روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۷۰۹
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ النَّوَادِر
روي عن مسعده بن صدقه الربعي عن جعفر بن محمد عن ابيه ع قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۷۰۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۷۱۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۷۷
مسعدة بن صدقه از امام ششم از پدرش عليهما السّلام نقل كرده كه از آن حضرت پرسيدند: چه شده است كه مؤمن از هر چيز تيزتر است (يا بنا بر ضبط پارهاى از نسخهها: عزيزتر است)؟ فرمود: زيرا عزّت قرآن در دل و حقيقت ايمان در سينه اوست، و او بندهاى است مطيع و فرمانبر خدا و تصديقكننده پيامبرش؛ پرسيدند: چه مىشود كه گاهى مؤمن از هر چيز بخيلتر و تنگ چشمتر مىشود؟ فرمود: زيرا روزى را از راه درست و سالم و حلال بدست مىآورد و راه پيدا كردن روزى حلال بسيار كم است، لذا دوست ندارد چيزى را بيهوده از دست بدهد زيرا از سختى بدست آوردنش آگاه است، و اگر سخاوت ورزد جز در محلّ صحيحش خرج نمىكند، پرسيدند: چطور مىشود كه مؤمن گاهى به همبسترى با همسر خويش بيش از هر چيز حريض مىشود؟ فرمود: براى حفظ عفّت خويش از اينكه رغبت بچيزى كه بر وى حرامست پيدا كند و نفس سركش، او را باين سو و آن سو كشاند، و چون بحلال خويش دسترسى دارد از غير آن خود را بىنياز مىكند، و نيز حضرت فرمود: قدرت و توانائى شخص مؤمن در دل اوست مگر نمىبينيد كه بدنش ضعيف و جسمش لاغر با اين حال شب بنماز با خدا مىپردازد و روز را روزه مىگيرد.