روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۳۰۲۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْعِيدَيْن

و قد روي محمد بن الفضيل عن ابي الصباح الكناني قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنِ اَلتَّكْبِيرِ فِي‏ اَلْعِيدَيْنِ‏ فَقَالَ اِثْنَتَا عَشْرَةَ تَكْبِيرَةً سَبْعٌ فِي اَلْأُولَى‏ وَ خَمْسٌ فِي اَلْأُخْرَى فَإِذَا قُمْتَ فِي اَلصَّلاَةِ فَكَبِّرْ وَاحِدَةً وَ تَقُولُ‏ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَ‏ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اَللَّهُمَّ أَنْتَ أَهْلُ اَلْكِبْرِيَاءِ وَ اَلْعَظَمَةِ وَ أَهْلُ اَلْجُودِ وَ اَلْجَبَرُوتِ وَ اَلْقُدْرَةِ وَ اَلسُّلْطَانِ وَ اَلْعِزَّةِ أَسْأَلُكَ فِي هَذَا اَلْيَوْمِ اَلَّذِي جَعَلْتَهُ‏ لِلْمُسْلِمِينَ‏ عِيداً وَ لِمُحَمَّدٍ ص‏ ذُخْراً وَ مَزِيداً أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مَلاَئِكَتِكَ اَلْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِكَ اَلْمُرْسَلِينَ وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا وَ لِجَمِيعِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْمُؤْمِنَاتِ وَ اَلْمُسْلِمِينَ‏ وَ اَلْمُسْلِمَاتِ‏ اَلْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَ اَلْأَمْوَاتِ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا سَأَلَكَ عِبَادُكَ اَلصَّالِحُونَ‏ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا عَاذَ مِنْهُ عِبَادُكَ اَلْمُخْلَصُونَ اَللَّهُ أَكْبَرُ أَوَّلُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ آخِرُهُ وَ بَدِيعُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ مُنْتَهَاهُ وَ عَالِمُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ مَعَادُهُ وَ مَصِيرُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ إِلَيْهِ وَ مَرَدُّهُ وَ مُدَبِّرُ اَلْأُمُورِ وَ بَاعِثُ‏ مَنْ فِي اَلْقُبُورِ قَابِلُ اَلْأَعْمَالِ وَ مُبْدِئُ اَلْخَفِيَّاتِ وَ مُعْلِنُ اَلسَّرَائِرِ اَللَّهُ أَكْبَرُ عَظِيمُ اَلْمَلَكُوتِ شَدِيدُ اَلْجَبَرُوتِ حَيٌّ لاَ يَمُوتُ دَائِمٌ لاَ يَزُولُ‏ إِذََا قَضى‏ََ أَمْراً فَإِنَّمََا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ‏ اَللَّهُ أَكْبَرُ خَشَعَتْ لَكَ اَلْأَصْوَاتُ وَ عَنَتْ لَكَ اَلْوُجُوهُ وَ حَارَتْ دُونَكَ اَلْأَبْصَارُ وَ كَلَّتِ اَلْأَلْسُنُ عَنْ عَظَمَتِكَ‏ وَ اَلنَّوَاصِي كُلُّهَا بِيَدِكَ وَ مَقَادِيرُ اَلْأُمُورِ كُلِّهَا إِلَيْكَ لاَ يَقْضِي فِيهَا غَيْرُكَ وَ لاَ يَتِمُّ مِنْهَا شَيْ‏ءٌ دُونَكَ اَللَّهُ أَكْبَرُ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ حِفْظُكَ وَ قَهَرَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ عِزُّكَ وَ نَفَذَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ أَمْرُكَ وَ قَامَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ بِكَ وَ تَوَاضَعَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ لِعَظَمَتِكَ وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْ‏ءٍ لِعِزَّتِكَ وَ اِسْتَسْلَمَ‏ كُلُّ شَيْ‏ءٍ لِقُدْرَتِكَ وَ خَضَعَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ لِمَلَكَتِكَ اَللَّهُ أَكْبَرُ وَ تَقْرَأُ اَلْحَمْدَ وَ سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى‏ وَ تُكَبِّرُ اَلسَّابِعَةَ وَ تَرْكَعُ وَ تَسْجُدُ وَ تَقُومُ وَ تَقْرَأُ اَلْحَمْدَ وَ اَلشَّمْسِ وَ ضُحََاهََا وَ تَقُولُ‏ اَللَّهُ‏ أَكْبَرُ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَ‏ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اَللَّهُمَّ أَنْتَ أَهْلُ اَلْكِبْرِيَاءِ وَ اَلْعَظَمَةِ تُتِمُّهُ كُلَّهُ كَمَا قُلْتَهُ أَوَّلَ اَلتَّكْبِيرِ يَكُونُ هَذَا اَلْقَوْلُ فِي كُلِّ تَكْبِيرَةٍ حَتَّى يَتِمَّ خَمْسُ تَكْبِيرَاتٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۲۱

