روایت:الکافی جلد ۸ ش ۴۳۰

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

محمد بن ابي عبد الله عن محمد بن الحسين عن محمد بن سنان عن اسماعيل بن جابر و عبد الكريم بن عمرو و عبد الحميد بن ابي الديلم عن ابي عبد الله ع قال :

عَاشَ‏ نُوحٌ ع‏ بَعْدَ اَلطُّوفَانِ‏ خَمْسَمِائَةِ سَنَةٍ ثُمَّ أَتَاهُ‏ جَبْرَئِيلُ ع‏ فَقَالَ يَا نُوحُ‏ إِنَّهُ قَدِ اِنْقَضَتْ نُبُوَّتُكَ وَ اِسْتَكْمَلْتَ أَيَّامَكَ فَانْظُرْ إِلَى اَلاِسْمِ اَلْأَكْبَرِ وَ مِيرَاثِ اَلْعِلْمِ وَ آثَارِ عِلْمِ اَلنُّبُوَّةِ اَلَّتِي مَعَكَ فَادْفَعْهَا إِلَى اِبْنِكَ‏ سَامٍ‏ فَإِنِّي لاَ أَتْرُكُ اَلْأَرْضَ إِلاَّ وَ فِيهَا عَالِمٌ تُعْرَفُ بِهِ طَاعَتِي وَ يُعْرَفُ بِهِ هُدَايَ وَ يَكُونُ نَجَاةً فِيمَا بَيْنَ مَقْبِضِ اَلنَّبِيِّ وَ مَبْعَثِ اَلنَّبِيِّ اَلْآخَرِ وَ لَمْ أَكُنْ أَتْرُكُ اَلنَّاسَ بِغَيْرِ حُجَّةٍ لِي وَ دَاعٍ إِلَيَّ وَ هَادٍ إِلَى سَبِيلِي وَ عَارِفٍ بِأَمْرِي فَإِنِّي قَدْ قَضَيْتُ أَنْ أَجْعَلَ لِكُلِّ قَوْمٍ هَادِياً أَهْدِي بِهِ اَلسُّعَدَاءَ وَ يَكُونُ حُجَّةً لِي عَلَى اَلْأَشْقِيَاءِ قَالَ فَدَفَعَ‏ نُوحٌ ع‏ اَلاِسْمَ اَلْأَكْبَرَ وَ مِيرَاثَ اَلْعِلْمِ وَ آثَارَ عِلْمِ اَلنُّبُوَّةِ إِلَى‏ سَامٍ‏ وَ أَمَّا حَامٌ‏ وَ يَافِثُ‏ فَلَمْ يَكُنْ عِنْدَهُمَا عِلْمٌ يَنْتَفِعَانِ بِهِ قَالَ وَ بَشَّرَهُمْ‏ نُوحٌ ع‏ بِهُودٍ ع‏ وَ أَمَرَهُمْ بِاتِّبَاعِهِ وَ أَمَرَهُمْ أَنْ يَفْتَحُوا اَلْوَصِيَّةَ فِي كُلِّ عَامٍ وَ يَنْظُرُوا فِيهَا وَ يَكُونُ عِيداً لَهُمْ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۰۸

اسماعيل بن جابر و ديگران از امام صادق عليه السّلام روايت كرده‏اند كه فرمود: حضرت نوح عليه السّلام پس از طوفان پانصد سال زندگى كرد سپس جبرئيل بنزد او آمده (و از جانب خداى تعالى براى او پيغام آورده) گفت: اى نوح همانا دوران پيغمبرى تو سپرى شده و روزگارت بسر آمده اكنون در اسم اكبر و ميراث علم و آثار علم نبوت كه همراه تو است نظر كن و آن را بفرزندت سام بسپار، زيرا من زمين را وانگذارم جز آنكه در آن دانشمندى باشد كه طاعت من بوسيله او شناخته شود و راه هدايت من بدو دانسته گردد، و او وسيله نجاتى باشد در فاصله مرگ يك پيغمبر و بعثت پيغمبر ديگر، و شيوه من چنان نيست كه مردم را بدون حجتى از جانب خود، و بدون خواننده بسوى خود و راهنمائى بسوى راه من، و كسى كه عارف بفرمان من باشد واگذارم، و مقرر داشته‏ام كه براى هر قومى راهنمائى منصوب دارم كه سعادتمندان را بدو راهنمائى كنم و حجت من باشد بر مردم سعادت پيشه. فرمود: پس نوح عليه السّلام اسم اكبر و ميراث علم و آثار علم نبوت را بسام سپرد، و اما حام و يافث (دو فرزند ديگر نوح) علمى نداشتند كه بدان سودمند شوند، و حضرت نوح آنها را بآمدن هود مژده داد و به پيروى كردن از او فرمانشان داد، و بدانها دستور داد كه وصيت نامه را در سر هر سال يك مرتبه باز كنند و در آن بنگرند و آن روز عيد آنها باشد.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۳۴

اسماعيل بن جابر و ديگران از امام صادق عليه السّلام روايت كرده‏اند كه: حضرت نوح عليه السّلام پس از طوفان پانصد سال زندگى كرد و سپس جبرئيل از سوى خدا نزد او آمد و گفت: اى نوح! دوران پيامبرى تو به سر رسيده و روزگارت به نهايت گراييده، پس به اسم اكبر و ميراث علم و نشانه‏هاى علم پيامبرى كه همراه توست بنگر و آنها را به پسرت سام بسپر، زيرا من زمين را واننهم جز آنكه در آن دانشمندى باشد كه طاعت من با او شناخته آيد و راه هدايت من بدو دانسته گردد و او وسيله نجاتى باشد در فاصله مرگ يك پيامبر و برانگيخته شدن پيامبرى ديگر، و شيوه من چنان نيست كه مردم را بدون حجتى از سوى خويش و بدون فرا خواننده‏اى به سوى خود و راهنمايى به راهم و كسى كه داناى به فرمان من باشد وانهم، و حكم كرده‏ام كه براى هر قومى هدايتگرى بگمارم كه سعادتمندان را بدو ره بنمايم و حجّت من باشد براى نگون بختان. امام عليه السّلام فرمود: پس نوح عليه السّلام اسم اكبر و ميراث علم و آثار علم نبوت را به سام سپرد، در حالى كه حام و يافت دانشى‏نداشتند كه از آن سود برند و حضرت نوح عليه السّلام آنها را به آمدن هود مژده و به پيروى كردن از او فرمانشان داد، و بدانها دستور داد كه وصيتنامه را در سر هر سال يك بار باز كنند و در آن بنگرند و اين روز، عيد آنها بود.