روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۵۵
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة
روي عن محمد بن علي بن محبوب قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۵۴ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۵۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۲۲
محمّد بن على بن محبوب روايت كرده كه مردى خدمت امام (حضرت عسكرى) عليه السّلام نامه نوشت و سؤال كرد مردى در قريهاى آسيايى دارد كه از نهر آن ده مىچرخد، و آن قريه يك يا دو صاحب دارد كه مىخواهد مسير نهر را تغيير دهد و آن را از غير راهى كه از آسيا مىگذرد جريان دهد و اين كار موجب آنست كه آسيا از كار بيفتد آيا حقّ دارد چنين كارى را انجام دهد؟ امام عليه السّلام در پاسخ نوشت: از خدا بترسيد و در اين تصميم به آنچه رضاى خدا و خلق است عمل نمايد و به برادر مؤمن خويش زيان نرساند. و نيز در مورد ديگرى نوشت و سؤال كرد كه شخصى قناتى در دهى دارد و ديگرى مىخواهد در قسمت بالاى آن قنات، قنات ديگرى حفر كند، چه مقدار بايد ميان آن دو فاصله باشد، تا به ديگرى ضرر نرسد در صورتى كه زمين سخت يا سست باشد؟ امام عليه السّلام در پاسخ مرقوم فرمود: اندازه معيّنى ندارد بايد آنقدر فاصله باشد كه به يك ديگر زيان نرسانند (يعنى آب قنات اوّل كم نشود).