روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۳
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عنه عن ابيه عن سليمان الجعفري عن ابي الحسن الرضا عن ابيه ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۹۲ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۹۴ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۱۵۷
از امام رضا (ع) جمعى را در يكى از غزوات رسول خدا (ص) نزد آن حضرت بردند، فرمود: اين مردم چه كسانىاند؟ در پاسخ گفتند: يك دسته مؤمنان- يا رسول الله-، فرمود: ايمان شما تا به كجا رسيده؟ در پاسخ گفتند: به صبر هنگام بلا، و شكر هنگام فراوانى نعمت و آسايش و رضا به قضاء. رسول خدا (ص) فرمود: عاقلان و دانشمندانى هستند كه نزديك است از كثرت فهم و دانش، انبياء باشند، اگر چنان باشيد كه خود را بستائيد نسازيد آنچه در آن ننشينيد و فراهم نكنيد آنچه را نمىخوريد و بپرهيزيد از خدائى كه به سوى او برمىگرديد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۸۱
امام رضا عليه السّلام فرمود: در يكى از جنگها جماعتى را نزد رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله بردند فرمود: اين مردم چه كسانند؟ گفتند: يا رسول اللَّه مؤمنيناند، فرمود: ايمان شما در چه پايه است؟ گفتند بردبارى هنگام بلا و سپاسگزارى زمان نعمت و رضاى بقضاء خدا. رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: اينها صفات خويشتن داران دانشمندانى است كه از كثرت دانش بپيغمبران نزديك شدهاند، اگر چنان كه گفتيد هستيد، پس ساختمانى را كه در آن سكونت نميكنيد نسازيد و چيزى را كه نميخوريد گرد نياوريد، و از خدائى كه بسويش بازگشت ميكنيد پروا نمائيد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۱۴۹
از او، از پدرش، از سليمان جعفرى، از ابوالحسن حضرت امام رضا، از پدرش عليهما السلام روايت است كه فرمود: «در بعضى ازجنگهاى رسول خدا صلى الله عليه و آله گروهى به نزد آن حضرت آمدند. فرمود: شما كيستيد؟ عرض كردند كه: ما مؤمنانيم، يا رسول اللَّه! فرمود: ايمان شما به كجا رسيده و اندازه آن چه قدر است؟ عرض كردند كه: صبر كردن در نزد بلاء و زحمت، و شكر كردن در نزد رخا و وسعت، و رضا به قضاى خداى. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: ايشان بردبارانى چندند، دانايان كه نزديك است كه به جهت دانشمندى، پيغمبران باشند. اگر شما چنان چه وصف مىكنيد باشيد، پس آنچه را كه در آن ساكن نمىشويد، مسازيد، و آنچه را كه نمىخوريد، جمع مكنيد. «وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ» «۱»؛ يعنى: «و بپرهيزيد از خدايى كه به سوى او برگردانيده مىشويد». __________________________________________________
(۱). مائده، ۹۶.