روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۸۲
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن القاسم بن يحيي عن جده الحسن بن راشد عن المثني الحناط عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۲۸۱ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۲۸۳ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۹۷
از امام صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) را شيوه اين بود كه چون أمرى برايش پيش مىآمد كه شادش مىكرد، مىفرمود: حمد خدا را بر اين نعمت، و چون أمر غم آورى برايش رخ مىداد مىفرمود: حمد خدا را به هر حال.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۵۳
امام صادق عليه السّلام فرمود: مرسوم رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله اين بود كه هر گاه امرى شادمانش ميساخت، ميفرمود: خدا را شكر بر اين نعمت و چون پيش آمدى ميكرد كه اندوهگينش مينمود ميفرمود: خدا را شكر در هر حال.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۶۵
محّمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از قاسم يحيى، از جدّش حسن بن راشد، از مثنّى حنّاط، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «عادت رسول خدا صلى الله عليه و آله اين بود كه چون امرى بر او وارد مىشد كه او را شاد و خوشحال مىساخت، مىفرمود كه: الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلى هذِهِ النِّعْمَةِ؛ يعنى: «حمد و ستايش از براى خدا است، به ازاى اين ناز و نعمت». و چون امرى بر او وارد مىشد كه او را غمگين مىگردانيد، مىفرمود: الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلى كُلِّ حالٍ؛ يعنى: «حمد از براى خدا است بر هر حال».