روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۷۶
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
محمد بن يحيي و ابو علي الاشعري عن الحسين بن اسحاق عن علي بن مهزيار عن حماد بن عيسي عن ابي عمرو المدايني عن ابي عبد الله ع قال سمعته يقول كان ابي ع يقول :
الکافی جلد ۲ ش ۹۷۵ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۹۷۷ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۲۷
از ابى عمرو مدائنى، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مىفرمود كه: پدرم مىفرمود: راستى خدا به طور حتم حكم فرموده است كه نعمتى به بنده خود ندهد و آن را از وى بازگيرد تا آن بنده گناهى پديد آرد كه سزاوار نقمت شود.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۷۵
امام صادق عليه السّلام فرمود: پدرم عليه السّلام ميفرمود: خدا حكم قاطع و حتمى فرموده كه نعمتى را كه به بندهئى مرحمت فرموده: از او باز نگيرد، مگر زمانى كه بنده گناهى مرتكب شود كه بسبب آن مستحق كيفر گردد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۵۷
محمد بن يحيى و ابوعلى اشعرى، از حسين بن اسحاق، از على بن مهزيار، از حمّاد بن عيسى، از ابوعمرو مدائنى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كردهاند كه گفت:شنيدم از آن حضرت كه مىفرمود: «پدرم عليه السلام مىفرمود كه: خداى عز و جل حكم فرموده، حكمى واجب، كه بر بنده خود به نعمتى انعام نفرمايد. پس آن نعمت را از او بربايد، تا آنكه آن بنده گناهى را پديد آورد كه به سبب آن سزاوار سختى و عقوبت باشد».
شرح
آیات مرتبط (بر اساس موضوع)
احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)
- الکافی جلد ۲ ش ۹۳۷ (روایت شده از: روايات قدسي)
- الکافی جلد ۲ ش ۹۳۹ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۲ ش ۹۶۶ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
- الکافی جلد ۲ ش ۹۷۶ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
- الکافی جلد ۵ ش ۱۲۰۶ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۵ ش ۱۶۸ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۵ ش ۵۴۴ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۸ ش ۲۷۳ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۸ ش ۲۷۹ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)