روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۴۸۷
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة
و روي عن ابراهيم بن محمد الهمذاني قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۴۸۶ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۴۸۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۹
از ابراهيم بن محمّد همدانى روايت شده است كه گفت: «طىّ نامهاى به امام ابو الحسن الهادى عليه السّلام معروض داشتم كه: مردى نامهاى را بخطّ خود نوشته، و بورثه خود نگفته است كه اين وصيّت من است، و همچنين نگفته است كه من وصيّتى كردهام، الّا اينكه نامهاى نوشته است و موضوعاتى را كه ميخواسته است مورد وصيّت قرار دهد در آن بيان كرده است. در اين صورت آيا بر ورثه او واجبست كه آنچه را در آن نامه بخط او آمده، با اينكه ايشان را به انجام دادن آن امر نكرده است انجام دهند؟ امام عليه السّلام نوشت: اگر فرزندانى داشته باشد كه هر چه را در نامه پدرشان بيابند، چه در جهت نيكوكارى باشد، و چه در جهت ديگر، اجراء ميكنند پس بر اين گونه عمل كنند.