روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۶۹
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا
و روي مسعده بن صدقه :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۶۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۷۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱
مسعدة بن صدقه روايت كرده كه شخصى به امام صادق عليه السّلام عرض كرد: فدايت گردم گاه من به گروهى ناصبى (يعنى كسانى كه آشكارا اظهار عداوت با اهل بيت عليهم السّلام مىكنند) برخورد مىكنم و ايشان اقامه نماز گفتهاند و من وضو ندارم، در اين حال اگر با ايشان داخل در نماز نشوم هر چه بخواهند بمن ميگويند آيا با ايشان بىوضو نماز بخوانم و پس از آن كه از نماز آنان فارغ شدم وضو كنم و نماز را بخوانم؟ آن حضرت فرمود: سبحان اللَّه آيا كسى كه بدون وضو نماز ميكند نمىترسد كه زمين بشكافد و او را در خود فرو برد.