُ فَلَهُ أَنْ يَرْجِعَ فِيهَا لِأَنَّهُمْ لاَ يَحُوزُونَهَا عَنْهُ وَ قَدْ بَلَغُوا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۰۲

و صفوان بن يحيى، از امام ابو الحسن موسى عليه السّلام روايت كرده است، كه گفت: از آن امام در باره مردى سؤال كردم كه ملكى را وقف ميكند، سپس بنظرش ميرسد كه در آن وقف تغييرى بدهد، امام فرمود: اگر آن ملك را براى‏ اولادش يا براى ديگرى وقف كرده و پس از آن متولّى براى آن قرار داده باشد، حقّ ندارد كه از وقفيّت آن رجوع كند، و اگر موقوف عليهم صغار باشند، و واقف توليت آن ملك را براى ايشان شرط كرده باشد، و خودش تا زمان بلوغ صغار از طرف ايشان آن را حيازت كند، حقّ ندارد كه رجوع نمايد [و اگر موقوف عليهم همه كبير باشند، و او موقوفه را به ايشان تسليم نكرده باشد، و ايشان براى حيازت آن بمرافعه با او برنخاسته باشند حقّ دارد كه رجوع كند] زيرا ايشان با اينكه بالغ بوده‏اند آن ملك را از او حيازت نكرده‏اند.