و محمّد بن فضيل از ابى الصّباح كنانى روايت كرده است كه گفت: از امام صادق عليه السّلام در باره تكبيرهاى نماز عيد قربان و عيد فطر سؤال كردم. آن حضرت فرمود: دوازده تكبير است باين ترتيب: هفت تكبير در ركعت اوّل، و پنج تكبير در ركعت دوّم، و چون بنماز برخاستى يك بار تكبير بگو و بعد اين دعا را بخوان: «اشهد ان لا اله الا اللَّه وحده لا شريك له- تا آخر دعائى كه در متن آمده- و خضع كل شى‏ء لملكتك-» و معنى آن اينست كه: شهادت ميدهم كه هيچ معبودى حقى جز خداوند يكتا و بى‏انباز نيست، و گواهى ميدهم كه محمّد صلّى اللَّه عليه و آله بنده او فرستاده اوست. بار خدايا اى شايسته كبرياء و بزرگى و شايسته جود و جبروت و قدرت و سلطنت و عزّت در اين روز كه آن را براى مسلمانان عيد و براى محمّد صلّى اللَّه عليه و آله اندوخته‏اى و شرف افزائى ساخته‏اى از تو ميخواهم كه بر محمّد و خاندان او درود و تحيت فرستى و نيز بر فرشتگان مقرّب خود و پيامبران مرسلت درود فرستى، و همچنين ما و تمامى مؤمنين و مؤمنات و مسلمانان را از مرد و زن چه آنان كه زنده‏اند و چه كسانى كه درگذشته‏اند جمله را بيامرزى و گناهانشان را ببخشائى. بار خدايا من از تو درخواست و مسألت ميكنم از بهترين آن چيزها كه بندگان صالح و نيكوكارت از تو خواسته (بمن نيز عطا فرمائى) و به تو پناه مى‏برم از بدترين چيزها كه بندگان مخلصت از آن بتو پناه برده‏اند، اللَّه اكبر. او آغاز هر چيز و پايان آن، و نو پديد آورنده همه چيز و انتهاى آن، و داناى هر چيز و مركز بازگشت آن است، و فرجام همه چيز و بازگشت آن به سوى او است، و او گرداننده امور، و برانگيزنده خفتگان در گورهاست، و پذيرنده اعمال و پديد آورنده اسرار، و آشكاركننده سرائر و ضمائر است. اللَّه اكبر، او قدرتش بسيار بزرگ و شوكتش بسيار قوى است، و زنده‏اى است جاويدان و پاينده‏ايست بى‏زوال، چون وقوع امرى را تقدير كند فقط (كافى است) به او بگويد: باش تا موجود باشد. اللَّه اكبر آوازها در برابر جلال و شكوهت پست و خاموش گشته، و چهره‏هاى كبرآميز مستكبران در آستان صولت و شوكتت بخاك زبونى و ذلت سوده شده، و چشمها در مقابل پرتو جلال و هيبتت خيره گشته، و زبانها تحت تأثير عظمتت كندى گرفته است، همه موجودات در قبضه قدرت تواند، و مقدّرات امور يكسره بدست توست چنان كه جز تو كسى در باره آنها فرمان نميراند، و چيزى از آنها بى‏مشيّت تو بانجام نمى‏رسد، اللَّه اكبر، حفظ و حراست تو همه چيز را فرا گرفته، و قدرتت همه چيز را مقهور خويش ساخته، و فرمانت در باره همه چيزها نافذ و روان گشته، و وجود همه موجودات بمدد تو بپا خاسته، و هر چيز در آستان عظمتت به زانوى خضوع افتاده، و همه هستى در برابر عزّتت خوار و پست شده، و همه چيز در برابر قدرتت تسليم گشته، و همه هستيها خاضع و مطيع مالكيت تو شده است اللَّه اكبر پس از خواندن دعا سوره حمد و سبح اسم ربّك الاعلى را ميخوانى و تكبير هفتم را ميگوئى و به ركوع و سجود رفته، و بپا ميايستى و الحمد و سوره و الشّمس و ضحاها را ميخوانى و بعد ميگوئى اللَّه اكبر اشهد ان لا اله الا اللَّه وحده لا شريك له- و تا آخر دعائى را كه ترجمه آن گذشت و در متن آمده ميخوانى همان طور كه در تكبير اول خواندى- و خواندن اين دعا پس از هر تكبير تكرار مى‏شود تا پنج تكبير تمام شود.