روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۵۴۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

: 

وَ إِنَّمَا صَارَ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ ع‏ عَنْ يَسَارِهِ لِأَنَ‏ لِإِبْرَاهِيمَ ع‏ مَقَاماً فِي‏ اَلْقِيَامَةِ وَ لِمُحَمَّدٍ ص‏ مَقَاماً فَمَقَامُ‏ مُحَمَّدٍ ص‏ عَنْ يَمِينِ‏ عَرْشِ‏ رَبِّنَا عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ ع‏ عَنْ شِمَالِ‏ عَرْشِهِ‏ فَمَقَامُ إِبْرَاهِيمَ ع‏ فِي مَقَامِهِ‏ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ عَرْشُ رَبِّنَا تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مُقْبِلٌ غَيْرُ مُدْبِرٍ وَ صَارَ اَلرُّكْنُ اَلشَّامِيُ‏ مُتَحَرِّكاً فِي‏ اَلشِّتَاءِ وَ اَلصَّيْفِ‏ وَ اَللَّيْلِ وَ اَلنَّهَارِ لِأَنَّ اَلرِّيحَ مَسْجُونَةٌ تَحْتَهُ وَ إِنَّمَا صَارَ اَلْبَيْتُ‏ مُرْتَفِعاً يُصْعَدُ إِلَيْهِ بِالدَّرَجِ لِأَنَّهُ لَمَّا هَدَمَ‏ اَلْحَجَّاجُ‏ اَلْكَعْبَةَ فَرَّقَ اَلنَّاسُ تُرَابَهَا فَلَمَّا أَرَادُوا أَنْ يَبْنُوهَا خَرَجَتْ عَلَيْهِمْ حَيَّةٌ فَمَنَعَتِ اَلنَّاسَ اَلْبِنَاءَ فَأُتِيَ‏ اَلْحَجَّاجُ‏ فَأُخْبِرَ فَسَأَلَ‏ اَلْحَجَّاجُ‏ عَلِيَّ بْنَ اَلْحُسَيْنِ ع‏ عَنْ ذَلِكَ فَقَالَ لَهُ مُرِ اَلنَّاسَ أَنْ لاَ يَبْقَى أَحَدٌ مِنْهُمْ أَخَذَ مِنْهُ شَيْئاً إِلاَّ رَدَّهُ فَلَمَّا اِرْتَفَعَتْ حِيطَانُهُ أَمَرَ بِالتُّرَابِ فَأُلْقِيَ فِي جَوْفِهِ فَلِذَلِكَ صَارَ اَلْبَيْتُ‏ مُرْتَفِعاً يُصْعَدُ إِلَيْهِ بِالدَّرَجِ وَ صَارَ اَلنَّاسُ يَطُوفُونَ حَوْلَ‏ اَلْحِجْرِ وَ لاَ يَطُوفُونَ فِيهِ لِأَنَ‏ أُمَّ إِسْمَاعِيلَ‏ دُفِنَتْ فِي‏ اَلْحِجْرِ فَفِيهِ قَبْرُهَا فَطِيفَ كَذَلِكَ كَيْلاَ يُوطَأَ قَبْرُهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹

و همانا كه مقام ابراهيم عليه السّلام از آن جهت در سمت چپ آن يعنى (حجر الأسود) قرار گرفته است كه ابراهيم عليه السّلام در عرصه رستاخيز داراى مقامى است، و محمّد صلّى اللَّه عليه و آله نيز مقامى خاصّ دارد پس مقام محمد صلّى اللَّه عليه و آله در سمت راست عرش پروردگار ما عزّ و جلّ، و مقام ابراهيم عليه السّلام در سمت چپ عرش او است، پس مقام ابراهيم در همان جاست كه در قيامت نسبت به عرش است، و عرش پروردگار ما در پيش رو مردم است نه پشت سر ايشان. و ركن شامى در زمستان و تابستان و شب و روز متحرّك است، زيرا كه باد در زير آن ركن محبوس است. شرح: «بعيد نيست مراد پرده و جامه آن ركن باشد چنان كه ديده مى‏شود نه اصل ركن». و همانا كه «بيت» از آنرو در ارتفاع واقع شده- چنان كه با نردبان از آن بالا ميروند- كه چون حجّاج كعبه را ويران كرد مردم خاك آن را پراكنده ساختند، و آنگاه كه خواستند آن را بازسازى كنند، مارى بطرف ايشان بيرون آمد، و مردم را از آن كار بازداشت، و چون اين خبر را بحجّاج بردند، وى على بن الحسين عليهما السّلام را از راز اين كار باز پرسيد، امام او را گفت: مردم را بفرماى كه هيچ يك از ايشان چيزى را كه از بيت برگرفته است نزد خود نگاه ندارد و بازگرداند، آنگاه چون ديوارهاى بيت بالا آمد، فرمان داد تا خاك بياوردند و آن را در جوف كعبه ريختند و از اين رو بيت مرتفع شد، چنان كه بوسيله پلّكان بر آن صعود مى‏كنند. و مردم را عادت بر اين شد كه از بيرون «حجر» طواف ميكردند و در داخل آن طواف بجا نمى‏آوردند، زيرا كه مادر اسماعيل در حجر مدفون شده، و قبر او هم اكنون در داخل حجر است، پس طواف را بدين گونه انجام مى‏دادند تا قبر او پايمال نشود